Albino Monkeys: Πόσο συνηθισμένοι είναι οι λευκοί πίθηκοι και γιατί συμβαίνει;

Οι λευκοί πίθηκοι, λόγω αλμπινισμού, είναι ένα σπάνιο φαινόμενο μεταξύ των πρωτευόντων. Οι ειδικοί έχουν καταγράψει μόνο μια χούφτα, καθιστώντας τους ένα μοναδικό θέαμα στη φύση. Ο αλμπινισμός είναι μια γενετική κατάσταση που παρουσιάζει έλλειψη μελανίνης στο δέρμα, τα μαλλιά και τα μάτια. Εξαιτίας αυτού, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην όραση και να κάνει τον πίθηκο πιο ευάλωτο στα ηλιακά εγκαύματα και τον καρκίνο του δέρματος.

Ο αλμπινισμός εμφανίζεται τόσο στους ανθρώπους όσο και στα ζώα, αλλά είναι πολύ πιο διαδεδομένος στους ανθρώπους. Ωστόσο, η ανακάλυψη ενός αλμπίνο πιθήκου αράχνης το 2015 δείχνει ότι και τα πρωτεύοντα θηλαστικά μπορούν να παρουσιάσουν αυτή την πάθηση.

Ποιες είναι οι πιθανές αιτίες του αλμπινισμού στους πιθήκους;

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι προκαλεί τον αλμπινισμό, αλλά πιστεύουν ότι οφείλεται σε περιβαλλοντικούς και γενετικούς παράγοντες. Η ενδογαμία είναι μια πιθανή αιτία του αλμπινισμού στους πιθήκους, για παράδειγμα. Μελέτες δείχνουν ότι όταν δύο ζώα με το ίδιο υπολειπόμενο γονίδιο για τον αλμπινισμό ζευγαρώνουν, οι απόγονοί τους είναι πιο πιθανό να γεννηθούν με τη διαταραχή.

Το περιβαλλοντικό στρες μπορεί επίσης να παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του αλμπινισμού.

Όταν οι πίθηκοι ζουν κάτω από στρεσογόνες συνθήκες, όπως η υπερβολική ζέστη ή η έλλειψη τροφής, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αλμπινισμό.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις του αλμπινισμού σε έναν πίθηκο;

Ο αλμπινισμός μπορεί να έχει ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις στους πιθήκους. Μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος που παράγει μελανίνη, συμπεριλαμβανομένων των ματιών, του δέρματος, των μαλλιών και των εσωτερικών οργάνων. Στους πιθήκους, ο αλμπινισμός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην όρασή τους, καθώς η μελανίνη είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία των ματιών.

Ως αποτέλεσμα, έχουν συχνά κακή όραση, γεγονός που τα φέρνει σε μειονεκτική θέση κατά το κυνήγι της τροφής και την αποφυγή κινδύνων.

Οι αλμπίνο πίθηκοι είναι επίσης πιο επιρρεπείς σε ηλιακά εγκαύματα και καρκίνο του δέρματος, καθώς δεν έχουν φυσική προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου. Επιπλέον, το λευκό τους τρίχωμα τους κάνει να ξεχωρίζουν στο δασικό περιβάλλον. Καθώς δεν μπορούν να καμουφλαριστούν, γίνονται εύκολος στόχος για τα αρπακτικά. Μερικές φορές, δυσκολεύονται να βρουν ταίρι και μπορεί να απομονωθούν.

Μια μελέτη ενός χιμπατζή (που είναι πίθηκος, όχι μαϊμού) με αλμπινισμό στην άγρια φύση δείχνει ότι τα πρωτεύοντα θηλαστικά μπορεί επίσης να αντιμετωπίζουν επιθετικότητα από το εσωτερικό του είδους τους.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ λευκισμού, μερικού και πλήρους αλμπινισμού στους πιθήκους;

Ο λευκισμός είναι μια κατάσταση χρωστικής που έχει ως αποτέλεσμα τη μερική ή πλήρη απώλεια της χρωστικής ενός ζώου. Από την άλλη πλευρά, ο αλμπινισμός είναι μια συγγενής διαταραχή που έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη έλλειψη χρωστικής μελανίνης σε έναν οργανισμό. Και οι δύο καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν στα ζώα λευκό τρίχωμα.

Υπάρχουν δύο μορφές αλμπινισμού: ο πλήρης και ο μερικός. Ο πλήρης αλμπινισμός είναι η πλήρης απουσία χρωστικής στο δέρμα, τα μαλλιά και τα μάτια. Ο μερικός αλμπινισμός αναφέρεται σε χαμηλότερα επίπεδα μελάγχρωσης ή στην απουσία της στο δέρμα και τα μαλλιά, αλλά στη φυσιολογική μελάγχρωση στα μάτια.

Οι αλμπίνο-μαϊμούδες με πλήρη αλμπινισμό δεν έχουν μελανίνη των περιβλημάτων (εξωτερικές στιβάδες) στις μελανοφόρες του αμφιβληστροειδούς. Η κατάσταση αυτή έχει ως αποτέλεσμα ατέλειες των περιβλημάτων στα μάτια. Αντίθετα, οι μαϊμούδες με μερικό αλμπινισμό έχουν μειωμένη ή απούσα μελανίνη των περιβλημάτων στις μελανοφόρες του αμφιβληστροειδούς. Αλλά φυσιολογική μελανίνη των περιβλημάτων υπάρχει σε άλλα μέρη του σώματος.

