فهرست مطالب
دریاچه بایکال موجودی ماقبل تاریخ است. این دریاچه با 30 میلیون سال قدمت، قدیمی ترین و عمیق ترین دریاچه روی زمین است. سخت است که از زیبایی این دریاچه عظیم و باستانی که خانه بیش از 2000 گیاه و حیوان است، شگفت زده نشوید. اما مانند بسیاری از چیزهای قدیمی، دریاچه بایکال مرموز است. چرا اینقدر عمیق است، چه گونه های کمیاب در این منطقه زندگی می کنند، و چه چیزی در کف دریاچه بایکال زندگی می کند؟
دریاچه بایکال چیست؟
در جنوب سیبری، دریاچه بایکال واقع شده است. یک دریاچه شکاف در روسیه است. این مجموعه آبی رکوردهای بسیاری را در اختیار دارد و به دلیل اهمیت آن در علم تکامل در سراسر جهان مورد احترام است. این دریاچه دارای عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین از نظر حجم (شامل 22 درصد از آب های سطحی شیرین جهان)، عمیق ترین دریاچه جهان (حداکثر عمق 5387 فوت) و قدیمی ترین دریاچه جهان (25 تا 30 میلیون سال سن) است.
به طور خلاصه: عظیم، بی انتها و باستانی است. اوه، و همچنین یکی از شفاف ترین دریاچه های جهان است. در برخی مناطق می توانید تا پایین را در حدود 130 فوت ببینید. وقتی یخ می زند، یعنی حدود پنج ماه از سال، سطح آن شبیه شیشه می شود.
این دریاچه میزبان هزاران گونه گیاهی و جانوری است که برخی از آنها بومی منطقه هستند (بیش از 80٪). بیش از 50 گونه ماهی در دریاچه بایکال شنا می کنند و 27 گونه از آنها را فقط در این آب سرد می توان یافت. برخی از موجودات در سازگاری با اعماق و دماهای شدید بهتر از بقیه هستند.آیا زندگی در کف دریاچه بایکال وجود دارد؟ چگونه به عمیق ترین دریاچه جهان تبدیل شد؟
چرا دریاچه بایکال اینقدر عمیق است؟
این دریاچه وسیع سیبری حداکثر عمق 5387، بیش از یک مایل زیر سطح آب دارد. بزرگترین دریاچه جهان در یک دره شکاف است که منطقه ریفت بایکال ایجاد می کند. این شکاف‌های قاره‌ای در زیر دریاچه بایکال هستند، جایی که پوسته زمین به آرامی از هم جدا می‌شود.
بایکال عمیق‌ترین شکاف قاره‌ای روی این سیاره است و به دلیل جوان بودن و فعال بودن آن، همچنان حدود 2 سانتی‌متر در سال گسترش می‌یابد. . با بزرگ شدن شکاف، عمیق‌تر هم می‌شود، یعنی دریاچه بایکال رشد خود را تمام نکرده است.
چه چیزی در انتهای دریاچه بایکال زندگی می‌کند؟ اسفنج ها، لمپت ها، ماهی ها و دوپایان (موجودات کوچک شبیه میگو) در کف دریاچه بایکال زندگی می کنند. مردم بومی سیبری ادعا می کنند که این دریاچه خانه اژدهای غول پیکری به نام لوسود خان است، اما محققان فقط این موجودات کوچک آب های عمیق را پیدا کرده اند که هنوز هم بسیار جذاب هستند. آنها تکامل یافته اند تا تاریکی کامل و فشار شدید زیر آب را تحمل کنند.
این دریاچه حتی در اعماق شدید خود دارای سطوح بالایی از اکسیژن محلول است. به احتمال زیاد به دلیل فرآیند همرفت است که آب را از پایین به بالا به سطح می چرخاند و دوباره به پایین برمی گردد. این چرخه تحت تأثیر عوامل متعددی مانند منافذ، باد و شوری است. بالاسطح اکسیژن می تواند به موجودات زیر آب کمک کند تا به اندازه های غیرعادی بزرگ شوند. به عنوان مثال، دریاچه بایکال بیش از 350 دوپایه دارد که بسیار بزرگتر از حد متوسط است.
