Watermoccasins vs. Cottonmouthslangen: zijn het verschillende slangen?

Belangrijke punten:

• De watermoccasinslang is de enige semi-aquatische pitadder en de enige giftige waterslang in Noord-Amerika. Hij bereikt een gemiddelde lengte van 31,5 centimeter, terwijl sommige ondersoorten en exemplaren wel 71 centimeter lang kunnen worden en wel 10 kilo kunnen wegen.
• De waterslang dankt zijn naam aan de helderwitte binnenkant van zijn bek, vergelijkbaar met de kleur van katoen. Hij trekt zichzelf in een S-achtige vorm, steigert en opent zijn bek wijd wanneer hij bedreigd wordt.
• Hoewel het gif van een waterslang zelden dodelijk is, kan het tijdelijke of permanente spierschade veroorzaken. Soms verliezen mensen een ledemaat door de aangerichte schade.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn watermoccasins en waterslangen

slangen zijn geen verschillende soorten slangen.

Vaak wordt gedacht dat watermoccasins ongevaarlijke, niet-giftige wezens zijn en dat cottonmouths gevaarlijker en giftiger zijn. In werkelijkheid verwijzen beide termen naar dezelfde soort, Agkistrodon piscivorus De enige giftige semi-aquatische slangen in Noord-Amerika. Lees verder om meer te weten te komen over cottonmouthslangen, ook bekend als watermoccasins, inclusief hoe je ze kunt herkennen en waar ze zich bevinden.

Kenmerken van watermoccasins en katoenmonden

Agkistrodon piscivorus De water moccasin, ook wel de cottonmouth slang en de water moccasin genoemd, is een soort pit adder die inheems is in het zuidoosten van de Verenigde Staten. De enige giftige waterslang in Noord-Amerika - en de enige semi-aquatische pit adder soort - de water moccasin bereikt een gemiddelde grootte van ongeveer 31,5 centimeter lang, inclusief de staart. Sommige ondersoorten en exemplaren zijn bekend om tot 71 centimeter lang te worden,en sommige kunnen wel 10 pond wegen.

Leden van de familie Slangenachtigen Net als andere leden van deze familie, waaronder ratelslangen en copperheadslangen, hebben watermoccasins warmtegevoelige gezichtsputjes tussen de ogen en neusgaten. Deze putjes zijn zeer gevoelig en kunnen zelfs de kleinste temperatuurverschillen detecteren, waardoor watermoccasins nauwkeuriger kunnen toeslaan op prooien. De "pit" in "pit viper" is dan ook rechtstreeks van toepassing op watermoccasins.Dit is ook een uitstekende manier om deze gifslangen te onderscheiden van hun ongevaarlijke soortgenoten.

Dankzij hun grote gifklieren hebben waterslangen grote kaken langs hun dikke, gespierde lichamen, die gemiddeld 2 tot 4 meter lang zijn. Hun grote, driehoekige kop is een opvallend kenmerk, dat nog opvallender wordt door de smallere nek van de slang. De dunne nek is een ander opvallend kenmerk, omdat veel slangensoorten helemaal geen opvallende nek hebben. Watermoccasins hebbenVerticale, "kattenogen" pupillen en donkere strepen bij elk neusgat. De snuit is bleek in vergelijking met de rest van het hoofd.

Een andere functie die de wat e Dat komt omdat de binnenkant van de bek van de slang helder wit is, net als katoen. Als deze slang zich bedreigd voelt, trekt hij zich in een kenmerkende S-vorm, steigert en opent zijn bek wijd. De heldere, witte binnenkant van de bek staat in schril contrast met de rest van de slang en dient ook als afleiding.Je zou kunnen zeggen dat de watermoccasin "met een witte vlag zwaait" als hij zich bedreigd voelt.

Het lichaam van de slang is dik en gespierd, maar niet uitzonderlijk lang, dus hij ziet er relatief stevig uit. Zijn lichaam is bedekt met schubben met kenmerkende kielen, of ribbels, erlangs. Zijn kleur kan variëren van zwart of donkerbruin tot olijfkleurig of zelfs geel. Sommige exemplaren hebben bruine banden. De buik van de ratelslang is bleker dan de rug.

