Mleko hipopotamów: prawdziwa historia, dlaczego jest różowe

Wiele osób słyszało pogłoski o tym, że mleko hipopotama jest wyjątkowe w królestwie zwierząt, choćby ze względu na swój kolor. Takie przekonania wywołały memy, "weryfikatorów faktów" i "plakaty faktów" w mediach społecznościowych, które albo zostały wprowadzone w błąd, albo całkowicie się myliły. W rzeczywistości jeden z najbardziej znanych popularyzatorów nauki na świecie mógł przyczynić się do niektórych kontrowersji wokół tej potencjalnie różowej substancji. Cóż, spójrzmy na to z innej stronyi dowiedz się: czy mleko hipopotama jest różowe?

Czy mleko hipopotama jest naprawdę różowe?

Mleko hipopotama nie jest różowe. Chociaż możemy chcieć, aby plotka była prawdziwa (choćby ze względu na nowość), tak nie jest. Istnieje jednak kilka interesujących informacji, które otaczają plotkę, która może prowadzić do źródła fałszywego pomysłu. Przyjrzyjmy się głębiej.

Skąd wziął się ten pomysł?

Chociaż pomysł prawdopodobnie nie jest nowy, został spopularyzowany w ostatnich latach wśród ogółu społeczeństwa. Rzeczywista plotka zyskała popularność, gdy niektóre kręgi mediów społecznościowych zaczęły publikować "fakty" z "interesującym faktem", że mleko hipopotama jest różowe. Nie wydaje się, aby ktoś kłamał na ten temat, więc zaczął zdobywać popularność na różnych platformach, takich jak Twitter i Facebook. Mimo to, wielki przełom dlaPlotka nie pojawiła się jeszcze w 2013 roku.

Rok 2013, prawie dziesięć lat temu, był erą, w której media społecznościowe były zupełnie nowe, a dezinformacja nie była tak naprawdę rozumiana. Widać to doskonale w poście na Facebooku z National Geographic z 26 lipca 2013 r. Opublikowali to:

National Geographic, naukowa firma medialna, pomyliła się. Jednak gdy Nat Geo opublikowało ten "fakt", wkrótce pojawił się on wszędzie. Często konta publikowały zdjęcia mleka truskawkowego i nazywały je "mlekiem hipopotama", poparte postem jednego z głównych autorów dyskusji naukowej. Jeśli jednak fakt nie jest prawdziwy, to jak do tego doszło?

Prawdopodobne pochodzenie różowego mleka hipopotama

Hipopotamy to stworzenia żyjące w wodzie, które tylko na krótko wychodzą na ląd (w rzeczywistości są dalekimi krewnymi wielorybów). Jako ssaki żyjące tak blisko wody, rozwinęły kilka szczególnie interesujących cech anatomicznych, które pomagają im lepiej się przystosować.

Hipopotamy mają specjalne gruczoły w skórze, które wydzielają oleje i płyny, które dla człowieka wyglądałyby jak pot. Ta oleista wydzielina pochodzi z ich gruczołów i rozprzestrzenia się po ich skórze w postaci cienkiej warstwy. Ta cienka warstwa jest przezroczysta, ale gdy jest uderzana przez promienie UIV ze światła słonecznego, zmienia kolor na czerwonawy. Ta wydzielina jest często znana jako "krwisty pot".

Możliwe, że ten krwisty pot (czerwonawy kolor) został przypadkowo zmieszany z mlekiem karmionego hipopotama. To połączenie byłby Mogłoby to skutkować różowawym zabarwieniem mleka, ale nie byłoby to zamierzone. Możliwe jest również, że dziecko hipopotama pokryte odrobiną mleka zmieniłoby kolor na czerwony, gdy wydzielało oleistą substancję. Mimo to, niezależnie od tego, jak oficjalnie się to stało, plotka nie jest prawdziwa.

Czym jest pot we krwi?

