10 قدیمی ترین زبان دنیا

تشخیص تعداد دقیق زبان‌های امروزی دشوار است، اما مردم شناسان آن را تقریباً 7000 زبان می‌دانند.

تنها حدود 200 از این زبان‌ها توسط بیش از یک میلیون نفر صحبت می‌شود، یعنی کمتر از 100000 نفر صحبت می‌کنند. بسیاری از زبان های موجود

همچنین تعداد قابل توجهی از زبان‌هایی که امروزه صحبت می‌شود چند قرن قدمت دارند.

بسیاری از زبان‌های امروزی تکامل یافته و از زبان‌های قبلی پدید آمده‌اند، که برخی از آنها منقرض شده‌اند.

حتی انگلیسی‌های رایج امروزی با زبان‌های قرون وسطی متفاوت است.

اگر تعجب می کنید، انگلیسی در میان قدیمی ترین زبان ها نیست. انگلیسی مدرن با تنها پنج قرن قدمت در میان جوانترین زبانها قرار دارد.

بیایید عمیقاً در داستان کاوش کنیم و اولین زبان‌هایی را که بشریت صحبت می‌کند، با قدیمی‌ترین زبان‌ها پیدا کنیم.

#10: فارسی (2500 ساله)

فارسی در سه مرحله تکامل یافته است: ایرانی قدیم، میانه و جدید.

ایران قدیم (525 قبل از میلاد تا 300 قبل از میلاد) این زبان را به وجود آوردند و از کتیبه های بیستون برای نوشتن آن استفاده کردند. برخی از کتیبه‌ها در شهر کرمانشاه در ایران یافت می‌شود که به همین دلیل به میراث جهانی یونسکو تبدیل شده است. داریوش پادشاه ایرانی (همان کسی که در عهد عتیق کتاب مقدس توصیف شده است) گمان می‌رود که کتیبه‌های کرمانشاه را نوشته باشد.کهنه>در 500 ق.م.

کتیبه ها به سه زبان ایلامی، پارسی باستان و بابلی است.

تصاویر پهلوی نمونه ای از زبان فارسی میانه (300 قبل از میلاد تا 800 پس از میلاد) است. پهلوی عمدتاً در امپراتوری ساسانی مورد استفاده قرار گرفت و پس از فروپاشی آن همچنان به جایگاه زبانی خود ادامه داد.

فارسی مدرن در حدود سال 800 پس از میلاد ظهور کرد و زبان رسمی امروزی در ایران، تاجیکستان (جایی که به نام تاجیکی شناخته می شود) و افغانستان (جایی که به نام دری شناخته می شود) است. جمعیت قابل توجهی در ازبکستان نیز به فارسی مدرن صحبت می کنند.

زبان در هر یک از این مناطق تفاوت های جزئی دارد.

افغان ها و ایرانی ها از الفبای فارسی برای نوشتن فارسی مدرن استفاده می کنند، در حالی که مردم در تاجیکستان از الفبای تاجیکی برای نوشتن آن استفاده می کند. این به این دلیل است که الفبای فارسی از خط عربی وام گرفته است، در حالی که الفبای تاجیکی از نوشته های سیریلیک تکامل یافته است.

بیش از 100 میلیون نفر امروزه به زبان فارسی مدرن صحبت می کنند.

#9: لاتین (2700 سال قدمت)

روم باستان لاتین را زبان لاتین خود برای امپراتوری و مذهب قرار داد و توضیح داد که چرا کلیسای روم آن را زبان رسمی خود می داند.

لاتین در حدود 700 سال قبل از میلاد ظهور کرد. محققان لاتین را به عنوان یک زبان هند و اروپایی طبقه بندی می کنند. زبان های دیگری که در این دسته قرار می گیرند عبارتند از ایتالیایی، فرانسوی، رومانیایی، اسپانیایی و پرتغالی. حتی انگلیسی هم هندی استزبان اروپایی

جالب است که مردمی که در اصل لاتین صحبت می کردند، رومی نامیده می شدند. نام رومی ها از رومولوس، بنیانگذار این زبان گرفته شده است.

تأثیر امپراتوری روم باعث گسترش این زبان در بسیاری از مناطق در سراسر جهان شد که بخشی از قلمرو امپراتوری بودند.