Jonge en jongvolwassen watermoccasins zijn meestal lichter bruin van kleur, en er lopen opvallende banden over hun lichaam. Naarmate ze ouder worden, vervagen deze banden en andere patronen of gaan ze helemaal verloren. Als je dus een waterslang ziet met opvallende patronen, is hij waarschijnlijk redelijk jong. Bovendien zijn de punten van de staarten van jonge watermoccasins felgeel, en de slangen gebruiken ze alskunstaas door het langzaam heen en weer te zwaaien.

Watermoccasins en Cottonmouths onderscheiden van niet giftige slangen

Mensen verwarren ongevaarlijke slangen vaak met waterslangen, waardoor elk jaar veel niet-giftige slangen onnodig worden gedood. De noordelijke waterslang, Nerodia sipedon Hoewel hij veel op een waterslang lijkt, worden de dwarsbanden op zijn rug niet breder aan de uiteinden zoals bij de noordelijke waterslang.

Als je op een plek woont waar watermoccasins voorkomen, helpt het om te weten hoe je ze kunt onderscheiden van niet-venome slangen. Enkele manieren om ze uit elkaar te houden zijn:

• Zwemstijl - In tegenstelling tot de bruine waterslang, Nerodia taxispilota - Een andere slang die vaak wordt verward met een watermoccasin - het hele lichaam van de waterslang blijft tijdens het zwemmen boven water. Andere waterslangen, waaronder de bruine waterslang, houden het grootste deel van hun lichaam onder water als ze in beweging zijn, en alleen hun hoofd is te zien als ze niet bewegen.
• Leerlingen - Niet-giftige waterslangen hebben ronde pupillen. Watermoccasins daarentegen hebben verticale pupillen die lijken op die van een kat.
• Hoofdvorm - Cottonmouthslangen hebben driehoekige koppen, terwijl de koppen van nietvenomale slangen slanker en ellipsvormig zijn. Een waarschuwing: als ze bedreigd worden, maken nietvenomale waterslangen hun kop plat, waardoor ze er driehoekiger uitzien.
• Gezichtskuilen - Pitadders zoals de watermoccasin hebben gezichtsputjes tussen hun ogen en neusgaten. Niet-gifslangen hebben deze putjes niet, dus dit is een gemakkelijke manier om ze uit elkaar te houden.
• Weegschaal - Tot slot hebben watermoccasins een enkele rij schubben na de anale plaat, terwijl niet-venome waterslangen een dubbele rij hebben.

Habitat

Watermoccasins, of cottonmouths, komen voor in een groot deel van het zuidoosten van de Verenigde Staten. Hun verspreidingsgebied strekt zich uit van het zuiden van Virginia via Florida tot het oosten van Texas. Tot de favoriete habitats van deze pitadders behoren moerassen, moerassen en afwateringssloten. Ze worden ook vaak aangetroffen aan de randen van beken, meren en vijvers. Ze komen vooral voor in gebieden waar waadvogels samenkomen om te zwemmen.ras.

Op het land blijven slangen dicht bij het water en ze worden vaak gevonden in open velden. Omdat ze koudbloedig zijn, zoals alle slangen, brengt deze soort veel tijd door met zonnebaden langs de waterkant op boomstammen, takken en stenen.

Gewoonten van waterslangen en watermoccasins

Cottonmouthslangen worden vaak als zeer agressief beschouwd, maar ze vallen zelden mensen aan. Tegelijkertijd houden deze slangen echter stand als ze zich bedreigd voelen en ze staan er niet om bekend dat ze bij het eerste teken van problemen op de vlucht slaan. De meest kenmerkende verdediging van de watermoccasin is het wijd openen van zijn bek om de heldere, witte binnenkant van zijn bek te laten zien. Deze witte flits iseen soort waarschuwingssignaal, dat de prooi waarschuwt dat de slang zich niet zal terugtrekken, wat hem de kans geeft om weg te rennen. De slangenslang is de enige slangensoort die dit gedrag vertoont. Andere defensieve bewegingen zijn het afplatten van het lichaam, wat helpt om zich te verbergen en detectie te ontwijken, en het uitstoten van een sterke, prikkelende anale afscheiding die potentiële roofdieren waarschuwt. Op deze manier zijn deze slangen een beetjezoals stinkdieren.

