Rakunlar Ne Yer?

Önemli Noktalar

• Rakunlar yazın kışın olduğundan daha farklı beslenme eğilimindedir. Sonbaharda rakunlar kış mevsimi nedeniyle yağ stoklamak zorundadır.
• Rakunlar hepçil ve fırsatçıdır. Bitkiler, kabuklu yemişler, tohumlar, yumurtalar, kabuklu deniz hayvanları, kurbağalar vb. yerler.
• Amerika Birleşik Devletleri'ndeki rakunlar, Japonya'da bulunan bir rakundan çok daha farklı bir diyete sahip olma eğilimindedir.

Fırsatçılık, en azından ekolojik anlamda, pratikte gerekli olan herhangi bir yolla yiyecek elde etme pratiği olarak tanımlanır. Rakunlar tek bir besin kaynağı tarafından kısıtlanmazlar; bunun yerine, belirli bir zamanda hangi yiyeceği yemek istedikleri konusunda bir seçime sahiptirler. Peki rakunlar ne yer?

Diyetlerinin bitki maddeleri, omurgasızlar ve omurgalılar arasında oldukça eşit bir dağılımdan oluştuğu tahmin edilmektedir. Bitki maddelerini kış dışında elde etmek oldukça kolaydır ve bazı yerlerde ana besin kaynaklarıdır.

Omurgasızları küçük bir farkla omurgalılara tercih etme olasılıkları daha yüksektir, çünkü ne kadar yaygın oldukları ve yakalanmaları ne kadar kolay olduğu için. Ama sonuçta, bu sadece o sırada neyin mevcut olduğuna bağlıdır.

Genelleştirilmiş fırsatçılar olarak rakunlar doğal veya yetenekli avcılar değildir; avlarını izlemek ve öldürmek için çok fazla zaman ayırmazlar. Ancak avlanmak için kolay bir fırsat yakaladıklarında, olağan avları canlı kurbağalar, yılanlar, kerevitler, salyangozlar ve fare ve sincap gibi küçük kemirgenleri içerir.

Ne de olsa avlanmak, toplayabilecekleri çok daha kolay yiyecekler varken büyük bir enerji kaybıdır; ölü leşler, böcekler ve solucanlar yemek repertuarlarındaki en yaygın et türleri arasındadır. Hatta kaçabilecekleri bir fırsat hissederlerse kuş yuvalarından yumurta veya küçük yavruları çalmaya bile çalışırlar.

Bulundukları bölgede ne kadar yiyecek bulunduğuna bağlı olarak, bu obur omnivorlar yiyecek bir şeyler bulmak için gecede bir milden fazla yol kat edebilirler.

Dişiler neredeyse her zaman ya hamiledir ya da yanlarında yavruları vardır, bu da besleyecek birden fazla boğazları olduğu anlamına gelirken, erkekler tek başlarına yiyecek ararlar. Bu omnivorlar, zaman ve dolayısıyla enerji israfından kaçınmak için her gece benzer yiyecek arama alanlarını ziyaret etme eğilimindedir.

Bazı kanıtlar, bireysel rakunların belirli yiyecekler için tercihler geliştirebileceğini göstermektedir.

Rakunların beslenmesi mevsimlerin değişmesiyle birlikte oldukça farklılık gösterir. Yaz aylarında et, meyve, fındık, meşe palamudu, ceviz ve hatta bazen mısır da dahil olmak üzere çok çeşitli yiyeceklerle beslenirler. En sevdikleri meyvelerden bazıları elma, üzüm, kiraz, şeftali, erik ve çilektir (bitki tohumlarının çevreye dağılmasına bile yardımcı olabilir).

Sonbaharın sonlarına doğru rakunların, en azından beslenmenin çok daha zorlaştığı menzillerinin kuzey kısmında, yağsız kış ayları için yeterli miktarda yağ biriktirmiş olmaları gerekir. Bu nedenle rakunların sonbahar aylarında sık sık şişmanladığını ve ilkbaharda çok fazla kilo kaybettiğini, potansiyel olarak yarısını kaybettiğini görürsünüz.

Kış uykusuna yatmazlar; metabolizma hızları oldukça sabit kalır. Ancak, gereksiz enerji harcamalarını önlemek için aktivite seviyelerini önemli ölçüde düşürürler.