#8: آرامی (2900 ساله)

آرامی ها زبان آرامی را در 900 سال قبل از میلاد متولد کردند. آرامی ها گروهی سامی از خاورمیانه بودند.

در سال 700 قبل از میلاد، این زبان رایج شده بود و در فرهنگ های مختلف گسترش یافته بود و آشوری ها حتی آن را زبان دوم خود می دانستند.

آشوری ها و بازرگانان بابلی به گسترش این زبان در تجارت با سایر جوامع خاورمیانه کمک کردند.

در سال 600 قبل از میلاد، زبان آرامی جایگزین اکدی به عنوان زبان رسمی خاورمیانه شد. پس از آن، ایرانیان هخامنشی (559 قبل از میلاد تا 330 قبل از میلاد) این زبان را پذیرفتند.

یونانی سرانجام زبان آرامی را به عنوان زبان رسمی امپراتوری ایرانی جابجا کرد.

#7: عبری (3000 ساله)

عبری یک زبان سامی است که در شمال غربی صحبت می شود. مردم شناسان آن را یکی از زبان های افروآسیایی می دانند. از نظر تاریخی، این یکی از زبان های گفتاری اسرائیلی ها است. طولانی‌ترین نسل بنی‌اسرائیل - سامری‌ها و یهودیان - نیز به آن صحبت می‌کنند.

عبری زبان رسمی اسرائیل است. با این حال، فلسطینی ها عبری را نیز پذیرفتندمدتی پس از جنگ جهانی اول به عنوان زبان رسمی آنها.

یهودیان عبری را زبان مقدس می دانند زیرا برای نوشتن عهد عتیق از آن استفاده می شد.

این زبان در حدود 1000 سال قبل از میلاد ظهور کرد، ناپدید شد اما بعداً توسط اسرائیلیان احیا شد.

قالب نوشتاری عبری برخلاف انگلیسی که جهت مخالف را دنبال می‌کند، از راست به چپ نوشته و خوانده می‌شود.

#6: چینی قومی هان (3250 سال پیش)

امروزه چیزی به نام زبان چینی وجود ندارد، علیرغم اینکه بسیاری از مردم از این اصطلاح برای اشاره به زبان چینی ها استفاده می کنند. برای ارتباط استفاده کنید

ماندارین و کانتونی زبان‌های اصلی چین امروزی هستند و بیشتر خارجی‌ها آن را چینی می‌نامند. اما این زبان ها نسبتاً جدید هستند. کانتونی در سال 220 پس از میلاد ظهور کرد، در حالی که ماندارین در سال 1300 پس از میلاد ظهور کرد.

چینی‌های باستان به زبان دیگری صحبت می‌کردند و دانشمندان به چینی قومی هان تعمید دادند. چینی قومی هان در حدود 1250 قبل از میلاد ظهور کرد.

مانند بسیاری از زبان‌های دیگر که نسخه‌های گفتاری و نوشتاری دارند، چینی قومی هانس گفتاری قدیمی‌تر از تاریخ ذکر شده در بالا است، که از شواهدی از اولین قالب نوشتاری این زبان ناشی می‌شود. .

محققان چینی قومی هانس را به عنوان یک زبان سینیتی دسته بندی می کنند، یک اصطلاح جمعی که بسیاری از زبان های مورد استفاده گروه های اقلیت در چین را توصیف می کند.

#5: یونانی (3450 سال پیش)

یونانی از معدود زبانهای باستانی است که هنوز وجود داردامروز. در واقع، یونانی تقریباً سه و نیم هزاره پیش توسعه یافت و هنوز یک زبان اصلی در یونان امروزی است.

یونانی در بالکان ظهور کرد و احتمالاً قبل از 1450 قبل از میلاد صحبت می شد. اما اولین شواهد وجود یونانی در دوران باستان بر روی یک لوح گلی بود که باستان شناسان در مسنیا یافتند.

قدمت این لوح بین 1450 قبل از میلاد و 1350 قبل از میلاد برمی گردد که نشانگر مدت زمان وجود این زبان شد.

