فهرست مطالب
کوسه های مگالودون یک راز واقعی هستند. این کوسه‌های غول‌پیکر و ترسناک ۲۳ میلیون سال پیش و پس از انقراض دایناسورها زندگی می‌کردند. آنها شکارچیان عظیم دریا بودند و ممکن است به اندازه 58.7 فوت یا بیشتر رشد کرده باشند.
جالب است که همه آنچه در مورد کوسه های مگالودون می دانیم از مطالعه دندان های فسیل شده بزرگ به جا مانده است. کوسه ها، بر خلاف سایر ماهی ها، استخوان ندارند، بنابراین هیچ "اسکلت" کوسه مگالودونی پیدا نشده است.
مگالودون ها به دلیل کوچک شدن زیستگاه خود، ناپدید شدن کوسه ها، تسلیم سرد شدن جهانی شدند. طعمه مورد علاقه و رقابت با شکارچیان دیگر 3.5 میلیون سال پیش .
این دلایل و همچنین حقایق کلیدی در مورد این شکارچیان راس بزرگ در اینجا به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.
ممکن است مگالودون هنوز زنده است؟
ده ها فیلم درباره کوسه های مگالودون وجود دارد، اما می توانیم به شما اطمینان دهیم که آنها هنوز زنده نیستند. در حالی که درست است که ما کمتر از 5 درصد از اقیانوس را به دلیل عمق بیشتر آب‌ها کشف کرده‌ایم، هیچ راهی وجود ندارد که چنین شکارچی راس غول‌پیکری بتواند پنهان شود. کوسه های مگالودون موجودات عظیمی بودند و برای زنده ماندن روزانه به غذای زیادی نیاز داشتند. در دریا طعمه کافی برای رعایت رژیم غذایی آنها وجود ندارد. دانشمندان فکر می کنند کوسه مگالودون روزانه تا 2500 پوند غذا می خورد.
در حال حاضر، بزرگترین گونه در اقیانوس نهنگ های آبی قطب جنوب هستند. آنها عملاً هیچ شکارچی ندارندوزن آنها به 400000 پوند می رسد. آنها سریع، چابک و بزرگتر از آن هستند که حتی توسط کوسه های متعدد از بین بروند. حتی اگر کوسه مگالودون امروز زنده بود، نهنگ های آبی قطب جنوب 2 تا 3 برابر بزرگتر از آن هستند. تنها زمانی که حیوانات دیگر به نهنگ آبی قطب جنوب حمله می کنند یا مصرف می کنند، زمانی است که نهنگ مرده است. لاشه آنقدر بزرگ است که می تواند کل اکوسیستم را تغذیه کند، چه در کف اقیانوس یا در یک ساحل شسته شده است.
همچنین ببینید: 10 میمون بزرگ جهانکوسه های مربوط به کوسه های مگالودون
شاید شما یک بار کسی را شنیده باشید. می گویند که کوسه های مگالودون و کوسه های سفید بزرگ ارتباط نزدیکی دارند، اما این فقط تا حدودی درست است. در عوض، کوسه‌های سفید بزرگ بیشتر به کوسه‌های ماکو مرتبط هستند و احتمالاً از مگالودون تکامل نیافته‌اند.
در عوض، برخی مطالعات از این نظریه حمایت می‌کنند که کوسه‌های مگالودون آخرین گونه‌های کوسه بزرگتر بودند. کوسه های سفید بزرگ شباهت های زیادی با کوسه های مگالودون دارند. به عنوان مثال، کوسه های سفید بزرگ خونگرم در نظر گرفته می شوند زیرا می توانند دمای بدن خود را در حین شنا کنترل کنند، و محققان معتقدند که این مورد در مورد کوسه های مگالودون نیز مشابه است.
کوسه های مگالودون متعلق به خانواده Otodontidae هستند، اما یکی تصور می شد که بخشی از خانواده Lamnidae باشد. برخی از کوسه‌های یک خانواده شامل کوسه‌هایی با دندان‌های بزرگ، اما منقرض شده‌اند.