Konum, özellikle tükettikleri bitki türleri olmak üzere diyetlerinin bileşiminde de büyük bir faktördür. Meksika'daki bir rakun, Washington veya Virginia'daki bir rakundan farklı bir diyete sahip olma eğiliminde olacaktır. Güney rakunları kışın daha fazla yiyecek seçeneğine sahip olacak ve bu nedenle tüm yıl boyunca daha aktif olma eğiliminde olacaktır.

Rakunlar Vahşi Doğada Ne Yer?

Rakunlar Amerika Birleşik Devletleri'nin hemen hemen her eyaletinde yaşar ve normalde ormanlık alanlarda ve ormanlarda yaşarlar. Bir rakun nehir, gölet veya başka bir su kütlesine yakın bir ağaç kovuğunda yaşamayı tercih eder. Ağaç kovuğu yoksa, rakun herhangi bir oyuk noktaya taşınacaktır. Geceleri su kenarı boyunca avlanırlar.

Rakunlar vahşi ormanlık alanlarda ne yer? Rakunlar deniz ürünlerini sever. İstiridye, kerevit, kurbağa, salyangoz, yılan ve balık avlarlar. Rakunlar sığ sularda yaşayan hayvanları tercih eder, bu nedenle yakalaması kolaysa kaplumbağa ve yılan da yerler. Bununla birlikte, birçok meyve, yabani ot, tohum, fındık ve sümüklü böcek de yedikleri için dengeli bir diyet uygularlar.

En sevdikleri meyveler arasında kiraz, elma ve inlerinin yakınında yetişen her şey bulunur. Uzman avcılar değildirler, ancak diğer yiyecekler azsa kuşları veya küçük kemirgenleri yakalamaya çalışırlar. Ayrıca kuş yumurtası, kurtçuk ve böcekleri de yerler.

Çiftliklerin yakınında yaşıyorlarsa, rakunlar yumurta veya yavru civcivleri çalmak için tavuk kümeslerini basabilirler.

Vahşi doğadaki rakunlar en çok ilkbahar, yaz ve sonbaharda beslenirler. Bunu, yiyeceklerin az olduğu ya da havanın onları kapalı yerlerde tuttuğu kış mevsimini atlatmak için vücutlarında yeterli yağ olduğundan emin olmak için yaparlar.

Rakun Görünümü ve Davranışı

Rakunlar, genellikle ayırt edici siyah maskeleri ve halkalı kuyrukları ile ilişkilendirilen büyüleyici yaratıklardır. Genellikle Kuzey Amerika'da bulunurlar, ancak Avrupa ve Asya'nın bazı bölgelerinde de bulunabilirler. Bu makalede, rakunların görünümünü ve davranışlarını daha ayrıntılı olarak inceleyeceğiz.

Rakunlar, ayırt edici işaretleriyle kolayca tanınan orta büyüklükte memelilerdir. Gözlerinin etrafında, kulaklarına kadar uzanan siyah bir maske vardır ve bu da onlara bir haydut maskesi takmış görüntüsü verir.

Kürkleri genellikle grimsi kahverengidir, göğüslerinde ve karınlarında daha açık renkli tüyler bulunur. Ayrıca siyah beyaz halkaları olan gür bir kuyrukları vardır. Rakunların keskin pençeleri ve nesneleri yakalamak ve manipüle etmek için ideal olan uzun parmakları vardır.

Rakunlar meraklı ve yaramaz davranışlarıyla bilinirler. Gece hayvanlarıdır, yani en çok geceleri aktiftirler. Ayrıca omnivordurlar, yani hem bitki hem de hayvan yerler. Diyetleri meyveler, meyveler, fındık, böcekler, küçük hayvanlar ve hatta çöp gibi çeşitli yiyecekleri içerir. Rakunlar aynı zamanda mükemmel tırmanıcılardır ve ağaçlara ve duvarlara kolaylıkla tırmanabilirler.Aynı zamanda mükemmel yüzücülerdir ve genellikle su kaynaklarının yakınında bulunurlar.

Yiyeceklerini Neden Yıkıyorlar?