Deze waterslangen houden hun lichaam aan de oppervlakte tijdens het zwemmen, maar hun kop steekt naar buiten. Dit kan een uitstekende manier zijn om ze te identificeren, omdat veel niet-giftige waterslangen hun lichaam meestal onder water houden tijdens het zwemmen. Ze zijn het hele jaar door actief in de meeste gebieden, maar ze kunnen inactief worden bij het begin van extreem koud weer. Onder zulke omstandigheden,Ze houden een winterslaap tot het weer warmer wordt en zoeken boomstammen en holen in de grond als bescherming. Ze kunnen zowel overdag als 's nachts actief zijn, maar ze jagen vooral in het donker. Dat geldt vooral tijdens de zomermaanden.

Wat hun dieet betreft, zijn watermoccasins grote, gespierde roofdieren die zich in een hinderlaag ophouden, dus ze kunnen op veel verschillende dieren jagen. Het dieet van deze carnivoren bestaat voornamelijk uit vissen en kikkers. Ze eten echter ook andere slangen, schildpadden, eekhoorns, konijnen, muizen, ratten, landslakken, vogels en hun eieren, hagedissen en zelfs baby alligators. Ze kunnen af en toe rupsen, krekels en andere dieren eten.Katmoetslangen kunnen ook kleinere slangen eten, dus ze zijn niet tegen kannibalisme.

Watermoccasins paren meestal in de lente. Beide seksen zijn geslachtsrijp als ze ongeveer 2 tot 3 jaar oud zijn. Als ze willen paren, glibberen de mannetjes rond in de buurt van de vrouwtjes en zwaaien met hun staart om ze weg te lokken van concurrenten. Mannelijke waterslangen vechten vaak met elkaar om de aandacht van de vrouwtjesslangen, dus agressief gedrag is niet ongewoon tijdens het paarseizoen.

De moccasslang is eierlevendbarend, wat betekent dat hij zijn eieren in zijn lichaam uitbroedt. Om de twee tot drie jaar krijgen de vrouwtjes levende jongen na een draagtijd van drie tot vier maanden. Het gemiddelde nest bestaat uit 10 tot 20 baby-slangen, die worden geboren met heldere, opvallende kleuren. Watermoccasins bieden geen ouderlijke zorg, dus de pasgeboren slangen glibberen weg om te beginnenleven op hun eigen onmiddellijk.

Hoe lang leven Cottonmouths of watermoccasins?

Volgens deskundigen kunnen deze pitadders in het wild ongeveer 10 jaar oud worden, maar in gevangenschap kunnen ze veel langer leven. Een bijzonder gelukkig exemplaar kon in gevangenschap meer dan 24 jaar oud worden, ongetwijfeld dankzij meer comfort, uitstekende gezondheidszorg en een constante toevoer van voedsel.

Classificatie en taxonomie

Agkistrodon piscivorus , ook bekend als de watermoccasin of katoenmondslang, behoort tot de klasse Reptilia de volgorde Inktvisachtigen de familie Slangenachtigen en het geslacht Agkistrodon Het is een van de acht soorten pit adders die tot dat geslacht behoren.

In termen van etymologie, Agkistrodon is afgeleid van het Griekse woord ancistro, wat "gehaakt" betekent, en odon, wat "tand" betekent. De term piscivorus is afgeleid van het Latijnse woord piscis, wat "vis" betekent, en voro, wat "eten" betekent. Daarom kan de wetenschappelijke naam van de cottonmouth vertaald worden als "viseter met gehaakte tanden". Natuurlijk heeft deze slang intrekbare tanden, maar de algehele vorm van de kaak en tanden is vrij gehaakt. Omdat watermoccasins waterslangen zijn, bestaat hun dieet uit veel vis. Daarom is het zinvol omDeze slangen worden viseters genoemd, maar hun dieet is gevarieerder dan dat en omvat kikkers, knaagdieren en zelfs kleine alligators.

Naast watermoccasin en cottonmouth zijn de algemene namen voor deze soort gaper, mangrove ratelaar, black moccasin, swamp lion, snap jaw, trap jaw, water mamba, water pilot en stub-tail snake. Verschillende namen kunnen worden gebruikt in verschillende delen van het land. De bijnaam "gaper" verwijst naar de manier waarop de slang zijn bek opent wanneer hij wordt bedreigd. Hij strekt deze zo wijd mogelijk open alsMangrove ratelslang" is logisch omdat deze slangen vaak in mangroves leven, maar het zijn geen ratelslangen. Hoewel ze met hun staart schudden zoals ratelslangen, hebben ze geen ratels; daarom wordt er geen geluid geproduceerd.

