বিষয়বস্তুৰ তালিকা
যদি আপুনি কেতিয়াবা ঘৰৰ মেকুৰীয়ে নিজৰ চিকাৰক খেদি ফুৰা দেখিছে, তেন্তে আপুনি ইয়াৰ অপ্ৰাকৃতিক চুৰি আৰু অনুগ্ৰহৰ শলাগ ল’ব। এতিয়া কল্পনা কৰকচোন, বহুত ডাঙৰ মেকুৰী এটা ছাঁত কুঁজৰাই আছে, চকু দুটা দাগযুক্ত সোণালী মুখত জিলিকি আছে। চিকচিকিয়া নাহৰফুটুকী, এটা চতুৰ আৰু দুষ্ট শিকাৰুক লগ কৰক। কিন্তু পৃথিৱীত কিমান নাহৰফুটুকী বাঘ বাকী আছে? আৰু সেইবোৰ সংৰক্ষণ কৰাৰ সুযোগ আমাৰ আছেনে? তলত জানি লওক!
See_also: ১৫ টা চৰাই যিয়ে সকলোৱে নীলা কণী পাৰেনাহৰফুটুকীৰ প্ৰকাৰ
বৰ্তমান নাহৰফুটুকীৰ ৯টা উপপ্ৰজাতি আছে। আটাইতকৈ বিখ্যাত হৈছে আফ্ৰিকান নাহৰফুটুকী। আন ৮টা উপপ্ৰজাতি হ’ল ভাৰতীয় নাহৰফুটুকী, পাৰ্চী নাহৰফুটুকী, আৰব নাহৰফুটুকী, ইণ্ডোচাইনিজ নাহৰফুটুকী, উত্তৰ-চীনা নাহৰফুটুকী, শ্ৰীলংকাৰ নাহৰফুটুকী, জাভান নাহৰফুটুকী, আৰু আমুৰ নাহৰফুটুকী।
বেছিভাগ নাহৰফুটুকী নাহৰফুটুকী ম্লান হালধীয়া বা গভীৰ সোণালী ৰঙৰ ক’লা ৰোজেট আৰু দাগ থকা কোট। আমোদজনকভাৱে পেন্থাৰ হৈছে নাহৰফুটুকী আৰু জাগুয়াৰ উভয়ৰে এক অনন্য প্ৰজাতি। ইহঁতৰ অস্বাভাৱিক ক’লা কোটটোৱেই ইহঁতৰ পৃথক বৈশিষ্ট্য। স্বাক্ষৰযুক্ত ৰোজেটবোৰ প্ৰায়ে এতিয়াও দেখা যায়।
বাঘ, সিংহ আৰু জাগুয়াৰৰ পিছফালে থকা ডাঙৰ মেকুৰীবোৰৰ ভিতৰত নাহৰফুটুকী আটাইতকৈ সৰু। ৯টা উপপ্ৰজাতিৰ ভিতৰত পাৰ্চী নাহৰফুটুকী আটাইতকৈ ডাঙৰ আৰু ইয়াৰ শৰীৰৰ দৈৰ্ঘ্য ৬ ফুট পৰ্যন্ত। মতা চৰাইৰ ওজন ২০০ পাউণ্ড পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। আটাইতকৈ সৰু উপপ্ৰজাতি আৰব নাহৰফুটুকীৰ শৰীৰৰ দৈৰ্ঘ্য ৪ ফুট পৰ্যন্ত। সাধাৰণতে ইয়াৰ ওজন ৭০ পাউণ্ডতকৈ বেছি নহয়।
পৃথিৱীত কিমান নাহৰফুটুকী বাকী আছে?
