Waar veranderen Inchwormen in?

"Inchworm, inchworm, het meten van de goudsbloemen. Jij en je rekenkunst, je zult het vast ver schoppen..." (tekst van Frank Loesser, uit de musical "Hans Christian Andersen")

Kleine groene of gele "wormpjes", inchwormen genaamd, duiken overal op in de lente en de herfst. Technisch gezien dekken deze kleine rupsen vele soorten motten binnen dezelfde soort ( Geometridae familie) met duizenden variëteiten.

Ze hebben veel bijnamen: kankerwormen, duimwormen, meetwormen, looperwormen en spanwormen; ze komen allemaal op hetzelfde neer. Ze hebben deze verschillende bijnamen te danken aan de manier waarop ze over het oppervlak van een appel of een bankje in het park bewegen. Als ze naar boven of naar voren slaan, laten ze maar een paar poten op de grond achter, of ze vouwen zichzelf in tweeën en lijken de afstand te verschuiven om zich voort te bewegen.

De typische levensduur van een glimworm is een jaar, van ei tot dood, hoewel de ontwikkeling varieert, afhankelijk van de soort. Wat ze worden hangt ook af van de soort; ze zijn niet allemaal hetzelfde type mot.

Fase één: het ei

Net als de meeste insecten beginnen inchwormen hun leven als eitjes. Meestal worden de eitjes in de late zomer en vroege herfst gelegd, onder bladeren of in boomschors of takken. De verschillende soorten kiezen verschillende plekken om de eitjes te leggen. Sommige eitjes worden afzonderlijk gelegd, terwijl andere in groepjes worden gelegd. Alle inchwormen komen echter in de lente uit, ongeacht wanneer hun eitjes worden gelegd.

Stadium twee: larven

Zodra het ei uitkomt, verschijnen de larven, die eruit zien als de duimwormen die we kennen, compleet met de unieke bewegingspatronen die hun bijnaam verdienen. Met twee of drie sets buisachtige aanhangsels, bekend als prolegs, beginnen de kleine larven rond te schuiven in het bekende patroon. Ze gebruiken deze aanhangsels om naar voren te reiken en schuiven dan hun achterlijf naar voren om de prolegs te ontmoeten.

In dit stadium eten de larven een heleboel voedsel, meestal bladeren, hoewel ze ook dol zijn op fruit en bloemknoppen.

Derde stadium: Poppen

Tussen twee en vier weken na het uitkomen bereiden de kleine wormen zich voor om iets nieuws te worden. Dit betekent dat ze hun poppen moeten vormen en het proces moeten voortzetten.

De inchworm die vroeg in het voorjaar uitkomt, gaat in juni of juli naar bed, terwijl de inchworm die laat in het voorjaar uitkomt, vroeg tot midden in het najaar met dit proces begint. Als het tijd is, produceert de inchworm zijdedraden om zich naar de grond te laten zakken. Ze graven zich in in het bladafval of vuil, of, afhankelijk van de soort, spinnen ze een beschermende cocon en nestelen zich daarin. Dit is wanneer ze verpoppen, of poppen worden.

Fase vier: opkomst

Als de glimworm een lentebaby was, komen ze meestal voor de winter tevoorschijn. Zomerwormen overwinteren meestal in de grond en komen in het voorjaar als volwassen insect tevoorschijn.

In dit stadium worden ze wat ze horen te zijn: motten.

Vrouwelijke Inchwormen: Vleugelloze Motten

De vrouwtjes komen niet tevoorschijn als gevleugelde motten die wegfladderen om voedsel te zoeken, maar als vleugelloze motten die wachten tot hun partner ze vindt in de boom waarin ze is geklommen.

Mannelijke Inchworms: Gedempte Motten

Als de mannetjes uit hun popstadium komen, breiden ze snel vleugels uit waarmee ze wegvliegen en op zoek gaan naar hun partner, onderdak, voedsel en andere benodigdheden.

Wanneer de motten elkaar ontmoeten, paren ze en begint de cyclus opnieuw: het vrouwtje legt haar eitjes in haar boom en het leven gaat verder.

Hoe de glimwormen en motten eruit zien

Zodra de wormen zich hebben verpopt en zijn uitgekomen als motten, zullen ze er verschillend uitzien, afhankelijk van hun soort.

Herfstwormen zijn meestal bruin met een groene rug en witte strepen die over de lengte van de rug lopen. Met drie proleten onderscheiden deze wormen zich van lentewormen met maar twee proleten. Lentewormen lopen meestal in de groene tot roodbruine ader, met gele strepen langs hun zijkanten. Deze wormen leven meestal in en rond schaduwrijke fruitbomen, maar ook esdoorns, iepen en eiken.

De motten hebben een dun lichaam en een brede vleugelspreiding, meestal plat opzij gehouden. Ze zijn er echter in vele kleuren, vormen en maten, omdat ze deel uitmaken van een grote mottenfamilie. Camouflagepatronen komen vaak voor, evenals geschulpte vleugelranden en spitse voorvleugels. De mannetjes hebben meestal gevederde antennes, terwijl de vrouwtjes dunne filamenten dragen. De kleuren variëren van groen tot bruin, wit tot wit.Grijs, grijsbruin of mintgroen. Ze kunnen zelfs in meer levendige kleuren komen met sinaasappels en rood en geel gemengd in de gedempte kleuren.