Πίνακας περιεχομένων
Βασικά σημεία
- Οι τριλοβίτες ήταν αρθρόποδα που ευδοκιμούσαν στους ωκεανούς για 270 εκατομμύρια χρόνια.
- Οι μεγαλοδόντες ήταν οι μεγαλύτεροι καρχαρίες που έζησαν ποτέ και έχουν εξαφανιστεί εδώ και 2,6 εκατομμύρια χρόνια.
- Ο Tylosaurus Proriger ήταν μια σαύρα που ζούσε στο νερό και έφτανε σε μήκος τα 45 πόδια!
Ο πλανήτης πέρασε από διάφορα στάδια, τα οποία δημιούργησαν περιβάλλοντα για την εμφάνιση σχεδόν εξωγήινων ειδών. Ζώα πολύ διαφορετικά από αυτά που υπάρχουν σήμερα στη γη κολυμπούσαν στους ωκεανούς λόγω των διαφορετικών θερμοκρασιών και των επιπέδων οξυγόνωσης. Ποια οκτώ εξαφανισμένα θαλάσσια πλάσματα μας δίνουν μια γεύση από αυτά τα αρχαία παράξενα;
Η θαλάσσια ζωή γνώρισε μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά εξαφάνισης στο παρελθόν σε σύγκριση με τα χερσαία είδη. Σήμερα, οι ωκεανοί βιώνουν ένα ποσοστό εξαφάνισης πολύ χαμηλότερο από αυτό που βιώνουμε στην ξηρά. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει καθώς η μεγαλύτερη εκβιομηχάνιση επικεντρώνεται στους πόρους των ωκεανών.
Όσο περισσότερο κατανοούμε το παρελθόν, τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε πώς να διατηρήσουμε ό,τι έχουμε σήμερα στον πλανήτη. Το ανθρώπινο ενδιαφέρον για έναν αρχαίο κόσμο στον οποίο δεν έχουμε πρόσβαση τροφοδοτεί την περιέργειά μας. Ας δούμε 8 εξαφανισμένα θαλάσσια πλάσματα που αποδεικνύουν πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα στο παρελθόν.
8 Εξαφανισμένα θαλάσσια πλάσματα
Αυτά είναι 8 από τα εξαφανισμένα θαλάσσια πλάσματα που ζούσαν κάποτε στον πλανήτη μας:
- Τριλοβίτες
- Plesiosaurs
- Cameroceras
- Αμμωνίτες
- Μεγαλοδόντες
- Jaekelopterus Rhenaniae
- Tylosaurus Proriger
- Anomalocaris Canadensis
1. Τριλοβίτες
Οι τριλοβίτες ήταν αρθρόποδα που κατάφεραν να επιβιώσουν στους ωκεανούς για περίπου 270 εκατομμύρια χρόνια, και ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα θαλάσσια είδη όλων των εποχών. Οι εξωσκελετοί τους μεταφράζονται εύκολα σε απολιθώματα, οπότε υπάρχουν άπειρες πληροφορίες για τους τριλοβίτες.
Υπήρχε μια τεράστια ποικιλία τριλοβιτών. Ορισμένοι ήταν κάτοικοι του βυθού που έψαχναν για τροφή, ενώ άλλοι κολυμπούσαν στον ανοιχτό ωκεανό, τρώγοντας πλαγκτόν.
Μερικά ήταν μικρά, αλλά το μεγαλύτερο έφτασε σε μήκος ενάμισι μέτρο και ζύγιζε 10 κιλά.
Μετά την κορύφωσή τους πριν από περίπου 521 εκατομμύρια χρόνια, γνώρισαν μια μακρά παρακμή. Ο μειωμένος πληθυσμός τους εξαλείφθηκε εντελώς κατά την εξαφάνιση του Πέρμιου πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια. Η εξαφάνιση του Πέρμιου ήταν η τρίτη μαζική εξαφάνιση και η μεγαλύτερη.
2. Πλεσιόσαυροι
Αυτό το τεράστιο θαλάσσιο ερπετό εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια του 5ου συμβάντος εξαφάνισης στον πλανήτη στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Έζησε την ακμή του πριν από 203 εκατομμύρια χρόνια και εξαφανίστηκε από τη γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια.
Δείτε επίσης: Spider Crab vs King Crab: Ποιες είναι οι διαφορές;Πιθανόν ήταν θερμόαιμα αερόβια με πτερύγια σε κάθε ένα από τα 4 άκρα τους. Έχουν αναγνωριστεί εκατό είδη πλειόσαυρων- ορισμένα είχαν μακρύ λαιμό και έτρωγαν μικρότερα πλάσματα, ενώ άλλα είχαν κοντό λαιμό και ήταν κορυφαία αρπακτικά.
Οι Πλεσιόσαυροι έχουν λάβει μεγάλη προσοχή επειδή ήταν τα πρώτα εξαφανισμένα και απολιθωμένα ερπετά που βρέθηκαν.
