فهرست مطالب
اگر تا به حال Moby Dick را خوانده اید یا این امتیاز را داشته اید که نهنگ ها را از نزدیک ببینید، در تصور عظمت عالی آنها مشکلی نخواهید داشت. این پستانداران آرام و پرمشغله برای نسل های بی شماری الهام بخش تخیل بشر بوده اند. متأسفانه، آنها همچنین حرص و طمع و خونخواهی را در نهنگان و شکارچیان غیرقانونی القا کرده اند. در حالی که تهدیدها برای موجودیت آنها هر روز در حال افزایش است، باید بپرسیم: چند نهنگ در جهان باقی مانده است؟
از نهنگ آبی تا نهنگ عنبر تا اورکا معروف، افسانه های سر به فلک کشیده این حیوانات باستانی را کشف کنید!
انواع نهنگ ها
نهنگ ها یا سیتاس ها به 2 دسته تقسیم می شوند: نهنگ های بالین و نهنگ های دندان دار. همانطور که از نام آنها پیداست، نهنگ های بالین (Mysticetes) دندان ندارند. در عوض، آنها دارای بالین هستند، که یک ماده موز مانند است که از کراتین تشکیل شده است. این به آنها کمک میکند کریل و سایر حیوانات را از آب فیلتر کنند.
نهنگهای دنداندار (Odontocetes) دندانهای سنتی دارند و میتوانند طعمههای بزرگتری را بگیرند. این دسته از سیتاس ها شامل دلفین ها و خوک های دریایی می شود.
14 گونه نهنگ بالین وجود دارد، از جمله:
- نهنگ های آبی
- نهنگ های باله
- گوژپشت نهنگها
- نهنگهای خاکستری
- نهنگهای آتلانتیک شمالی راست
72 گونه نهنگ دنداندار وجود دارد، از جمله:
- نهنگهای اسپرم
- اورکاها (نهنگ های قاتل که از نظر فنی دلفین هستند)
- دلفین های پوزه بطری
- نهنگ های بلوگا
- پورپویز بندرگاه
نهنگ های بالین،نهنگهای بزرگ نیز نامیده میشوند، معمولاً بسیار بزرگتر و کندتر از نهنگهای دنداندار هستند. استثنا نهنگ باله است که به "تازی دریا" معروف است. نهنگهای بالین دو سوراخ دارند، در حالی که نهنگهای دنداندار فقط یک سوراخ دارند. دلفین ها و گرازهای دریایی کوچکتر از سایر نهنگ ها هستند. گرازهای دریایی علاوه بر کوچکترین گونه ها، دندان های مسطح تری نیز دارند.
چند نهنگ در جهان باقی مانده است؟
طبق برآورد کمیسیون بین المللی نهنگ، وجود دارد. حداقل 1.5 میلیون نهنگ در جهان باقی مانده است. با این حال، این تخمین ناقص است، زیرا همه گونه ها را پوشش نمی دهد. بنابراین نمیتوان تعداد دقیق نهنگهای باقیمانده را دانست.
بعضی گونهها از گونههای دیگر کمتر هستند. نهنگ آبی هم به دلیل اندازه عظیم و هم به دلیل وضعیت در خطر انقراضش توجه زیادی را به خود جلب کرده است. تقریباً 25000 از این غولهای مهربان امروزه در حیات وحش باقی ماندهاند که نسبت به 350000 نفری که در 200 سال پیش در دریاها پرسه میزدند، کاهش بسیار زیادی دارد. نهنگهای آبی میتوانند تا 100 فوت طول و بیش از 400000 پوند وزن داشته باشند.
نهنگ راست اقیانوس اطلس شمالی در وضعیت بدتری قرار دارد و توسط اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت بهعنوان در خطر انقراض فهرست شده است. امروزه کمتر از 500 نفر در طبیعت زندگی می کنند. اما بدتر از همه، بایجی، گونه ای از دلفین های آب شیرین است. به قدری تعداد کمی از اینها وجود دارند که برخی حدس می زنند که ممکن است در حال حاضر منقرض شده باشند.
آیا نهنگ ها ماهی هستند؟
هر چندهر دو در اقیانوس زندگی می کنند و ویژگی های خاصی دارند، نهنگ ها ماهی نیستند. نهنگ ها پستاندارانی هستند، یعنی خون گرم هستند و جوان زنده به دنیا می آورند. آنها همچنین بسته به گونه خود با یک یا دو سوراخ هوا تنفس می کنند.
برای کمک به آنها در تنظیم دمای خود در آب سرد، نهنگ ها به خوبی به غده عایق مجهز شده اند. نهنگها نهنگهای راست را تقریباً تا حد انقراض شکار میکردند، زیرا این نهنگها بسیار ضخیم بودند، کالایی با ارزش که پس از مرگ نیز آنها را روی آب نگه داشت. این کار نهنگها را آسانتر میکرد تا آنها را بریده و به کشتی بیاورند.
شارتگران نهنگ
نهنگها از آنجایی که به اندازه آنها بزرگ هستند، شکارچیان طبیعی کمی دارند. تنها موجودات موجود در دریا که می توانند به طور مؤثر به آنها حمله کنند، کوسه ها و اورکاها هستند. حتی پس از آن، آنها ترجیح می دهند بچه نهنگ ها (گوساله ها) را از مادر یا گروه خود جدا کنند. گوساله ها بسیار قابل کنترل هستند و کمتر دعوا می کنند.
