فهرست مطالب
نکات کلیدی:
- فضا خانه بسیاری از اجرام عظیم است که برخی از آنها چندین برابر بزرگتر از اجرام آسمانی موجود در منظومه شمسی خودمان هستند.
- دانشمندان علاقه خاصی به شناسایی، طبقه‌بندی و اندازه‌گیری سیارات فراخورشیدی (سیاره‌ها در سایر منظومه‌های خورشیدی) نشان داده‌اند، اگرچه با اکتشافات جدید این موضوع در معرض تغییر است.
- بزرگترین سیاره منظومه شمسی ما مشتری است با شعاع 43441 مایل.
- بزرگترین سیاره جهان سیاره فراخورشیدی به نام ROXs 42Bb است که شعاع آن 2.5 برابر بزرگتر از مشتری است.
جهان مملو از انواع چیزهای جالب است، از ستارگانی با اندازه بیش از 2000 برابر خورشید گرفته تا سیاهچاله های بسیار پرجرم که می توانند اجرام آسمانی را از هم جدا کنند. گاهی اوقات، اندیشیدن به ماهیت چیزهای نزدیک به ما، مانند سیارات، آسان تر است. اگرچه منظومه شمسی ما خانه برخی از سیارات پرجرم است، طبیعی است که تعجب کنیم که آیا سیارات بزرگتری را مشاهده کرده ایم. به همین دلیل است که ما قصد داریم بزرگترین سیاره جهان را شناسایی کنیم.
بیایید ببینیم این سیاره در کجا قرار دارد، چقدر بزرگ است و چگونه با هر یک از سیارات موجود در گردنه جنگلی ما مطابقت دارد. .
سیاره چیست؟
اگرچه پاسخ به این سوال ممکن است بسیار ساده به نظر برسد، اما برای شناسایی این اجرام آسمانی به یک تعریف کاربردی نیاز داریم. از این گذشته، زمین با غول گازی بسیار متفاوت استسیاره مشتری. همچنین، برخی از "سیاره ها" ممکن است ویژگی های یک سیاره را داشته باشند اما در واقع بقایای ستاره ها هستند. آنها می گویند که یک سیاره صرفاً نتیجه تجمع قرص در اطراف یک ستاره است. اگرچه این به ما کمک نمی کند که تعریف را برای یک بحث محدود کنیم. خوشبختانه، ما یک هیئت حاکمه داریم که پاسخ آسانی به ما بدهد.
همچنین ببینید: آیا پاهای بلند بابا سمی هستند یا خطرناک؟طبق تعریف ارائه شده توسط اتحادیه بین المللی نجوم، یک سیاره دارای سه ویژگی است یا باید سه کار را انجام دهد:
- باید به دور یک ستاره بچرخد.
- باید به اندازه‌ای بزرگ باشد که گرانش آن را به شکل کروی وادار کند>
این تعریف زمانی که معرفی شد بحث برانگیز بود زیرا پلوتو را از فهرست سیارات منظومه شمسی ما حذف کرد. با این حال، این تعریف بسیار مفید است زیرا برخی از اجرام آسمانی را از بحث حذف می کند. به زبان ساده، سیاره فراخورشیدی هر سیاره ای است که خارج از منظومه شمسی ما باشد. در این لیست، بزرگترین سیاره یک سیاره فراخورشیدی خواهد بود.
اندازه گیری بزرگترین سیاره در کیهان
اندازه گیری اجرام دوردست در فضا فرآیند دشواری است که احتمال عدم دقت یکی از روش‌هایی که برای تعیین اندازه سیارات استفاده می‌شود، اندازه‌گیری میزان نور استسیاره هنگام عبور از یک ستاره مسدود می شود.
هنگام اندازه گیری یک سیاره پرجرم، دانشمندان معمولاً از شعاع مشتری به عنوان واحد اندازه گیری استفاده می کنند. شعاع مشتری 43441 مایل است که برابر با 1 R J است. بنابراین، همانطور که به بزرگترین سیارات نگاه می کنیم، این واحد اندازه گیری اجرا شده را مشاهده خواهید کرد.
دانشمندان جرم یک سیاره را با مشاهده تغییرات سرعت سیاره در حین نزدیک شدن به اجرام سماوی مجاور تعیین می کنند. با این اطلاعات، آنها می‌توانند چگالی سیاره را تعیین کنند و در مورد کیفیت آن حدس‌های درستی بزنند.
بزرگترین سیاره در کیهان چیست؟
بزرگترین سیاره جهان است. به نام ROXs 42Bb ، و اعتقاد بر این است که شعاع آن تا 2.5 برابر مشتری یا کمی بیشتر است. این سیاره ای عظیم است که تصور می شود در مجموعه ابری رو اوفیوشی قرار دارد، و اولین بار در سال 2013 کشف شد.