3. Cameroceras
Το ζώο αυτό ήταν ένα γιγάντιο κεφαλόποδο με κερατινώδες ράμφος όπως αυτά τα σύγχρονα θαλάσσια ζώα. Στα σύγχρονα κεφαλόποδα περιλαμβάνονται τα χταπόδια και τα καλαμάρια.
Τα Cameroceras είχαν μεγάλα πλοκάμια που χρησιμοποιούσαν για να παγιδεύουν και να καταναλώνουν τη λεία τους. Αυτά τα πλοκάμια προεξείχαν από το πρόσωπό τους, ενώ το σώμα τους ήταν τυλιγμένο σε ένα όστρακο. Πιθανώς κρέμονταν στον πυθμένα του ωκεανού, παρακολουθώντας το επόμενο γεύμα τους.
Το συμβάν εξαφάνισης του Ορδοβίκου ήταν το πρώτο συμβάν μαζικής εξαφάνισης στον πλανήτη, πριν από περίπου 443 εκατομμύρια χρόνια. Τα Cameroceras εμφανίστηκαν για πρώτη φορά πριν από περίπου 470 εκατομμύρια χρόνια. Ενώ το συμβάν εξαφάνισης του Ορδοβίκου δεν εξαφάνισε τα Cameroceras, εξαφανίστηκαν σύντομα μετά λόγω της απώλειας της ποικιλομορφίας.
4. Αμμωνίτες
Ο αμμωνίτης είναι ένα μαλάκιο που εξαφανίστηκε πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια κατά τη διάρκεια της εξαφάνισης της Κρητιδικής περιόδου.
Αυτά βρίσκονται συνήθως ως απολιθώματα, αλλά τα κελύφη τους είναι τα μόνα που βρέθηκαν άθικτα. Δεν έχουν ανακαλυφθεί απολιθωμένοι μαλακοί ιστοί, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον ακριβή προσδιορισμό του τρόπου ζωής αυτού του ζώου.
Πιθανότατα ήταν ένας εξαιρετικός κολυμβητής που ζούσε στον ανοιχτό ωκεανό. Χρησιμοποιούσαν το κέλυφός τους ως συσκευές επίπλευσης που έλεγχαν την πλευστότητά τους.
Ενώ γεννήθηκαν με ένα μικρό κέλυφος, το επιμήκυναν χτίζοντας νέα τμήματα. Καθώς τα παλιά τμήματα γίνονταν πολύ μικρά για να χωρέσουν το σώμα του αμμωνίτη, αυτός σφράγιζε αυτά τα τμήματα. Αυτό δημιούργησε ένα σπειροειδές σχήμα, αν και μερικοί αμμωνίτες δεν ήταν σπειροειδείς.
5. Μεγαλοδόντες
Οι μεγαλοδόντες είναι οι μεγαλύτεροι καρχαρίες που έζησαν ποτέ.
Αυτός ο τεράστιος καρχαρίας είχε δόντια 7 ιντσών. Απολιθώματα έχουν βρεθεί σε όλο τον κόσμο και έχουν εξαφανιστεί εδώ και περίπου 2,6 εκατομμύρια χρόνια.
Δείτε επίσης: 2022 Ενημερωμένο κόστος σίτισης σκύλων (Ημέρα, Νύχτα, Εβδομάδα)Δεν έχει ανακτηθεί πλήρης σκελετός, αλλά γνωρίζουμε ότι ήταν ένα κορυφαίο αρπακτικό που του άρεσαν τα βαθιά νερά και ότι μπορεί να εξερεύνησε μέρη του ωκεανού που εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε εξερευνήσει.
Οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες είναι ο πλησιέστερος ζωντανός συγγενής τους, αν και ο μεγαλοδόντης είχε 3 φορές το μέγεθός τους.
6. Jaekelopterus Rhenaniae
Αυτά τα εξαφανισμένα αρθρόποδα ήταν τεράστιοι υδρόβιοι σκορπιοί. Έφτανε σε μήκος περίπου 8,5 πόδια, γεγονός που το καθιστά το μεγαλύτερο αρθρόποδο που υπήρξε ποτέ. Είχε δύο μεγάλες τανάλιες στο μπροστινό μέρος του σώματός του και ήταν πιθανότατα ένα κορυφαίο αρπακτικό με εξαιρετική όραση.
Αυτοί οι θαλάσσιοι σκορπιοί μπορεί επίσης να ήταν ικανοί να ζουν σε περιβάλλοντα γλυκού νερού, καθώς απολιθωμένα υπολείμματά τους έχουν βρεθεί σε περιοχές που πιστεύεται ότι δεν είχαν αλμυρό νερό.
7. Tylosaurus Proriger
Ο Tylosaurus Proriger ήταν μια θαλάσσια σαύρα που είχε μήκος κατά μέσο όρο 45 πόδια, δηλαδή όσο ένα σχολικό λεωφορείο. Ενώ τα λείψανά τους έχουν βρεθεί σε ξηρά περιβάλλοντα, ζούσαν μόνο σε αρχαίες και μακρινές θάλασσες που υπήρχαν πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια.
Είχε δύο σειρές από κοφτερά δόντια σε σχήμα κώνου. Συλλήψει το θήραμα με ισχυρά σαγόνια και στη συνέχεια το κατάπινε ολόκληρο. Ήταν ένα κορυφαίο αρπακτικό.