کوسه‌های مگالودون چه می‌خوردند؟
کوسه‌های مگالودون احتمالاً خوار نیستند. به عنوان شکارچیان اوج دریا،آنها می توانستند ماهی مرکب، دیگر کوسه های بزرگ و حتی نهنگ ها را شکار کنند. در مورد آن فکر کنید، کوسه های مگالودون تقریباً به اندازه یک اتوبوس بودند، اگر نه بیشتر! این کوسه ها احتمالاً پستانداران بزرگ را با آرواره های عظیم خود می خوردند. حتی اگر دندانی بشکند، کوسه ها می توانند ظرف چند روز جایگزین دندان شوند. بقایای فسیلی از دندان‌های کوسه‌های مگالودون تخمین می‌زند که آنها می‌توانند آرواره‌های خود را به عرض 2.7 تا 3.4 متر باز کنند.
همچنین ببینید: کین کورسو در مقابل پیت بول3 نظریه برای توضیح چرایی منقرض شدن کوسه‌های مگالودون
بحث‌های زیادی در مورد چگونگی این کوسه‌ها وجود دارد. حیوانات منقرض شدند، به ویژه از آنجایی که آنها بزرگترین شکارچیان در دریا بودند. در زیر سه نظریه رایج در مورد چگونگی انقراض کوسه های مگالودون آمده است.
1. تغییرات آب و هوا
یک نظریه بزرگ تغییر آب و هوا است، اگرچه دانشمندان زیادی این را تنها دلیل این انقراض عظیم نمی دانند. این کوسه ها عمدتاً خونگرم بودند یا تصور می شد که باشند. با تغییر آب و هوا در طول پلیوسن، اقیانوس ها سردتر شدند. این یک تغییر سخت برای بسیاری از حیوانات، از جمله کوسه مگالودون بود، که ممکن است قادر به تنظیم دمای خود در صورت لزوم نبود. به گفته برخی از محققان، بعید است که تغییر دما بر کوسه های مگالودون تأثیر بگذارد، اما بر عرضه غذای آنها تأثیر گذاشت.
2. کمبود طعمه
در طول هم‌زمان با تغییرات اقلیمی، طعمه‌های زیادی که کوسه‌های مگالودون در آن جشن می‌گرفتند شروع به ناپدید شدن کردند، که همچنین رقابت بین اقیانوس‌های بزرگ را افزایش داد.شکارچیان بسیاری از حیوانات دریایی کوچکتر و ماهی ها به دلیل دمای سرد منقرض شدند. طبق یکی از منابع، 43 درصد از لاک پشت ها و 35 درصد از پرندگان دریایی در این دوره زمانی منقرض شدند. این ممکن است باعث شده باشد که کوسه مگالودون در زمانی که شکارچیان بزرگ دیگری مانند اجداد اورکا در حال ظهور بودند، به آبهای جدید بپردازد.
3. بسته های بزرگتر شکارچیان
سخت است تصور کنیم که فقط یک یا دو شکارچی بزرگ در اقیانوس وجود نداشته باشد، بلکه چندین شکارچی وجود داشته باشد. در حالی که بیشتر شکارچیان بزرگ از یکدیگر دور می‌ماندند، این امر با کاهش ذخایر غذا غیرممکن شد. از آنجایی که فسیل های محدودی برای بررسی وجود دارد، هیچ نظریه ای 100٪ درست نیست. برخی از مردم بر این باورند که شکارچیانی مانند Livyatan، که به اندازه نهنگ‌های اسپرم (40-60 فوت) است، می‌توانستند با کوسه‌های مگالودون مبارزه کرده و آنها را از بین ببرند. این بسیار شبیه نحوه حمله غلاف نهنگ های اورکا به کوسه های سفید بزرگ است.
