Liger vs Tigon: 6 تفاوت اصلی توضیح داده شده است

لایگرها، تیگون‌ها و خرس‌ها، اوه من! مردم به دلیل تازگی، اندازه و ظاهر منحصربه‌فرد، سال‌ها به سراغ گربه‌های هیبرید بزرگ رفته‌اند. علیرغم علاقه گسترده، تعداد کمی از مردم تفاوت بین لیگر و تیگون را می دانند. این هیبریدهای گربه بزرگ از جفت گیری بین ببر و شیر به وجود می آیند که هر کدام به جفت نر و ماده متفاوتی تعلق دارند. لایگرها و تیگون ها به طور طبیعی در طبیعت وجود ندارند زیرا محدوده آنها با هم همپوشانی ندارند. با این حال، فقط به این دلیل که محدوده آنها همپوشانی ندارند به این معنی نیست که هیچ سابقه تاریخی برای این گونه های منحصر به فرد وجود ندارد. در سال 1798، طبیعت‌شناس فرانسوی اتین جفروی سنت هیلر در سفری به هند از فرزندان شیر و ببر کام رنگی ساخت. به‌علاوه، واژه «لایگر» نزدیک به ۹۰ سال قدمت دارد، که اعتبار بیشتری را به علاقه بلندمدت به هیبریدهای شیر و ببر می‌دهد.

به لطف ظهور باغ‌وحش‌ها و برنامه‌های پرورش در اسارت، جفت‌گیری بین شیرها و ببرها گهگاه در تصادف اتفاق می‌افتد. علاوه بر این، برخی از پرورش دهندگان عمدا حیوانات را به امید ایجاد فرزندان دورگه کنار هم قرار می دهند. با این حال، بسیاری از حافظان محیط زیست به دلیل عوارض فراوان سلامتی هیبریدها از این عمل اخم می کنند. با این حال، در حال حاضر بیش از 100 لایگر در سرتاسر جهان وجود دارد که تعداد تیگون‌های نامشخص کمتری دارند. در این مقاله، ما ویژگی‌های لایگر و تیگون را با هم مقایسه می‌کنیم و شش تفاوت کلیدی که این گونه‌ها را از هم جدا می‌کنند، مورد بحث قرار می‌دهیم.همچنین، ما با پاسخ به برخی از سوالات متداول در مورد لایگرها و تیگون ها به پایان می رسانیم.

مقایسه لایگرها با تیگون ها

برای پیچیده تر شدن مسائل، پرورش بین لایگرها و تیگون ها می تواند هیبریدهای نسل دوم ایجاد کند. برای سال‌ها، محققان بر این باور بودند که همه سگ‌ها و تیگون‌ها نمی‌توانند بچه‌دار شوند و این باعث عقیم شدن آنها می‌شود. با این حال، تلاش‌های اخیر اصلاحی خلاف این را نشان می‌دهد. اکنون نمونه‌های متعددی از لایگرها و تیگون‌های ماده وجود دارد که باردار می‌شوند و فرزندانی زنده به دنیا می‌آورند. در حالی که این گربه های نسل دوم مربوط به این مقاله نیستند، ما شرح مختصری از دو هیبرید شناخته شده را آورده ایم.

Litigon

یک لیتیگون نتیجه جفت شدن شیر نر و تیگون ماده است. اولین لیتیگون شناخته شده در باغ وحش علیپور در کلکته هند در سال 1971 متولد شد. اگرچه تعداد کمی از آنها وجود دارد، تخمین ها نشان می دهد که می توانند تا 11 فوت طول و تا 798 پوند وزن داشته باشند.

Liliger

یک لیلیگر نشان دهنده فرزندان یک شیر نر و یک لیگر ماده است. باغ وحش هلابرون در مونیخ، آلمان، اولین تولد لیلیگ را در سال 1943 مشاهده کرد. در حال حاضر هیچ داده ای وجود ندارد که تخمین بزند

چقدر می توانند رشد کنند.

تیتیگون

تیتیگون زمانی اتفاق می افتد که ببر نر با تیگون ماده جفت می شود. اولین تیتیگون شناخته شده در سال 1983 زمانی که تیتیگون در حفاظتگاه شامبالا در اکتون، کالیفرنیا متولد شد، رخ داد.