8. Anomalocaris Canadensis
Τα ζώα αυτά έμοιαζαν με τα αρθρόποδα, αλλά ήταν σαφώς διαφορετικές ομάδες ζώων. Όλα τους σε ολόκληρο το γένος έχουν εξαφανιστεί, και μπορεί να ήταν ένα από τα πρώτα κορυφαία αρπακτικά στον ωκεανό.
Έμοιαζε με γαρίδα και το μήκος της ξεπερνούσε το ένα μέτρο.Τα κυματιστά πτερύγιά της εκτείνονταν από τις πλευρές του σώματός της, επιτρέποντάς της να κολυμπά μέσα στο νερό.
Πιθανώς χρησιμοποιούσε τα ραβδωτά και τρομακτικά μπροστινά του εξαρτήματα για να συλλαμβάνει θηράματα. Ίσως κατανάλωνε ζώα όπως τριλοβίτες.
Εξαφανίστηκαν πριν από περίπου 500 εκατομμύρια χρόνια.
Αιτία της εξαφάνισης
Η ακριβής αιτία της εξαφάνισης αυτών των αρχαίων ζώων δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα, αλλά υπάρχουν μερικές θεωρίες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί εξαφανίστηκαν. Ένας συνδυασμός παραγόντων πιθανώς οδήγησε στον αφανισμό τους, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών αλλαγών λόγω της κλιματικής αλλαγής, των ασθενειών και του ανταγωνισμού από άλλα είδη.
Η κλιματική αλλαγή έχει προταθεί ως ένας πιθανός παράγοντας που συνέβαλε στην εξαφάνιση πολλών ειδών κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Το κλίμα της Γης έχει περάσει από φυσικούς κύκλους ψύξης και θέρμανσης, οι οποίοι μπορούν να αλλάξουν δραματικά τα ενδιαιτήματα και να δημιουργήσουν συνθήκες πολύ ακραίες για να επιβιώσουν ορισμένοι οργανισμοί. Καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται ή μειώνονται σημαντικά σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να είναι δύσκολο νατα είδη να προσαρμόζονται αρκετά γρήγορα προκειμένου να συνεχίσουν να ζουν στο περιβάλλον τους.
Η ασθένεια μπορεί επίσης να έπαιξε ρόλο στην εξαφάνιση αυτών των αρχαίων πλασμάτων. Ωστόσο, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ακριβώς πόσο μεγάλη επίδραση είχε χωρίς περαιτέρω έρευνα σε αυτόν τον τομέα. Οι ασθένειες που προκαλούνται από βακτήρια ή ιούς μπορούν να εξαπλωθούν γρήγορα στους πληθυσμούς με καταστροφικές συνέπειες, εάν δεν υπάρχει ανοσία μέσα στον ίδιο τον πληθυσμό ή σε συγγενικά είδη με τα οποία μοιράζονται έναπεριβάλλον.
Τέλος, ο ανταγωνισμός από άλλα ζώα μπορεί επίσης να συνέβαλε στην ενδεχόμενη εξαφάνισή τους. Όταν νέα θηρευτικά ζώα καταφθάνουν στο προσκήνιο, συχνά ανταγωνίζονται άμεσα τα υπάρχοντα είδη για πόρους όπως η τροφή και το καταφύγιο, μέχρις ότου το ένα (ή και τα δύο) εξαφανιστεί λόγω της αυξημένης πίεσης που τους ασκείται από τον/τους νέο/ους ανταγωνιστή/ές.
Είναι φυσιολογικό τα ζώα να εξαφανίζονται;
Είναι φυσιολογικό να εξαφανίζονται τα ζώα; Αυτό είναι ένα ερώτημα που τίθεται εδώ και αιώνες και δεν υπάρχουν ακόμη σαφείς απαντήσεις. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, πολλά είδη ζώων έχουν εξαφανιστεί για διάφορους λόγους, όπως η κλιματική αλλαγή, οι ανθρώπινες δραστηριότητες, οι φυσικές καταστροφές ή οι ασθένειες. Ενώ ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν την εξαφάνιση ως μέρος της εξελικτικής διαδικασίας, άλλοι ειδικοί πιστεύουν ότι ο άνθρωποςέχουν την υποχρέωση να αποτρέψουν μαζικές εξαφανίσεις στο μέλλον.
Ανεξάρτητα από το αν θεωρούμε ή όχι φυσιολογική την εξαφάνιση, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε ζώο παίζει ουσιαστικό ρόλο στη διατήρηση της ισορροπίας στα οικοσυστήματά μας. Όταν ένα είδος εξαφανίζεται, ολόκληρο το σύστημα μπορεί να βγει εκτός ισορροπίας και να προκαλέσει τεράστια ζημιά στη φύση και τους κατοίκους της. Επομένως, η κατανόηση των λόγων για τους οποίους ορισμένα είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση και η λήψη μέτρων προς την κατεύθυνση τηςη διατήρηση θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την υγιή βιοποικιλότητα στη Γη.
