Spis treści
"Inchworm, inchworm, mierząc nagietki. Ty i twoja arytmetyka, prawdopodobnie zajdziesz daleko...". (tekst autorstwa Franka Loessera, z musicalu "Hans Christian Andersen")
Wiosną i jesienią wszędzie pojawiają się małe, zielone lub żółte "robaki" znane jako inchworms. Technicznie rzecz biorąc, te małe gąsienice obejmują wiele rodzajów moli w obrębie tego samego gatunku ( Geometridae rodzina) tysięcy odmian.
Mają wiele przydomków. Cankerworms, inchworms, measuring worm, looper worm i spanworm; wszystkie są tym samym. Otrzymują te różne przydomki od sposobu, w jaki poruszają się po powierzchni jabłka lub ławki w parku. Uderzając w górę lub do przodu, pozostawiają tylko kilka nóg na ziemi lub składają się na pół, pozornie przesuwając się na odległość, aby się poruszać.
Typowa długość życia robaka świętojańskiego wynosi rok, od jaja do śmierci, choć rozwój będzie się różnić w zależności od odmiany. To, czym się stają, również zależy od odmiany; nie wszystkie są tym samym rodzajem ćmy.
Zobacz też: Niebieska, żółta i czerwona flaga: historia, symbolika i znaczenie flagi RumuniiEtap pierwszy: Jajko
Podobnie jak większość owadów, robaki calowe rozpoczynają swoje życie jako jaja. Zazwyczaj jaja są składane późnym latem i wczesną jesienią, pod liśćmi lub w korze drzew lub gałęziach. Różne typy wybierają różne miejsca do składania jaj. Niektóre jaja są składane pojedynczo, podczas gdy inne są składane partiami. Wszystkie robaki calowe wylęgają się jednak wiosną, niezależnie od tego, kiedy ich jaja zostały złożone.
Etap drugi: Larwy
Gdy jajo się wykluje, pojawiają się larwy, wyglądające jak znane nam robaki calowe, wraz z unikalnymi wzorcami ruchowymi, które zasługują na ich przydomek. Dzięki dwóm lub trzem zestawom rurkowatych wyrostków, zwanych odnóżami, małe larwy zaczynają poruszać się w znany sposób. Używają tych wyrostków, aby sięgnąć do przodu, a następnie przesuwają brzuch do przodu, aby spotkać się z odnóżami.
Na tym etapie larwy zjadają całe mnóstwo pożywienia, zazwyczaj liści, choć uwielbiają także owoce i pąki kwiatowe.
Etap trzeci: Poczwarki
W okresie od dwóch do czterech tygodni po wykluciu, małe larwy przygotowują się do przekształcenia w coś nowego. Oznacza to, że muszą uformować swoje poczwarki i przyspieszyć ten proces.
Wylęgające się wczesną wiosną larwy wylęgają się w czerwcu lub lipcu, podczas gdy wylęgające się późną wiosną larwy rozpoczynają ten proces na początku lub w połowie jesieni. Kiedy nadejdzie czas, larwy wytworzą jedwabne nici, aby opuścić się na ziemię. Zagrzebią się w ściółce lub ziemi lub, w zależności od odmiany, rozwiną ochronny kokon i zagnieżdżą się w nim. To wtedy przepoczwarzają się lub stają się poczwarkami.
Zobacz też: Odkryj 10 najstarszych krajów na świecieEtap czwarty: Pojawienie się
Jeśli robak świętojański był dzieckiem wiosennym, najczęściej pojawia się przed zimą. Larwy letnie zwykle spędzają zimę w ziemi i pojawiają się jako dorosłe osobniki na wiosnę.
Na tym etapie stają się tym, czym powinny być: ćmami.
Samice Inchworms: Ćmy bezskrzydłe
Inchwormy płci żeńskiej nie wyłaniają się jako uskrzydlone ćmy, które odlatują w poszukiwaniu pożywienia. Zamiast tego wyłaniają się jako bezskrzydłe ćmy i czekają na znalezienie przez partnera na drzewie, na które się wspięła.
Samce Inchworms: wyciszone ćmy
Kiedy samce wychodzą ze stanu poczwarki, szybko rozwijają skrzydła, które pozwalają im odlecieć w poszukiwaniu partnera, schronienia, pożywienia i innych potrzebnych rzeczy.
Kiedy ćmy się spotykają, łączą się w pary i cykl zaczyna się od nowa, gdy samica składa jaja na swoim drzewie, a życie toczy się dalej.
Jak wyglądają robaki calowe i ćmy
Gdy larwy przepoczwarzą się i pojawią się jako ćmy, będą różnić się od siebie wyglądem, w zależności od odmiany.
Jesienne robaki są zwykle brązowe z zielonym grzbietem i białymi paskami biegnącymi wzdłuż grzbietu. Z trzema prologami, robaki te różnią się od wiosennych robaków z tylko dwoma prologami. Wiosenne robaki calowe zwykle biegną w zielonej do czerwono-brązowej żyle, z żółtymi paskami wzdłuż boków. Te robaki calowe zwykle żyją w i wokół zacienionych drzew owocowych, a także klonów, wiązów i dębów.
Ćmy mają cienkie ciała i szeroko rozpostarte skrzydła, zwykle trzymane płasko po bokach. Występują jednak w wielu kolorach, kształtach i rozmiarach, ponieważ są częścią ogromnej rodziny ćm. Często obserwuje się wzory kamuflażu, a także zapieczone krawędzie skrzydeł i spiczaste przednie skrzydła. Samce mają zwykle pierzaste czułki, podczas gdy samice mają cienkie włókna. Kolory wahają się od zielonego do brązowego, od białego do białego.Mogą nawet występować w bardziej żywych kolorach z pomarańczami, czerwieniami i żółciami zmieszanymi ze stonowanymi kolorami.