Ο μερικός αλμπινισμός είναι συνήθως λιγότερο σοβαρός από τον πλήρη αλμπινισμό και μπορεί να μην προκαλεί σημαντικά προβλήματα όρασης. Ωστόσο, ο πλήρης αλμπινισμός μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όρασης όπως φωτοφοβία (ευαισθησία στο φως), νυσταγμό (ανεξέλεγκτες κινήσεις των ματιών) και στραβισμό (λάθος ευθυγράμμιση των ματιών).

Ποιες είναι οι γνωστές περιπτώσεις αλμπινισμού στους πιθήκους;

Παρά τη σπανιότητά τους, οι επιστήμονες έχουν καταγράψει περιπτώσεις λευκισμού και αλμπινισμού σε πολλά διαφορετικά είδη ζώων, συμπεριλαμβανομένων των πρωτευόντων, εδώ και πολύ καιρό. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετές αναφορές λευκιστικών και αλμπινικών πιθήκων στην πρόσφατη ιστορία.

Για παράδειγμα, το 2016, ένα μωρό λευκίστικης αραχνομαϊμού γεννήθηκε στον MetroZoo του Μαϊάμι. Και το 2017, οι ειδικοί εντόπισαν μια ομάδα τεσσάρων λευκίστικων μακάκων σε ένα φυσικό καταφύγιο κοντά στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης. Πριν από αυτό, μια εταιρεία ήταν απασχολημένη με γυρίσματα και εντόπισε δύο λευκίστικες αραχνομαϊμούδες στη φύση κοντά στην κοιλάδα του ποταμού Μαγκνταλένα στην Κολομβία.

Επιπλέον, δύο παρόμοια λευκιστικά θηλυκά ενδεχομένως του ίδιου είδους έζησαν στο ζωολογικό κήπο Knowland Park στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας τη δεκαετία του '70. Είναι ενδιαφέρον ότι άλλαξαν χρώμα από χρυσό σε λευκό σε διάστημα τριών έως τεσσάρων ετών. Η περίπτωση αυτή είναι ασυνήθιστη μεταξύ των πρωτευόντων και χρήζει περαιτέρω μελέτης.

Ωστόσο, έχουν αναφερθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία μόνο μερικές περιπτώσεις αληθινών αλμπίνο πιθήκων. Ο Snowflake, ο αλμπίνος γορίλας αναφέρεται συχνά, αλλά ήταν πίθηκος, όχι πίθηκος. Υπήρχε και ένας διάσημος αλμπίνος πίθηκος που ονομαζόταν Snowflake. Ο Δρ Jesus Manuel Vazquez στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια στην Ισπανία μελέτησε τον Snowflake για χρόνια.

Αυτό το πρωτεύον θηλαστικό ήταν ένας λευκοκέφαλος πίθηκος καπουτσίνος που γεννήθηκε στη φύση και έζησε μέχρι τα 26 του χρόνια. Ήταν ένας από τους λίγους μόνο αλμπίνο πιθήκους που έχουν καταγράψει ποτέ οι επιστήμονες στη φύση.

Ενώ αυτές οι θεάσεις είναι ενδιαφέρουσες, είναι επίσης κάπως ανησυχητικές, επειδή τα πρωτεύοντα με λευκισμό ή αλμπινισμό είναι πιο ευάλωτα σε θηρευτές και άλλους κινδύνους. Ευτυχώς, οι περισσότερες περιπτώσεις πρωτευόντων με λευκισμό ή αλμπινισμό συμβαίνουν σε αιχμαλωσία, όπου οι φροντιστές τους μπορούν να τα παρακολουθούν και να τα φροντίζουν με ασφάλεια.

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για καμία από τις δύο παθήσεις. Παρόλα αυτά, πολλά από τα ζώα που πάσχουν μπορούν να ζήσουν μια υγιή ζωή με την κατάλληλη φροντίδα και θεραπεία.

Οι πίθηκοι αλμπίνο: Είδη αράχνης του 2015

Στις 27 Ιουλίου 2015, ένας αλμπίνος, έξι μηνών, νεαρός θηλυκός αραχνοπίθηκος υποβλήθηκε σε παρατήρηση σε αιχμαλωσία στο Catacamas, Olancho, Ονδούρα. Αυτός ο αλμπίνος αραχνοπίθηκος είναι η πρώτη τεκμηριωμένη περίπτωση αλμπινισμού σε αυτό το είδος πιθήκου και είναι ανεκτίμητης αξίας για τη συνεχιζόμενη έρευνα.

Ένα κυνηγός την έπιασε στη φύση στο San Pedro de Pisijire, στην Ονδούρα. Αυτό το μωρό αραχνομαϊμού είχε όλα τα χαρακτηριστικά του πλήρους αλμπινισμού, καθώς δεν είχε χρωματισμό σε ολόκληρη την επιφάνεια του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της ίριδας.

Αυτή η αξιοσημείωτη ανακάλυψη παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τη γενετική του αλμπινισμού και μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή τη σπάνια πάθηση. Η μελλοντική έρευνα σε αυτό το άτομο θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για τον αλμπινισμό και να βελτιώσει την κατανόηση των αιτιών και των επιπτώσεών του.