বৰ্তমান পৃথিৱীত ২ লাখ ৫০ হাজাৰ নাহৰফুটুকী আছে। সংৰক্ষণবাদীসকলে নাহৰফুটুকীক নিয়াৰ থ্ৰেটেড বুলি তালিকাভুক্ত কৰে। ধন্যবাদৰ পাত্ৰ যে ইয়াৰে যথেষ্টখিনি বাকী আছে যে পুনৰ জনসংখ্যাৰ সম্ভাৱনা।
কিন্তু কিছুমান উপপ্ৰজাতিৰ অৱস্থা আনতকৈ বেয়া। আমুৰ নাহৰফুটুকী আটাইতকৈ বিৰল আৰু বন্যপ্ৰাণীত মাত্ৰ প্ৰায় ১০০ টা ব্যক্তি বাকী আছে। ১৮০-২০০ জন বন্দী অৱস্থাত থাকে। ইয়াক Critically Endangered হিচাপে তালিকাভুক্ত কৰা হৈছে আৰু অতি সোনকালে বিলুপ্ত হ’ব পাৰে। এই পৰিসংখ্যাৰ দ্বাৰা ই সম্ভৱতঃ বিশ্বৰ আটাইতকৈ বিপন্ন ডাঙৰ মেকুৰী।
একেদৰে জাভান নাহৰফুটুকীয়েও প্ৰায় ২৫০ টা পূৰ্ণবয়স্ক প্ৰাপ্তবয়স্ক বন্যপ্ৰাণীৰ সৈতে ক্ৰিটিকেলি বিপন্ন তালিকাত অৱতৰণ কৰে। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে ইয়াৰ বাসস্থানত মানুহে বেদখল কৰাৰ অৰ্থ হ’ল ইয়াৰ জীয়াই থকাৰ সম্ভাৱনা কমি আহিছে। আৰব নাহৰফুটুকীটোও এই তালিকাত আছে আৰু সামান্য ২০০ জন ব্যক্তি বাকী আছে। যদি আমি এই উপপ্ৰজাতিবোৰক বচাবলৈ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ নকৰো তেন্তে ইহঁত অতি সোনকালে নোহোৱা হৈ যাব পাৰে।
বিশ্বৰ কোন স্থানত সৰ্বাধিক নাহৰফুটুক আছে?
এখন মহাদেশ হিচাপে আফ্ৰিকাত সৰ্বাধিক নাহৰফুটুকী আছে। এই প্ৰজাতিটো প্ৰধানকৈ মধ্য, পূব আৰু দক্ষিণ আফ্ৰিকাত বিদ্যমান। ছিয়েৰা লিয়নৰ দৰে পশ্চিমীয়া দেশ আৰু মৰক্কো আৰু আলজেৰিয়াৰ দৰে উত্তৰ দেশতো ইয়াৰ সংখ্যা কম। ইয়াৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ বাসস্থান হৈছে ছাভানা ঘাঁহনি, বৰ্ষাৰণ্য আৰু পাহাৰীয়া অঞ্চল। মৰুভূমি, অৰ্ধ-মৰুভূমি আৰু শুষ্ক অঞ্চলতো নাহৰফুটুকীৰ নিজৰ অংশ থাকে।
পূব আফ্ৰিকাত জাম্বিয়া দেশ নাহৰফুটুকীৰ বাবে বিখ্যাত। ইয়াৰ দক্ষিণ লুয়াংৱা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনে মহাদেশখনৰ সৰ্বোত্তম দৃশ্যৰ গৌৰৱ কৰে।বন্য নাহৰফুটুকীৰ আভাস পোৱাৰ আশাত পৰ্যটকসকলে এইটোক তেওঁলোকৰ শীৰ্ষ পছন্দ বুলি গণ্য কৰিব পাৰে।
নাহৰফুটুকীৰ খাদ্য আৰু শিকাৰু