اورکاها حیواناتی بسیار اجتماعی هستند و برای بقا به شدت به گروه خانواده خود متکی هستند. بنابراین، آنها اغلب در بسته شکار می کنند. این باعث شده است که آنها نام "گرگ های اقیانوس" را به خود اختصاص دهند. آنها به عنوان شکارچیان راس، هیچ دشمن طبیعی ندارند و می توانند به میل خود شکار کنند. حتی نهنگهای آبی، بزرگترین پستانداران روی زمین، گهگاه مورد حمله نهنگهای قاتل قرار میگیرند.
با این حال، اورکا و کوسهها بزرگترین تهدید برای نهنگها نیستند. انسانها آنها را تقریباً تا انقراض شکار کردهاند و امروزه نیز آنها را تهدید میکنندبا وجود تلاش های شدید حفاظتی منابع غیرمستقیم مشکل، مانند آلودگی نفت و پلاستیک، سلامت آنها را نیز تهدید می کند.
چرا انسان ها نهنگ ها را شکار می کنند؟
انسان ها به دلایل مختلفی نهنگ ها را شکار می کنند. اول، نهنگ ها مقدار زیادی گوشت تهیه می کنند که می تواند مانند گوشت گاو پخته شود. گاهی اوقات در غذای حیوانات خانگی نیز استفاده می شود. با این حال، نگرانی های اخیر در مورد سلامتی گوشت نهنگ ایجاد شده است. دانشمندان آلایندههای محیطی مانند آفتکشها و فلزات سنگین را در غده نهنگ پیدا کردهاند. اینها زمانی که نهنگ ها از ماهی و سایر پستانداران تغذیه می کنند تجمع می یابند. طعمه آنها نیز به نوبه خود، موجودات دیگری حاوی این آلاینده ها را بلعیده است. این روغن را می توان برای تهیه روغن نهنگ طبخ کرد که می تواند برای صابون، چربی های خوراکی و به عنوان روغن برای لامپ استفاده شود. این عمل صدها یا چند سال پیش بسیار رایج تر بود، اگرچه اینوئیت ها هنوز از آن برای این اهداف استفاده می کنند. امروزه بیشتر احتمال دارد که از آن همراه با غضروف نهنگ در مکمل های بهداشتی و دارویی استفاده شود.
همچنین ببینید: زودیاک 14 مه: علامت، صفات، سازگاری و موارد دیگرشکار تجاری نهنگ از سال 1986 در اکثر کشورها غیرقانونی بوده است. این شامل استفاده از اعضای بدن آنها برای کسب سود می شود. با این حال، ژاپن، نروژ و ایسلند به این ممنوعیت بین المللی اعتراض دارند. آنها به تمرین نهنگ زدن ادامه می دهند.
Whales in Captivity
اگر تا به حال فیلم Willy آزاد را دیده باشید، از بحث و جدل پیرامون اسارت آگاه خواهید شد. نهنگ ها اورکاهابه طور خاص، مانند قهرمان همنام فیلم، باعث ایجاد حیرت در میان طرفداران محیط زیست است. آنها که حیواناتی بسیار اجتماعی هستند، به اورکاهای دیگر نیاز دارند تا زندگی سالم و رضایت بخشی داشته باشند.
اسارت هم فضا و هم تعاملات آنها را به شدت محدود می کند. بیماریها، افسردگی، مردهزایی و مرگهای زودرس در میان جمعیتهای اورکا در اسارت رایج است. پارکهای دریایی به دلیل رفتارشان با حیوانات و عزم مداومشان برای به نمایش گذاشتن آنها در معرض دید عموم انتقادهای شدید فزایندهای را به دنبال دارند.
همچنین ببینید: زودیاک 17 فوریه: علامت، ویژگی های شخصیتی، سازگاری و موارد دیگرتسخیر اورکاها میتواند بهویژه دلخراش باشد. آنها توسط نهنگهای تجاری که اغلب بسیاری از آنها را به یکباره دور هم جمع میکنند، به دام میافتند. اغلب، اورکاها در طول فرآیند دستگیری می میرند. اورکاهای جوان اغلب خیلی زودتر از حد معمول از مادرانشان گرفته می شوند. در واقع، در طبیعت، اورکاهای نر اغلب تمام زندگی خود را در کنار مادران خود میمانند.
فرایند حمل و نقل به خانه جدید آنها میتواند آسیبزا و خطرناک باشد و گاهی منجر به بیماری یا مرگ شود. و این همیشه آخرین سفری نیست که آنها باید انجام دهند. برخی از اورکاها چندین بار بین تأسیسات منتقل شدهاند و فشارهای غیرضروری را به آنها اضافه کردهاند.
دیگر نهنگها، دلفینها و گرازهای دریایی نیز به سرنوشت مشابهی دچار میشوند که در قلمهای محدودکننده و تحت شرایط غیرطبیعی قرار میگیرند. اگر قرار است این حیوانات با شکوه در آینده حفظ شوند، حفاظتتلاش ها باید ادامه یابد.