Rakunların çok iyi bilinen bir davranışı vardır; yiyecekleri tüketmeden önce suya batırır ya da istenmeyen kısımları elleriyle ovalar. Bu davranış rakunun bilimsel ismine bile yansımıştır: lotor Latincede yıkayıcı anlamına gelir.

Ancak, görünüşün aksine rakun yemeğini yıkamıyor olabilir. Bunun yerine, bu davranış rakunun çok hassas dokunma duyusuyla ilgili olabilir.

Ön ayaklarının tüysüz kısımları, tuttukları şeyin boyutu, dokusu ve sıcaklığı hakkında önemli bilgiler ileten çok sayıda sinir ucu içerir. Birkaç çalışma, yiyecekleri ıslatmanın patilerinin dokunsal hassasiyetini artırmaya yardımcı olabileceğini öne sürmüştür.

Ancak bu çalışmalar tutsak rakunlar üzerinde yapılmıştır ve bu davranışın vahşi doğada ne kadar gerçekleştiği tam olarak belli değildir.

Mahalle Rakunları Nasıl Beslenir?

Banliyö bölgelerindeki rakunlar kuş yemi, evcil hayvan yemi ve çeşmelerden veya evcil hayvan kaplarından su yerler. Çöp kutularında beslenenler artık evcil hayvan yemi, et, abur cubur, meyve ve sebzelere yönelirler. Çürümemiş veya küflenmemiş her türlü yiyeceği yerler.

Rakunlarla ilgili en ilginç şeylerden biri, insan ortamındaki yaşama ne kadar iyi adapte olduklarıdır. Rakunlar her yerdedir ve her şeyi yemeye istekli olmaları, çöp kutularımızdan arta kalanlarla ziyafet çekmekten mutlu oldukları anlamına gelir.

Bu uyum yeteneği o kadar ilginçtir ki, New York Eyaleti Çevre Koruma Departmanı bir keresinde bunu nasıl yaptıklarını öğrenmek için bir çalışma başlatmıştır. 1986 yılında yapılan araştırma, rakunların yiyecek bulma ve banliyölerdeki mekânlarında avlanmaktan veya tuzağa düşmekten kaçınma yollarını incelemiştir.

Aslında, vahşi doğadaki rakunlar tipik olarak yaklaşık 30 kilo ağırlığındadır, ancak ortalama bir banliyö rakunu 60 kiloya kadar çıkabilir.

2016 yılında National Geographic tarafından hazırlanan bir belgeselde, Toronto'da çevredeki kırsal alanlara kıyasla 50 kat daha fazla rakun yaşadığı belirtilmiştir. Araştırmacılar, beyaz kuyruklu geyik, sincap, Kanada kazları ve martılar da dahil olmak üzere diğer hayvan popülasyonlarının, yaşam alanlarına yönelik artan tecavüze rağmen geliştiklerini belirtmişlerdir. Bunun iyi nedenleri olabilir.

Şehirlerde ve banliyölerde ormanlarda yaşayan ve rakunları yiyen büyük yırtıcılar bulunmaz. İnsanlar banliyölerde geyik ya da rakun avlamazlar.

Bazen, hayatta kalma yetenekleri sorun yaratmıştır. Rakunlar, Japonya da dahil olmak üzere yerli olmadıkları birçok ülkeye tanıtılmıştır. 1970'lerde Japonya rakun ithal etmeye başladı. Kısa sürede binalara ve yerli türlere zarar veren istilacı zararlılar haline geldiler.

Almanya'ya ithal edilen rakunlar oradaki kırsalı istila etti. Tek çözüm her iki ülkedeki rakun popülasyonunu yok etmekti.

Bu, türlerin ithal edilmesinin nadiren iyi bir fikir olduğuna dair bir başka uyarıdır. Yerli olmayan hayvanlar ve bitkiler genellikle istilacı hale gelir ve yerli ekosistemleri yok eder.

Tüm hayvanlar gibi rakunlar da doğal ortamlarında bırakılsa daha iyi olur, bu ortamlar banliyö çimleri ve sokakları olsa bile.

Gerçekten Çöpü ya da Kirli Yiyecekleri Seviyorlar mı?

