فهرست مطالب
کرکس ها از نمادین ترین پرندگان در قلمرو حیوانات هستند. از کرکس های بوقلمون گرفته تا کرکس سیاه کلاسیک، این پرندگان مردار بخشی ضروری از اکوسیستم آنها هستند. 23 گونه کرکس در دو گروه کرکس های دنیای قدیم و کرکس های دنیای جدید وجود دارد. اگرچه بچه کرکس ها در بزرگسالی شهرت وحشتناکی به دست می آورند، اما مانند هر حیوان جوان دیگری آسیب پذیر و نیازمند هستند. برای کشف هشت حقیقت جذاب در مورد بچه کرکس ها، ادامه مطلب را بخوانید!
1. بچه کرکسها روی مهاجمان استفراغ میکنند
کرکسها به بیرحمی شهرت دارند و جای تعجب نیست. آنها نه تنها بدن های در حال پوسیدگی را می خورند، بلکه برخی از کرکس های دنیای جدید، مانند کرکس های بوقلمون، هنگامی که احساس خطر می کنند، روی حیوانات مجاور استفراغ می کنند. حتی جوجههای کرکس بیتجربه نیز این ترفند را در زرادخانه خود دارند.
کارشناسان در مورد دلیل استفراغ کرکسها از مهاجمان با هم اختلاف نظر دارند. برخی معتقدند که این یک مکانیسم دفاعی شبیه به پرتاب موشک در عملکرد است. برخی دیگر اصرار دارند که کرکسها به سادگی استفراغ میکنند تا بار بدنی خود را کاهش داده و پرواز سریعتری را تسهیل کنند. به هر دلیلی، این یک سازگاری موثر در مواجهه با تهدیدات بالقوه است. به همین دلیل، هرکسی که تلاش میکند جوجه کرکس ظاهراً بیدفاع را کنترل کند، باید مراقب باشد که او را غافلگیر نکند.
2. والدین کرکس نوزادان خود را از دنیا پنهان می کنند
اگر تا به حال سعی کرده اید نگاهی به لانه کرکس بیندازید، می دانید که کار آسانی نیست. والدین کرکس تقریبا هستنددر مورد ایمن نگه داشتن جوان خود و دور از نظر نگه داشتن آنها پارانویا هستند. حتی پرنده شناسان خبره هم برای ردیابی لانه کرکس برای مطالعات خود مشکل دارند. به خصوص کرکس های بوقلمون گریزان هستند که در مکان های بعید مانند سازه های متروکه، عمیق در تنه های پوسیده درختان و پشت گروه هایی از تخته سنگ ها لانه می کنند.
3. بچه کرکس ها غذای برگشت خورده می خورند
کودک کرکس ها نمی توانند بیرون بروند و برای خودشان شکار کنند و برای آوردن غذا به والدین خود کاملا متکی هستند. با این حال، بسیاری از گونههای کرکس دارای پاهای ضعیف با چنگالهای کُند هستند که بازگرداندن غذا به لانه را دشوار میکند. علاوه بر این، ممکن است برای جوجههای خیلی جوان سخت باشد که از چیزی که برمیگردانند تغذیه کنند. بنابراین والدین کرکس، غذایی را که قبلاً خوردهاند در دهان جوجههایشان میریزند.
چگونه کرکسها این موضوع را مدیریت میکنند؟ مانند بسیاری از پرندگان دیگر، کرکس ها دارای یک محصول هستند که یک کیسه عضلانی در جلوی گردن آنها است. این کیسه غذای مصرفی کرکس را در خود جای می دهد. بعداً کرکس قادر به تحریک محصول و بازگرداندن محتویات آن است. این محصول می تواند غذا را تا 12 ساعت ذخیره کند.
همچنین ببینید: 10 تا از ارزان ترین سگ هااگرچه ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، بچه کرکس ها همان رژیم غذایی والدین خود را می خورند، به این معنی که لاشه نیز مصرف می کنند. در برخی از گونه ها، این غذای برگشتی به شکل مایع از پیش هضم شده به خود می گیرد. این امر کرکس ها را به بخشی حیاتی از اکوسیستم تبدیل می کند و به حذف مواد در حال پوسیدگی از چشم انداز کمک می کند.
4. هر دووالدین جوجه کرکس را پرورش می دهند
تمایز شدیدی بین جنسیت اکثر گونه ها در قلمرو حیوانات وجود دارد، از جمله اینکه چه کسی از بچه ها مراقبت می کند. در بیشتر موارد، زنان بیشتر یا تمام بار مراقبت از کودک را به دوش می کشند. با این حال، در مورد بیشتر گونههای کرکس، نر و ماده هر دو نقش مهمی در پرورش جوجههای کرکس دارند. کرکس ها علیرغم شهرت و ظاهرشان، والدینی دلسوز و مراقب می سازند.