محققان نشان داده اند که مانند بسیاری از زبان های دیگر، یونانی نیز تکامل یافته است. قدیمی‌ترین نسخه این زبان، پیش یونانی بود که هرگز مکتوب نشد، بلکه به تمام نسخه‌های شناخته شده یونانی تکامل یافت.

نسخه‌های دیگر یونانی نسخه‌های میسینایی، باستانی، کوئینه و قرون وسطی هستند.

یونانی مدرن، همچنین به نام یونانی نئو-هلنیک، در دوران بیزانس در قرن یازدهم ظهور کرد. امروزه دو نسخه از یونانی صحبت می شود: Domotiki، نسخه بومی، و Katharevousa، نسخه سازش شده بین یونان باستان و دیموتیکی.

#4: سانسکریت (3500 سال پیش)

سنسکریت در حدود 1500 سال قبل از میلاد ظهور کرد و هنوز در برخی از مراسم مذهبی و متون در آیین هندو، بودیسم و ​​جین استفاده می شود.

سنسکریت یک زبان هندوآریایی از خانواده هند و اروپایی است. مانند نسخه های قبلی، بیش از یک نسخه از سانسکریت وجود داشت. سانسکریت ودایی قدیمی ترین نسخه این زبان است. مقداریمردم معتقد بودند سانسکریت قدیمی‌ترین زبان است و آن را «مادر همه زبان‌ها» می‌نامیدند.

محققان نشان می‌دهند که دو نسخه از این زبان وجود داشته است: سانسکریت ودایی و سانسکریت کلاسیک. آنها همچنین اشاره می کنند که دومی از اولی تکامل یافته است.

دو نسخه سانسکریت از بسیاری جهات مشابه هستند اما از نظر دستور زبان، واج شناسی و واژگان متفاوت هستند.

نسخه‌ای از سانسکریت هنوز در بسیاری از مناطق هندوستان صحبت می‌شود، و دولت حتی آن را به عنوان یکی از 22 زبان رسمی کشور می‌شناسد.

#3: تامیل (5000 سال پیش)

تامیل نیز به فهرست قدیمی ترین زبانها می پیوندد که در 3000 سال قبل از میلاد ظهور کرده اند. محققان تامیل را به عنوان زبان دراویدی دسته بندی می کنند.

تامیل احتمالاً قبل از 3000 سال قبل از میلاد، زمانی که تامیل ها اولین کتاب دستور زبان خود را چاپ کردند، پدیدار شد. نسخه گفتاری احتمالاً قبل از ظهور قالب نوشتاری وجود داشته است.

تامیل هنوز در برخی از مناطق اطراف شبه قاره هند صحبت می شود و آن را به یکی از معدود زبان های باستانی تبدیل می کند که امروزه وجود دارد. بنابراین، این قدیمی‌ترین زبانی است که امروزه هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سری‌لانکا و سنگاپور تامیل را به‌عنوان یک زبان می‌شناسند. این زبان نیای بسیاری از زبان‌هایی است که امروزه در هند صحبت می‌شود، از جمله Puducherry، Karnataka و Andhra Pradesh.

سازمان ملل متحد در سال 2004 تامیل را بر اساس سنت ادبی اصلی، متن غنی و باستانی و قدمت آن به عنوان یک زبان کلاسیک اعلام کرد.

کلمه تامیل به معنای چندین است.چیزها اگرچه نام این زبان است، اما به معنای طبیعی، شیرین و زیبا نیز هست.

آیا می دانستید که تامیل نیز به عنوان یک خدا شناخته می شود؟

این خدا به نام تامیل تایلندی شناخته می شود و تایلندی به معنای "مادر" است، زبان تامیلی مادر محسوب می شود.

در نهایت، تامیل به عنوان یک زبان اقلیت در موریس، مالزی و آفریقای جنوبی شناخته شده است.

#2: مصری (5000) سال ها پیش)

تعجبی نیست که یکی از قدیمی ترین زبان ها در آفریقا سرچشمه گرفته است. از این گذشته، آفریقا بارها به عنوان مهد بشریت نامگذاری شده است.

زبان مصری باستان در حدود 3000 سال قبل از میلاد ظهور کرد و مانند زبان سومری در سال 641 پس از میلاد زمانی که اعراب مصر را فتح کردند منقرض شد.