همچنین ببینید: گوشت مار چه طعمی دارد؟این نوع سیاره به نام مشتری داغ شناخته می شود. در منظومه شمسی ما، مشتری بسیار دور از خورشید است. بیش از 400 میلیون مایل دورتر است. با این حال، ROXs 42Bb به ستاره خود نزدیک است و دوره مداری بسیار کوتاهی دارد. این بدان معناست که دمای سطح آن احتمالاً بسیار بالا است، از این رو اصطلاحاتی که برای آن به کار می‌رود.
مشتری‌های داغ به دلیل سرعتی که با آن به دور ستاره اصلی خود می‌چرخند، آسان‌تر شناسایی و اندازه‌گیری می‌شوند. ROXs 42Bb تقریباً به طور قطع یک سیاره است، چیزی که دانشمندان نمی توانند با درجه بالایی از آن بگویند.اعتماد به نفس در مورد برخی از نامزدهای دیگر.
ما این سیاره را به عنوان بزرگترین سیاره فهرست می کنیم و همچنین توضیح می دهیم که چرا با این تصمیم اختلاف نظر وجود دارد.
جنجال درباره بزرگترین سیاره ها
بعضی از نامزدهای بزرگترین سیاره جهان اصلاً سیارات واقعی نیستند. به عنوان مثال، یک سیاره فراخورشیدی به نام HD 100546 b یک جرم آسمانی با شعاع 6.9R J است. با این حال، جرم این سیاره و عوامل دیگر به نظر می رسد که نشان می دهد که این سیاره فراخورشیدی در واقع یک کوتوله قهوه ای است.
کوتوله قهوه ای جسمی است که تا حدودی بین سیاره و ستاره قرار دارد. آنها بسیار بزرگتر از سیارات معمولی هستند، اما این ستارگان جرم کافی برای شروع همجوشی هسته ای هیدروژن در هسته خود به دست نیاوردند. بنابراین، کوتوله‌های قهوه‌ای ستاره‌های شکست خورده‌ای هستند، اما همچنان در بیشتر چرخه‌های زندگی‌شان بسیار بزرگ باقی می‌مانند.
چندتا از این کوتوله‌های قهوه‌ای در فهرست بزرگترین سیارات جهان ظاهر شده‌اند. با این حال، آنها سیارات واقعی نیستند. برای اهداف خود، تصمیم گرفتیم جایگاه اول این لیست را به سیاره ای که تقریباً مطمئناً یک سیاره است، مانند ROXs 42Bb به جای اینکه اشتباهاً به یک کوتوله قهوه ای اعطا کنیم، اعطا کنیم. با کشف سیارات جدید تغییر می کند. علاوه بر این، بررسی بیشتر سیارات و کوتوله های قهوه ای ممکن است داده های جدیدی را نشان دهد. ما می‌توانیم کشف کنیم که چیزی که زمانی تصور می‌شد یک کوتوله قهوه‌ای است، یک سیاره یابرعکس
بزرگترین سیاره منظومه شمسی چیست؟
بزرگترین سیاره در منظومه شمسی، سیاره ای که زمین و خورشید را در خود جای داده، مشتری است. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، این سیاره غول پیکر گازی دارای شعاع عظیم 43441 مایل و جرمی در حدود 317 برابر زمین است.
هر چند این سیاره یک کوتوله قهوه ای نیست. سیاره جرمی ندارد که بتوان آن را یکی دانست. بیشتر کوتوله های قهوه ای کوچکی که اکنون می شناسیم حدود 20 درصد بزرگتر از سیاره یا خیلی بیشتر هستند. مشتری به سادگی یک غول گازی بسیار بزرگ است.
اکنون که از بزرگترین سیاره در جهان و اینکه عنوان آن چقدر ضعیف است، می دانیم، ما شما را تشویق می کنیم که هر از گاهی برگردید و ببینید چه چیزی تغییر کرده است. شما هرگز نمی دانید چه زمانی دانشمندان قرار است یک کشف جدید ارائه دهند. وقتی آن زمان فرا رسید، ما اطلاعات را به روز می کنیم تا بتوانید به سؤالات آزاردهنده خود در مورد جهان پاسخ دهید!
بعد از مشتری چه می آید؟
دومین مقام دوم از نظر اندازه زحل است که از نام خدای رومی کشاورزی نامگذاری شده است. این سیاره عظیم، درست مانند همتای بزرگتر خود، یک غول گازی است و بیشتر از هلیوم و هیدروژن تشکیل شده است.
این سیاره به دلیل حلقه های زیبا و 83 قمر خود که برخی از آنها قادر به پشتیبانی از حیات هستند، شناخته شده است. مانند انسلادوس و تیتان. زحل با قطر 36183.7 مایل در موقعیت ششم از گرمای خورشید قرار دارد و هنوزدیگری که سیاره ما، زمین را کوتوله می کند.
یک تشبیه کامل یک توپ والیبال و یک نیکل است که اولی توپ و دومی سکه است.