نه تنها این، بلکه کرکس ها تعداد محدودی جوجه در آن واحد دارند که معمولاً بیش از سه یا چهار جوجه نیست. گاهی اوقات یک جوجه کرکس تنها کسی است که در لانه است و از مراقبت هر دو والدین بهره کامل می برد. علاوه بر این، بیشتر گونههای کرکس تکهمسر هستند.
همچنین ببینید: کپور در مقابل گربه ماهی5. بلوغ جنسی جوجه کرکس 8 سال طول می کشد
جوجه های کرکس معمولاً در سن 75 تا 80 روزگی قادر به پرواز هستند، اما بلوغ جنسی و جفت گیری زمان زیادی طول می کشد. در حالی که برخی از گونهها، مانند کرکس بوقلمون، از نظر جنسی در سن چهار تا پنج سالگی بالغ میشوند، گونههای دیگر، مانند کرکس ریشو، ممکن است هشت سال طول بکشد تا به نقطه جفتگیری برسند.
کرکس ها جفت گیری را با تعقیب و گریز در هوا آغاز می کنند. نر ماده را از طریق هوا تعقیب می کند، در حالی که پرواز می کند، بال می زند و شیرجه می زند. بر روی زمین، برخی از گونه های کرکس به صورت دایره ای با بال های باز شده در نوعی رقص جفت گیری می پرند.
6. برخی از جوجه های کرکس در روزهای مختلف از تخم بیرون می آیند
در برخیگونه های کرکس، مانند کرکس سیاه، جوجه ها در روزهای مختلف از تخم بیرون می آیند. این بدان معنی است که جوجه ها ممکن است از نظر اندازه متفاوت باشند که منجر به پرخاشگری و تسلط افراد بزرگتر می شود. جوجه هایی که زودتر از تخم بیرون می آیند نیز زودتر به نقاط عطف می رسند. این نقاط عطف شامل پریدن (به دست آوردن اولین پرهای خود)، برداشتن اولین قدم ها و تلاش برای اولین پرواز است.
7. برخی از جوجههای کرکس کچل به دنیا میآیند
برخی از گونههای کرکس مانند شاه کرکس آمریکایی و کرکس بوقلمون، دارای سرهای طاس هستند. اگرچه همه کرکس ها کچل نیستند (مثلاً کرکس ریشو دارای سر پر است)، آنهایی که از بدو تولد به این شکل به نظر می رسند. این واقعیت که جوجههای کرکس فاقد پایین یا پر روی سر خود هستند ممکن است یک نقطه ضعف به نظر برسد. به هر حال، آیا آنها نباید گرم بمانند؟
دانشمندان معتقدند چند دلیل وجود دارد که کرکس ها طاس به دنیا می آیند. دلیل اول به عادات غذایی آنها مربوط می شود. هنگام چیدن گوشت از لاشه، کرکس ها اغلب کل سر خود را به داخل می چسبانند تا به اندام های داخلی در حال پوسیدگی نفوذ کنند. این بدیهی است که یک فرآیند کثیف است، به خصوص اگر پر وجود داشته باشد. برخی از کرکس ها ممکن است برای جلوگیری از به هم ریختن سر خود دچار طاسی شده باشند.
دلیل دیگر حتی اعتبار بیشتری دارد. بسیاری از کرکس ها در آب و هوای گرم زندگی می کنند که توانایی خنک شدن در آنها بسیار مهم است. سر و گردن طاس آنها به آنها این امکان را می دهد که گرما را در داغ ترین حالت از بین ببرندبخشهایی از روز. هنگامی که هوا خنک می شود یا به ارتفاعات بالاتر می روند، می توانند سر خود را در بال های خود فرو کنند تا گرم شوند.
8. بچه کرکس ها در بدو تولد کور هستند
کودک کرکس ها نابینا به دنیا می آیند و کاملاً به والدین خود وابسته هستند. چند هفته طول می کشد تا جوجه کرکس استقلال کافی برای حرکت به تنهایی به دست آورد. از قضا، پس از بلوغ، اکثر گونه های کرکس بینایی قوی دارند. این، همراه با حس بویایی باورنکردنی، به آنها کمک می کند تا جسد حیوانات در حال پوسیدگی را پیدا کنند. کرکس بوقلمون می تواند بوی لاشه را از بیش از یک مایل دورتر استشمام کند و به آنها سیستم بویایی قوی تری نسبت به پرندگان دیگر روی زمین می دهد.
کرکس ها ممکن است دافعه به نظر برسند، اما آنها بخشی غیرقابل جایگزین از دنیای طبیعی هستند و به پاکسازی کمک می کنند. ماده مرده و در حال پوسیدگی را بالا می برد.