Krwawy pot jest połączeniem kwasu hipposudorowego i kwasu norhipposudorowego. Kiedy te dwa kwasy łączą się, są wydzielane przez wyspecjalizowane gruczoły w skórze hipopotama. Kwas hipposudorowy ma bardziej czerwonawy kolor, podczas gdy kwas norhipposudorowy ma bardziej pomarańczowy kolor. Przyjrzyjmy się roli, jaką odgrywają te dwa kwasy.

Skóra hipopotamów jest zazwyczaj szara do niebiesko-czarnej, a ich głowy są brązowo-różowe. Ponieważ słońce jest tak silne w Afryce Subsaharyjskiej (gdzie żyją hipopotamy), konieczne są adaptacje, aby chronić ich skórę. Krwawy pot służy przede wszystkim jako filtr przeciwsłoneczny, blokując promieniowanie UV i chroniąc hipopotamy przed poparzeniem. Ponieważ nie mają futra ani włosów, aby pokryć swoje ciała, ta adaptacja jest bardzo ważna.niezbędne.

Zakres absorpcji światła obu kwasów osiąga szczyt w strefie ultrafioletowej, co pozwala na pochłanianie szkodliwego światła bez jego docierania do skóry hipopotama.

Ponadto kwasy te działają jak antybiotyk, zabijając potencjalne narośla, które mogłyby zadomowić się na skórze hipopotama. Ponieważ środowiska, w których żyją hipopotamy, są podatne na rozwój bakterii, ta adaptacja jest naprawdę niezwykła. Prawdopodobnym źródłem tych kwasów jest synteza aminokwasu tyrozyny, co pokazuje, że wydzielina nie jest dietetyczna. Pozwala to hipopotamowi wytwarzać "pot" wszędzie tam, gdzie jest to możliwe.jest.

Ogólnie rzecz biorąc, pot z krwi utrzymuje hipopotamy w chłodzie, blokuje ich skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV i działa jak filtr przeciwsłoneczny, a także jest antybiotykiem, który zatrzymuje rozwój bakterii. Może nie mają mleka, ale to całkiem przydatna rzecz!

Jakiego koloru jest mleko hipopotama?

Jakkolwiek nudno by to nie brzmiało, mleko hipopotama jest białe. Prawdopodobnie plotka o różowym mleku hipopotama wzięła się z przypadkowego rozlania białego mleka hipopotama na czerwoną wydzielinę hipopotama. Powstały w ten sposób kolor byłby różowy.

Interesujące informacje o mleku hipopotama

Chociaż nie jest różowy, jest naprawdę interesujący!

Mleko hipopotamów jest gęste kalorycznie. Aby dzieci rosły tak szybko, jak tego potrzebują (do około 3300 funtów), muszą mieć DUŻO kalorii. Jedno źródło podaje, że mleko hipopotamów ma 500 kalorii na filiżankę, ale nie ma zbyt wielu informacji na ten temat.

Większość karmień odbywa się w wodzie (przynajmniej na wolności), co oznacza, że młode hipopotamy zazwyczaj karmią się całkowicie zanurzone.

Kilka lat temu na świat przyszła hipopotamica Fiona, która była wcześniakiem, ale w zoo w Cincinnati opiekował się nią cały zespół opiekunów. Podczas badań dowiedzieli się oni, że mleko hipopotamów zawiera dużo białka, ale jest ubogie w tłuszcz i cukier. Najbardziej zbliżone do mleka hipopotamów jest mleko mrówkojada olbrzymiego.

Mleko hipopotamów jest tak słabo zbadane, że opiekunowie zoo mieli trudności nawet z wymyśleniem podstawowej formuły. Było tak mało badań, że zasadniczo zgadywali i mieli nadzieję, że wszystko się ułoży. Po monitorowaniu parametrów życiowych Fiony i próbek, zaczęli doskonalić specyfikę tego, co tworzy "dobre mleko hipopotama".