নাহৰফুটুকীবোৰ ধূৰ্ত, অকলশৰীয়া মাংসভোজী। এপেক্স প্ৰিডেটৰ হিচাপে ইহঁতে খাদ্য শৃংখলৰ ওপৰত বহি থাকে। ইহঁতৰ পছন্দৰ চিকাৰ হ’ল মজলীয়া আকাৰৰ স্তন্যপায়ী যেনে হৰিণ, ৱাৰথগ, বেবুন। কিন্তু চৰাই, ৰোডেন্ট, সৰীসৃপ, আনকি গোবৰৰ ভেকুলীকে ধৰি বিভিন্ন ধৰণৰ জীৱ-জন্তু খাবলৈ ইচ্ছুক। এই নমনীয়তাই ইহঁতক প্ৰত্যাহ্বানমূলক পৰিস্থিতিত অধ্যৱসায় কৰিবলৈ অনুমতি দিছে।
এপেক্স শিকাৰুৱে সাধাৰণতে আন চিকাৰীৰ পৰা ভয় কৰিবলগীয়া কম। কিন্তু ডাঙৰ মেকুৰীৰ ভিতৰত আটাইতকৈ সৰু হোৱাৰ বাবে নাহৰফুটুকীবোৰ মাজে মাজে আন শীৰ্ষ শিকাৰুৰ পৰা বিপদত পৰে। সিংহ, জাগুয়াৰ, হায়েনা আদি সকলোবোৰেই সম্ভাৱ্য ভাবুকি। আনকি নাহৰফুটুকীৰ খাদ্যও চুৰি কৰিবলৈও চেষ্টা কৰিব পাৰে। সেই কাৰণেই নাহৰফুটুকীয়ে প্ৰায়ে নিজৰ হত্যাক গছৰ মাজলৈ ওপৰলৈ টানি লৈ যায় য'ত ই শান্তিৰে খাব পাৰে।
কিছুমান নাহৰফুটুকীৰ জনসংখ্যা বিপন্ন হৈ পৰিছে?
চোৰাং চিকাৰৰ হ্ৰাসৰ অন্যতম মূল কাৰণ হৈয়েই আছে নাহৰফুটুকীৰ জনসংখ্যা। ট্ৰফী চিকাৰীৰ হাতত আমুৰ নাহৰফুটুকীটোৱে যথেষ্ট ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়। নাহৰফুটুকীবোৰ প্ৰায়ে মানুহৰ বসতিস্থলৰ ওচৰত বাস কৰে, যাৰ বাবে ইহঁত সহজে পোৱা যায়। মূলতঃ বিলাসী নোমৰ বাবেই ইহঁতক হত্যা কৰা হয়। চিকাৰীয়ে নোমযুক্ত ছালবোৰ ৰাগ বা কাপোৰৰ সামগ্ৰী হিচাপে বিক্ৰী কৰে।
চোৰাং চিকাৰে হৰিণ আৰু শহাপহুৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ চিকাৰকো প্ৰভাৱিত কৰে। ইয়াৰ ফলত বনৰীয়া নাহৰফুটুকীৰ বাবে নিজকে টিকিয়াই ৰখাটো অধিক কঠিন হৈ পৰে। আমুৰ নাহৰফুটুকীচীনত চিকাৰ কৰা প্ৰাণীৰ হ্ৰাসৰ বাবে জীয়াই থাকিবলৈ সংগ্ৰাম কৰে।
সংৰক্ষণবিদসকলৰ পৰা প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সত্ত্বেও বিশ্বৰ বহু দেশত ট্ৰফী চিকাৰ এতিয়াও বৈধ। জাম্বিয়া, তাঞ্জানিয়া, মোজাম্বিক এই নীতিৰ আফ্ৰিকান ৰাষ্ট্ৰৰ উদাহৰণ। ইয়াৰ উপৰিও বহু কৃষকে নাহৰফুটুকীক কীট-পতংগ হিচাপে লয়। ইহঁতৰ জাক আৰু জাকক সুৰক্ষিত ৰাখিবলৈ ইহঁতে স্থানীয় জনসংখ্যাক নিঃশেষ কৰাৰ চেষ্টা কৰিব পাৰে।
প্ৰদূষণ আৰু বাসস্থান হেৰুৱাও এটা সমস্যা হৈয়েই আছে। অবৈধ কাঠ কটাৰ ফলত বাসস্থান হিচাপে উপলব্ধ মাটি গুৰুতৰভাৱে হ্ৰাস পাইছে।
নাহৰফুটুকীয়ে মানুহক চিকাৰ কৰেনে?