Er zijn twee soorten en twee ondersoorten:

• Florida Cottonmouth - Bekend onder de wetenschappelijke naam Agkistrodon conanti De Florida Cottonmouth is vernoemd naar de beroemde herpetoloog Roger Conant. Deze ondersoort, ook wel bekend als de groenstaartmoccasin, komt voor in het uiterste zuiden van Georgia en in heel Florida, inclusief de Everglades.
• Westelijke waterslang - Deze ondersoort, A. p. leucostoma Hij is de kleinste van het stel, met een gemiddelde lengte van 27,5 inch. Hij is meestal donkergrijs of bruin van kleur en heeft weinig tot geen tekening. Zijn verspreidingsgebied strekt zich uit van het zuiden van Alabama over de Golfkust en gaat verder naar het zuidoosten en midden van Texas, Oklahoma, Missouri, Illinois, Indiana, het zuidoosten van Nebraska en het westen van Kentucky.
• Oostelijke katoenslang - Komt voornamelijk voor in zuidoost Virginia, A. p. piscivorus Deze ondersoort, de oostelijke waterslang, is gemiddeld tussen de 20 en 48 inch lang. Hij komt ook voor langs de Atlantische kustvlakte, in de lagere Piemonte van de Carolina's en ten westen van Georgia. Deze ondersoort komt voor langs rivieroevers, schiereilanden en zelfs op eilanden langs de kust.

Gedrag

Cottonmouthslangen worden als zeer agressief beschouwd, maar dat is een oneerlijk stereotype. In werkelijkheid bijten of vallen deze slangen bijna nooit mensen aan. Als ze mensen in de buurt zien, glippen ze meestal stilletjes weg om een confrontatie te vermijden. Als ze echter met roofdieren worden geconfronteerd, zullen ze eerder standhouden dan vluchten. De watermoccasin trekt zichzelf op in een dramatische S-vorm.Hij opent zijn bek heel wijd, waardoor de helderwitte binnenkant van zijn bek bloot komt te liggen. De witte kleur doet denken aan katoen, daarom wordt de slang in veel delen van het land de cottonmouth genoemd. Ironisch genoeg is zijn verspreidingsgebied voornamelijk het zuiden van de VS, waar katoen ooit koning was. Meer dan waarschijnlijk had de term "cottonmouth" op zijn minst een beetje te maken met deoverheersing van katoen in dit deel van het land en de culturele betekenis van het gewas.

Mannelijke watmonden worden vaak agressief tijdens het paringsseizoen en ze vechten vaak met andere mannetjes om aandacht van de vrouwtjes te krijgen. Als roofdieren met een hinderlaag besluipen ze liever een potentiële prooi voordat ze toeslaan. Het verrassingselement helpt ze om grotere dieren aan te pakken, waaronder babyalligators. Watermoccasins gebruiken de putjes in hun gezicht om zelfs minieme veranderingen in warmte te detecteren. Hierdoor kunnen zeDeze giftige slangen hebben intrekbare giftanden en slaan gif op in grote klieren die zich onder hun kop vormen.

Beet

De cottonmouth slang is de enige giftige waterslang in Noord-Amerika. Hoewel hij zelden mensen bijt, zal deze semi-aquatische slang snel aanvallen als hij bedreigd wordt. Hij bezit een krachtig cytotoxisch gif dat sterker en ernstiger is dan dat van de copperhead slang, dus hij wordt terecht gevreesd door mensen die leven in gebieden waar hij voorkomt. Het gif van deze slang is echter lang niet zo krachtig als dat van de copperhead slang.gevaarlijk of giftig als die van de ratelslang.

Als de waterslang toeslaat, bijt hij zich vast en klemt zich stevig vast. Van daaruit injecteren ze gif in hun slachtoffer. Het krachtige gif van deze slang bestaat voornamelijk uit hemotoxines, die bloedcellen afbreken. Daarom voorkomt dit gif, als het in het lichaam van een slachtoffer terechtkomt, dat bloed stolt of stolt zoals normaal het geval is. Als gevolg daarvan kun je, als een watermoccasin je bijt, het volgende ervarenBloedingen in je lichaam overal waar het gif door je bloedsomloop wordt verspreid.