Tiliger

Tiliger نامی است برایفرزندان یک ببر نر و یک لیگر ماده. تنها تعداد انگشت شماری از ببرها در اسارت وجود دارند که بیشتر آنها در ایالات متحده هستند> والدین شیر نر

ببر ماده

شیر ماده

710 تا 1210 پوند

200 تا 500 پوند

راه راه‌های واضح در پشت و لکه‌های روی شکم

علامت‌های سیاه، قهوه‌ای تیره یا شنی

شکم‌های سفید

علامت‌های برجسته‌تر و تیره‌تر

چاقی

مشکلات تولد به دلیل جثه توله ها

6 تفاوت کلیدی بین Ligers و Tigons

لیگرها و تیگون ها: والدین

لیگرها و تیگون ها هر دو نشان دهنده فرزندان شیر و ببر هستند. با این حال، آنها از جفت های متفاوت والدین ناشی می شوند. برای ایجاد یک لایگر، یک شیر نر باید با ببر ماده جفت گیری کند. از طرف دیگر، ببر نر باید با شیر ماده جفت گیری کند تا تیگون بسازد. نام‌های مربوط به هر گربه بزرگ با برداشتن قسمت‌هایی از نام هر یک از والدین، با استفاده از آن ایجاد می‌شودابتدا نام مرد ظاهر می شود بنابراین، «شیر/ببر» «لیگر» را تولید می‌کند، در حالی که «ببر/شیر» به «تیگون» منتهی می‌شود. تا زمانی که از این فرمول پیروی می شود، فرقی نمی کند که کدام گونه از شیر یا ببر برای ایجاد یک لایگر یا تیگون استفاده شود.

Ligers و Tigons: Size

بزرگترین و قابل توجه ترین تفاوت بین لایگر و تیگون اندازه های مربوط به آنها است. از این دو، اندازه لایگر به طور قابل توجهی بزرگتر است. در واقع، لایگر به عنوان غول پیکرترین گربه سانان در جهان رتبه بندی می شود. لایگرها معمولاً بین 9.8 تا 11.8 فوت طول دارند و نمونه های غیر چاق از 710 تا بیش از 900 پوند وزن دارند. با این حال، لیگرهای چاق به راحتی می توانند به 1210 پوند برسند. به عنوان مثال، لیگر به نام هرکول رکورد بزرگترین گربه زنده غیر چاق روی زمین را با وزن باورنکردنی 922 پوند دارد. به دلیل عدم وجود ژن محدود کننده رشد، که معمولاً از شیرهای ماده می آید، لاگرها از هر دو گونه والدین بزرگتر می شوند. از آنجایی که نه شیرهای نر و نه ببرهای ماده این ژن را ندارند، فرزندان لیگر در طول زندگی خود به رشد خود ادامه می دهند.

در همین حال، تیگون ها هرگز بزرگتر از هر یک از گونه های والدین رشد نمی کنند. در واقع، اگرچه آنها اغلب اندازه هر یک از والدین را اندازه می‌گیرند، اما گاهی اوقات کوچک‌تر می‌شوند. طول تیگون متوسط ​​بین 4 تا 9 فوت و وزن آن بین 200 تا 500 پوند است. این تفاوت در اندازه بسته به اینکه کدام ژن در فرزندان غالب تر به نظر می رسد متفاوت است. اگر شیرژن ها غالب هستند، تیگون ها به طور کلی به اندازه های کوچکتر رشد می کنند. اگر ژن های ببر غالب باشند، می توانند به اندازه یک ببر بالغ رشد کنند.

لیگر و تیگون: رنگ و نشانه‌ها

اگرچه رنگ‌ها و نشانه‌ها در لیگر و تیگون شبیه به هم به نظر می‌رسند، اما یک چشم آموزش دیده می‌تواند چندین تفاوت اساسی را بین آنها تشخیص دهد. به طور کلی رنگ لیگر نارنجی مایل به قهوه ای است و از نظر رنگ بیشتر به شیر شباهت دارد تا ببر. آنها نوارهای ضعیفی در پشت و لکه هایی روی شکم دارند. بیشتر نشانه های آنها سیاه، قهوه ای یا رنگ بژ شنی به نظر می رسد. از سوی دیگر، تیگون ها بیشتر شبیه پدر ببرشان هستند تا مادران شیر. کت آنها عموماً رنگ نارنجی تیره‌تری دارد و نوارهای تیره‌تری در پشت خود نسبت به لایگر دارند. تیگون معمولاً دارای شکم سفید پوشیده از لکه‌ها است و نشانه‌های تیره‌تر و برجسته‌تری نسبت به روزت‌های روی لایگر نشان می‌دهد. Ligers و Tigons: Mane