با وسعت این دریاچه، باید هیولاهای غول پیکری در اعماق تاریک زندگی کنند، درست است؟ اولین انسان هایی که کف دریاچه بایکال را کشف کردند تا سال 2008 بود و از آن زمان تاکنون تحقیقات زیادی آغاز نشده است. بنابراین، حقیقتاً، ما هنوز نمی دانیم چه چیزی در آنجا در کمین است. با این حال، مطمئن باشید که دریاچه با حیات خارق‌العاده شکوفا می‌شود.
حیوانات کمیاب دریاچه بایکال
فوک نرپا
این فوک‌ها بومی دریاچه بایکال و تنها فوک های منحصراً آب شیرین در جهان هستند. این یک راز است که چگونه این موجودات توله‌مانند شایان ستایش به دریاچه رسیدند، زیرا اقیانوس صدها مایل دورتر است. با این وجود، جمعیت آنها حدود 100000 نفر است و تقریباً دو میلیون سال است که آنجا بوده اند. منبع غذایی اولیه آنها ماهی روغنی cottoid است که بومی دریاچه بایکال است.
همچنین ببینید: پیرترین مین کون تا به حال چند ساله است؟روغن ماهی بایکال
روغن ماهی بایکال ترکیبی از دو گونه ماهی اسکولپین است که فقط در دریاچه بایکال یافت می شود. این ماهی منحصر به فرد بدنی شفاف و بدون فلس دارد و در هنگام مردن کسل کننده به نظر می رسد. این گونه می تواند سطوح مختلف فشار را تحمل کند و ترکیب بدن آن امکان مدیریت بهتر اعماق شدید را فراهم می کند. برخی افراد (تأیید نشده) ادعا می کنند که بدن آن در برابر نور خورشید تجزیه می شود و فقط روغن های چرب واستخوان ها.
سمور
سمور گونه ای از مارتین است، یک پستاندار راسو مانند که فقط در جنگل های روسیه و کوه های اورال در سیبری زندگی می کند. سمورها در آب زندگی نمی‌کنند، اما در حفره‌های نزدیک ساحل زندگی می‌کنند. آنها همچنین با استفاده از حس بویایی و صدای خود به شکار ماهی می پردازند. از نظر تاریخی، سمورها به خاطر خزشان بسیار ارزشمند بوده اند و دیپلمات های روسی زمانی از آنها به عنوان "پشم طلایی" یاد می کردند.
همچنین ببینید: بچه قو به نام چیست + 4 واقعیت شگفت انگیز دیگر!مشکل دریاچه بایکال چیست؟
به دلیل آلودگی های صنعتی گیاهان و گونه های مهاجم جلبک، دریاچه بایکال با مجموعه ای از پدیده های مخرب مانند مرگ و ناپدید شدن چندین گونه بومی مواجه است. دمای آب دریاچه از سال 1946 بیش از 2 درجه فارنهایت افزایش یافته است و دانشمندان بر این باورند که تا سال 2100 چندین درجه دیگر به رشد خود ادامه خواهد داد. این افزایش دما به شکوفایی جلبک های سمی و مضر برای ماهی ها و سخت پوستان کمک می کند. گرم شدن دریاچه همچنین می تواند اکسیژن را کاهش دهد و موجودات متعددی مانند دوپایان و دیگر موجودات آب های عمیق را از بین ببرد. در حالی که این یک وضعیت دشوار است، هنوز زمان برای نجات حیوانات و زیبایی طبیعی این دریاچه باشکوه وجود دارد.
حقایق جالب
- قبایل بوریات (مغولستانی) در سمت شرقی دریاچه زندگی می کنند و حیواناتی مانند بز، شتر و گوسفند پرورش می دهند.
- بیش از 2000 مینی زمین لرزه ها هر ساله در دریاچه بایکال رخ می دهد.
- اکثر گونه های آن در هیچ جای دیگری یافت نمی شوند.روی زمین. این تنوع به دلیل منافذ هیدروترمال آن است که بیشتر در اقیانوس ها یافت می شود.
- دریاچه بایکال 27 جزیره دارد. اولخون یکی از بزرگترین جزایر دریاچه در جهان و یک مقصد عالی برای تعطیلات است. برای رسیدن به آنجا باید در یک جاده یخی سفر کنید.
- اولین اروپایی در سال 1643 به دریاچه رسید.
- آب دریاچه بایکال هر 383 سال یکبار کاملاً تجدید می شود.