Gebeten worden door een waterslang is zelden dodelijk. Het kan echter ernstige schade veroorzaken en wordt beschouwd als een medisch noodgeval. Watermoccasinegif kan tijdelijke of permanente spierschade veroorzaken. Soms verliezen mensen een ledemaat als gevolg van de schade die wordt veroorzaakt door het gif. Het weefsel in een hand of voet kan bijvoorbeeld zo weinig zuurstof krijgen via het bloed dat het afsterft.Als de situatie niet snel genoeg wordt aangepakt, kan amputatie noodzakelijk zijn.

Inwendige bloedingen zijn een andere ernstige mogelijke bijwerking van een beet door een watermoccasin. Omdat dit meestal niet direct zichtbaar is, is het essentieel om medische hulp te zoeken, zelfs als alles in orde lijkt. Slachtoffers van watermoccasinbeten ervaren ook extreme pijn rond de plek waar ze gebeten zijn.

Mensen die in delen van het land wonen waar waterslangen veel voorkomen, moeten er ook op letten dat ze hun huisdieren beschermen tegen deze slangen. Honden en katten kunnen per ongeluk een waterslang in het wild tegenkomen en aangevallen worden. Kleinere dieren lopen meer kans om ernstig letsel op te lopen door het gif, en ze kunnen zelfs sterven aan zulke slangenbeten.

Cottonmouth, watermoccasin - Een en dezelfde

Met zijn vele verschillende bijnamen, Agkistrodon piscivorus wordt vaak verward met andere slangen. Hoewel veel mensen denken dat watermoccasins te onderscheiden zijn van waterslangen, is de waarheid dat ze een en dezelfde zijn. Ongeacht de naam, zijn alle ondersoorten van deze slang giftig, maar niet bijzonder agressief. Probeer voordat je een slang doodt waarvan je denkt dat het een waterslang is, te bevestigen dat het geen andere waterslang is.En omdat waterslangen liever vluchten dan vechten, is het vaak niet nodig om iets anders te doen dan aan de kant te gaan staan en te wachten. Door de verschillen tussen waterslangen en niet-giftige waterslangen te begrijpen, kun je voorkomen dat je deze dieren onnodig kwaad doet, dus zorg ervoor dat je je goed verdiept voordat je je begeeft in gebieden waar je ze kunt tegenkomen.

Hoewel mensen zeker roofdieren zijn van waterslangen, zijn er ook andere roofdieren die zich met hen voeden. Waterdieren zoals grote bekbaarzen, otters en schildpadden eten ze bijvoorbeeld. Sommige roofvogels zoals reigers, uilen en haviken vallen ze ook aan en doden ze. En waterslangen moeten oppassen voor koningsslangen, die immuun zijn voor hun dodelijke gif.

Als je bent gebeten door een waterslang of watermoccasin

Als je bent gebeten door een cottonmouth/watermoccasin, bel dan onmiddellijk 112 - want het is belangrijk om zo snel mogelijk antigif te krijgen. Terwijl je op hulp wacht, probeer weg te gaan van het gebied waar de slang zich bevindt om een tweede beet te voorkomen. Verwijder kleding of sieraden van het gebied bij de beet voordat er zwelling optreedt. Blijf zo kalm mogelijk en houd jezelf zo dat de beetAls laatste, als je kunt, maak de beet schoon maar spoel niet met water en bedek de beet met een schoon verband. Gebruik geen tourniquet of ijs.

Volgende...

• 7 slangen die 's nachts jagen: Leer de verrassende gewoonten van deze nachtelijke jagers voor je volgende kampeertrip.
• Kunnen dieren gifslangen eten zonder dood te gaan: Het hangt van veel dingen af - dit informatieve artikel behandelt het allemaal!
• Ontdek elke soort gifslang ten oosten van de Mississippi: Je zult je veilig voelen nadat je deze potentieel gevaarlijke wezens hebt leren identificeren.
• Cottonmouth vs Black Mamba: Wat is de giftigste slang: Twee van de dodelijkste slangen ter wereld staan tegenover elkaar!

Ontdek de "Monster" slang 5X groter dan een Anaconda

Elke dag stuurt A-Z Dieren een aantal van de meest ongelooflijke feiten ter wereld uit onze gratis nieuwsbrief. Wil je de 10 mooiste slangen ter wereld ontdekken, een "slangeneiland" waar je nooit meer dan 3 meter van gevaar verwijderd bent, of een "monster" slang die 5X groter is dan een anaconda? Meld je dan nu aan en je ontvangt onze dagelijkse nieuwsbrief helemaal gratis.