Ligers و Tigons نر هر دو دارای پتانسیل رشد یال هستند. با این حال، این بدان معنا نیست که یال آنها همیشه قابل توجه به نظر می رسد. علاوه بر این، هیچ تضمینی وجود ندارد که برخی از نرها دچار یال شوند. برای مثال، لیگرهای نر هم با یال و هم بدون یال وجود دارند. اگر یک لایگر یال رشد کند، به اندازه یک یال شیر معمولی رشد نخواهد کرد. به عنوان مثال، بزرگترین لایگر در جهان، هرکول، یال ندارد. هنگامی که یک لیگر یک مرد را رشد می دهد، معمولا ظاهر می شودهمرنگ بدنشون از طرف دیگر، یک تیگون تقریبا همیشه یال رشد می کند. گفته می‌شود، یال آن بیشتر شبیه یال یک ببر است و به اندازه یال شیر کامل نمی‌شود.

لیگرها و تیگون ها: مسائل بهداشتی

مثل بسیاری از فرزندان هیبریدی، لایگرها و تیگون ها با مشکلات بهداشتی متعددی روبرو هستند. ناتوانی های مادرزادی در نوزادان شایع است و بسیاری از آنها تا بزرگسالی زندگی نمی کنند. با این حال، هم لایگرها و هم تیگون ها با مشکلات سلامتی خاصی مرتبط با ژن های خاصی که از والدین خود به ارث می برند، مواجه هستند. برای مثال، لایگرها اغلب با غول‌پیکر زندگی می‌کنند. این به دلیل این واقعیت است که آنها یک ژن بازدارنده رشد را از هیچ یک از والدین به ارث نمی برند. علاوه بر این، این امر آنها را به ویژه در معرض چاقی قرار می دهد، بنابراین لایگرها به ورزش و مراقبت زیادی نیاز دارند تا مطمئن شوند که پرخوری نمی کنند. در همین حال، تیگون ها به دلیل ژن بازدارنده رشدی که از مادر شیر خود به ارث می برند، اغلب با کوتولگی زندگی می کنند. علاوه بر این، ناتوانی ها و عوارض مادرزادی به دلیل جثه بزرگ توله ها بیشتر در تیگون ها رخ می دهد. جثه بزرگ آنها فشار بیشتری بر شیرهای ماده هنگام زایمان وارد می کند که منجر به مرگ و میر بیشتر در مادران و نوزادان می شود.

Ligers و Tigons: Bite Force

نیروی گاز گرفتن تفاوت دیگری است که لایگر را از تیگون جدا می کند. نیروهای گاز گرفتن آنها به دلیل اندازه های مربوط به سر آنها متفاوت است. به طور متوسط، سر یک لایگر استبسیار گسترده تر و بزرگتر از تیگون است و می تواند تا 18 اینچ عرض داشته باشد. به لطف سر برجسته تر، لیگر می تواند با هر لقمه، قدرت له کنندگی بسیار بیشتری را ارائه دهد. بر اساس برآوردها، نیروی گاز گرفتن یک لیگر می تواند تا 900 psi برسد. به دلیل اندازه کوچکتر، نیروی بیت تیگون به سختی نیمی از قدرت یک لایگر را اندازه می گیرد. تخمین زده می شود که میانگین نیروی نیش تیگون بین 400 تا 450 psi می رسد.

سوالات متداول در مورد لایگرها در مقابل تیگون ها

چقدر می توانند زندگی کنند؟

هیچ تحقیقی وجود ندارد که طول عمر تیگون ها را تخمین بزند. اگر تا بزرگسالی زندگی کنند، لاگرها معمولا بین 13 تا 18 سال عمر می کنند. با این حال، برخی از نمونه ها می توانند بیش از 20 سال زندگی کنند.

لیگرها چقدر می‌خورند؟

با توجه به جثه‌ی بسیار زیاد - و اشتها - یک لیگر تا مدت‌ها پس از پایان غذای بیشتر گربه‌ها به خوردن ادامه می‌دهد. یک لیگر غالباً تا 50 پوند گوشت خام را در یک وعده می خورد.