Rakunların kirli yiyecekleri sevdiği fikri popülerdir, ancak doğru değildir. Onlar sadece bizim çöp olarak gördüğümüz, ancak hala mükemmel derecede iyi olan yiyecekleri yerler. Onlara göre, kemik üzerindeki birkaç ısırık et veya yumuşamaya başlayan bazı meyveler gibi mükemmel derecede iyi yiyecekleri boşa harcıyoruz.

Yiyecekleri konusunda seçicidirler, bu yüzden yiyecekleri hakkında bilgi edinmelerine yardımcı olması için suyu kullanırlar.

Vahşi doğada ve banliyölerde rakunlar tembeldir. Avcı değildirler ve derin sularda saatlerce balık tutmak istemezler. Yakınlarda bulunan ve yakalanması kolay yiyecekleri severler. Yemek artıklarımızı yemek, fazla çaba harcamadan birkaç ısırık almanın hızlı ve kolay bir yoludur.

Özetlemek gerekirse, rakunlar fırsatçı besleyicilerdir, bu da temelde bulabildiklerini aldıkları anlamına gelir. Çöpünüzde bozulmamış herhangi bir yiyecek kalıntısı da buna dahildir. Çöpler favori gibi görünse de, rakunlar ayrıca fındık, meyve, sebze, ölü hayvanlar ve istiridyeleri de incelemeyi severler.

Esaret Altındaki Rakunlar Ne Yer?

Bir hayvanat bahçesinde ya da yaban hayatı sığınağında rakunlar doğal beslenmelerini yansıtan bir diyetle beslenirler. Bu diyet sümüklü böcek, solucan, meyve, çilek, tohum, balık ve yumurta içerir. Tavuk ya da özel olarak işlenmiş rakun yemi ile beslenebilirler. Ayrıca içmek için bir kap su ve yiyeceklerini batırmak için başka bir kap suları olur.

Rakunların Yediği En İyi 10 Gıdanın Tam Listesi

Rakunlar o kadar çok farklı yiyecek yerler ki, hepsini tek tek listelemek zordur. Burada daha büyük yiyecek kategorileri halinde gruplandırılmışlardır.

Yiyemeyecekleri Yiyecekler Var mı?

Hepçil olmalarına rağmen rakunların yiyemediği bazı şeyler vardır:

• Çikolata, soğan, kuru üzüm ve macadamia fıstığı rakunlar için zehirlidir.
• Sarımsak ve ekmek zehirli değildir, ancak rakunların sindirim sistemini bozabilir.
• Kahve, kakao ve şekerler rakunlarda sağlık sorunlarına neden olabilir.

Rakunları Kim Yiyor?

Çakallar, vaşaklar ve pumalar gibi daha büyük yırtıcılar vahşi doğada rakunları avlar. Bazı insanlar da rakunları yemiştir. Bir rakun Beyaz Saray'da bu şekilde yaşamaya başlamıştır.

1926 yılında Başkan Calvin Coolidge'e canlı bir rakun hediye edildi. Rakun, Başkan'ın Şükran Günü yemeğinin bir parçası olarak düşünülmüştü, ancak Coolidge onu öldürmeyi reddetti. Bunun yerine, o ve ailesi onu evcil bir rakun olarak evlat edindi ve ona Rebecca adını verdi.

Rebecca ailenin, özellikle de First Lady Grace Coolidge'in gözdesi oldu. Onun için bir ağaç ev inşa ettiler ve Beyaz Saray arazisinde serbestçe dolaşmasına izin verdiler. Coolidge'ler Beyaz Saray'dan ayrıldığında, Rebecca şu anda Washington Hayvanat Bahçesi olan Rock Creek Hayvanat Bahçesi'nde yaşamaya başladı.

Doğanın Yiyecek Bulucuları

Rakunlar doğanın en iyi yiyecek bulucuları olabilir. Neredeyse her şeyi yemeye istekli olmaları ve bir çöp yığını içinde iyi yiyecek bulma yetenekleri, diğer hayvanların zorlanacağı yerlere uyum sağlamalarına ve hayatta kalmalarına yardımcı olmuştur. İster vahşi ormanlarda ister arka bahçenizde olsunlar, bir rakunun iyi bir yemek bulacağı kesindir.