মানুহ সাধাৰণতে নাহৰফুটুকীৰ পছন্দৰ চিকাৰ নহয়। কিন্তু সুবিধাবাদী চিকাৰী হিচাপে নাহৰফুটুকীয়ে যি আহাৰ পায়, সেই আহাৰ গ্ৰহণ কৰে। দুৰ্বল মানুহ বিশেষকৈ শিশুৱে সহজেই চিকাৰ হ’ব পাৰে।
১৯০০ চনৰ আৰম্ভণিতে ভাৰতত এজন মানুহ খোৱা নাহৰফুটুকীৰ এটা বিখ্যাত ঘটনা সংঘটিত হৈছিল। ভাৰতীয় নাহৰফুটুকীটোক মধ্য প্ৰদেশৰ নাহৰফুটুকী বা ডেভিলিছ কানিং পেন্থাৰ বুলি জনা গৈছিল। দুবছৰমানৰ ভিতৰতে ইয়াৰ ফলত ১৫০ গৰাকী মহিলা আৰু শিশুৰ মৃত্যু হয়। অৱশেষত ইয়াৰ গুলীচালনা হ’ল। এটা তত্ত্বৰ মতে ইয়াৰ মাকে ইয়াক পোৱালি অৱস্থাত মানুহৰ মাংস খুৱাইছিল, যাৰ ফলত মানুহৰ চিকাৰৰ প্ৰতি পছন্দক উৎসাহিত কৰা হৈছিল।
বন্দীত নাহৰফুটুকী
চিৰিয়াখানা, চাৰ্কাচ, আৰু বিদেশী পোহনীয়া জন্তুৰ সংগ্ৰহ। বন্যপ্ৰাণীত নাহৰফুটুকীয়ে ১০-১৫ বছৰৰ পৰা জীয়াই থাকে। বন্দী অৱস্থাত ২০ বছৰ পৰ্যন্ত জীয়াই থাকে। ডাঙৰ মেকুৰীবোৰে খোজ কাঢ়ি সোমাই অহাটো সাধাৰণ কথা
যদিও এই পৰিৱেশত নাহৰফুটুকীয়ে সুস্থ সন্তান জন্ম দিব পাৰে, এই প্ৰাণীবোৰক বন্যপ্ৰাণীলৈ এৰি দিয়াটো প্ৰায় অসম্ভৱ। নিজাববীয়াকৈ জীয়াই থাকিবলৈ প্ৰয়োজনীয় দক্ষতাৰ অভাৱ আৰু মানুহৰ মালিকৰ লগত থাকিবলৈ বাধ্য হয়।
See_also: পৃথিৱীত কিমান নীলা মেকাউ বাকী আছে?আমুৰ নাহৰফুটুকীৰ বাবে বন্দীত্বই হয়তো মানুহৰ বাবে ইহঁতক সংৰক্ষণ কৰাৰ একমাত্ৰ উপায়। নিজৰ প্ৰাকৃতিক ভূখণ্ড উদ্ধাৰৰ বাবে কঠোৰ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ নকৰিলে ইহঁত অতি সোনকালে বন্যপ্ৰাণীত হেৰাই যাব।
সকলো ধৰণৰ নাহৰফুটুকীয়েই হৈছে মনোমোহা, উগ্ৰ স্বাধীন জীৱ, যিবোৰ সন্মানৰ যোগ্য। সময় আৰু যত্নৰ লগে লগে তেওঁলোকৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পাই থাকিব বুলি আশা কৰা হৈছে।