مصرهای باستان زبان خود را با استفاده از خطوط هیروگلیف شامل نمادهای انسان، حیوانات و اشیاء مصنوعی مختلف می نوشتند.

قدیمی‌ترین خط‌های هیروگلیف کشف شده به 2600 سال قبل از میلاد برمی‌گردد و شامل نام‌ها و داستان‌های کوتاه است. زندگی نامه های حک شده بر روی دیوارهای مقبره های خصوصی نمونه هایی از هیروگلیف هستند.

باستان شناسان تغییراتی را در زبان نوشتاری مصر مشاهده کردند که نشان دهنده تحولی در طول 4000 سال وجود آن است.

همانطور که در بالا توضیح داده شد، مرحله اول، مصری قدیم، شامل نام ها و جملات کوتاه بود. این روش اولیه ارتباط نوشتاری برای مصریان باستان بین 2600 قبل از میلاد تا 2100 قبل از میلاد بود.

از آنجایی که زبانقدیمی‌تر از نمادهای نوشتاری است، احتمالاً برای مدتی قبل از اینکه مصریان روشی رایج برای نوشتن آن ایجاد کنند، صحبت می‌شده است.

مصرهای باستان از مرحله دوم، مصر میانه، بین 2100 قبل از میلاد تا 1500 قبل از میلاد استفاده می کردند. تغییرات در زبان گفتاری احتمالاً باعث تغییر زبان نوشتاری شده است. مصریان باستان مصریان میانه را به صورت هیراتیک و هیروگلیف ثبت می کردند.

اولی برای اسناد قانونی، نامه‌ها و متون ادبی و گزارش‌ها استفاده می‌شد، در حالی که دومی برای زندگی‌نامه‌نویسی روی مقبره‌ها، کتیبه‌های معابد، و استلاهای سلطنتی و احکام استفاده می‌شد.

مرحله سوم. ، مصری متاخر، بین 1500 قبل از میلاد تا 700 قبل از میلاد ادامه داشت. کاتبان هیروگلیف های متاخر مصری، پاپیروس ها، هیئراتیک و اوستراکا نوشتند. مانند نسخه های قبلی، تغییرات در زبان گفتاری باعث تغییراتی در زبان نوشتاری شد.

مرحله چهارم دموتیک بود که مصریان باستان بین 700 قبل از میلاد تا 400 پس از میلاد از آن استفاده می کردند. مصریان باستان در مرحله چهارم استفاده از هیراتیک و هیروگلیف را متوقف کردند. در عوض، آنها از متون Demotic برای برقراری ارتباط با استفاده از این زبان استفاده کردند.

مرحله پایانی زبان مصری یا قبطی در سال 400 پس از میلاد پدیدار شد، اما با محبوبیت عربی در منطقه به تدریج محو شد. از دوران بیزانس تا آغاز دوران اسلامی ادامه داشت.

#1: سومری (5000 سال پیش)

زبان سومری تقریباً در 3200 قبل از میلاد ظهور کرد. این عنوان را نیز دارداز قدیمی ترین زبان نوشتاری سومریان این زبان را با خط میخی نوشتند. خط میخی شامل نمادهای گوه‌ای بود که سومری‌ها با استفاده از قلم نی تیز بر روی لوح‌های گلی نرم نقش می‌دادند.

باستان شناسان تعدادی لوح مربوط به هزاره چهارم با کتیبه هایی از مواد آموزشی و سوابق اداری پیدا کردند.

سومرهای باستانی که در جنوب بین النهرین زندگی می کردند با استفاده از این زبان منقرض شده صحبت می کردند.

زبان سومری به عنوان یک زبان گفتاری در سال 2000 قبل از میلاد از بین رفت، زمانی که سومری ها شروع به صحبت با اکدی های سامی کردند. اما آشوری-بابلی ها پس از توقف صحبت کردن با آن، نزدیک به یک هزاره به استفاده از آن به عنوان زبان نوشتاری ادامه دادند.

سومری هرگز فراتر از مرزهای بین النهرین جنوبی صحبت نمی شد.

خلاصه 10 زبان قدیمی