লিগাৰ বনাম টিগন: ৬টা মূল পাৰ্থক্য ব্যাখ্যা কৰা হৈছে

লাইগাৰ, টাইগন, আৰু ভালুক, অ' মোৰ! নতুনত্ব, আকাৰ আৰু অনন্য চেহেৰাৰ বাবে বছৰ বছৰ ধৰি মানুহে ডাঙৰ মেকুৰীৰ সংকৰৰ ওচৰলৈ ভিৰ কৰি আহিছে। ব্যাপক আগ্ৰহৰ মাজতো লিগাৰ বনাম টিগনৰ মাজৰ পাৰ্থক্য কমেইহে জানে। এই বৃহৎ মেকুৰী সংকৰ বাঘ আৰু সিংহৰ সংগমৰ ফলত হয়, প্ৰত্যেকেই বেলেগ বেলেগ মতা-মাইকী যোৰৰ অন্তৰ্গত। লাইগাৰ আৰু টাইগন বন্যপ্ৰাণীত প্ৰাকৃতিকভাৱে দেখা নাযায় কাৰণ ইহঁতৰ ৰেঞ্জ ওভাৰলেপ নহয়। কিন্তু ইহঁতৰ পৰিসৰবোৰ ওপৰত ওপৰত নহয় বুলিয়েই এই অনন্য প্ৰজাতিবোৰৰ কোনো ঐতিহাসিক নজিৰ নাই বুলি ক’ব নোৱাৰি। ১৭৯৮ চনত ফৰাচী প্ৰকৃতিবিদ ইটিয়েন জিঅফ্ৰয় চেণ্ট-হিলেৰে ভাৰত ভ্ৰমণৰ সময়ত সিংহ আৰু বাঘৰ সন্তানৰ পৰা ৰঙীন তালু তৈয়াৰ কৰিছিল। তদুপৰি “লাইগাৰ” শব্দটো প্ৰায় ৯০ বছৰ পুৰণি, যাৰ ফলত সিংহ আৰু বাঘৰ সংকৰৰ প্ৰতি দীৰ্ঘম্যাদী আগ্ৰহৰ অধিক কৃতিত্ব দিয়া হৈছে।

চিৰিয়াখানা আৰু বন্দী প্ৰজনন কাৰ্যসূচীৰ উত্থানৰ বাবেই সিংহ আৰু বাঘৰ মাজত সংগম মাজে মাজে দুৰ্ঘটনাত ঘটে। তদুপৰি কিছুমান প্ৰজননকাৰীয়ে ইচ্ছাকৃতভাৱে জীৱ-জন্তুবোৰক একেলগে ৰাখে, সংকৰ সন্তান সৃষ্টিৰ আশাত। এইখিনিতে ক’ব পাৰি যে হাইব্ৰিডৰ বহু স্বাস্থ্যজনিত জটিলতাৰ বাবে বহু সংৰক্ষণবিদে এই প্ৰথাক ভ্ৰু কোঁচাই লয়। তথাপিও বৰ্তমান বিশ্বজুৰি ১০০ টাতকৈও অধিক লাইগাৰ আছে, য'ত কম, নিৰ্দিষ্ট সংখ্যক টাইগন আছে। এই লেখাটোত আমি লাইগাৰ বনাম টাইগনৰ বৈশিষ্ট্য তুলনা কৰিম আৰু প্ৰজাতিটোক পৃথক কৰা ছটা মূল পাৰ্থক্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিম।লগতে, আমি লিগাৰ আৰু টাইগনৰ বিষয়ে সঘনাই সোধা কিছুমান প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দি শেষ কৰিম।

লাইগাৰ বনাম টাইগনৰ তুলনা

বিষয়টো আৰু জটিল কৰি তুলিবলৈ লাইগাৰ আৰু টাইগনৰ মাজত প্ৰজননে দ্বিতীয় প্ৰজন্মৰ সংকৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। বছৰ বছৰ ধৰি গৱেষকসকলে বিশ্বাস কৰিছিল যে সকলো লাইগাৰ আৰু টাইগনে সন্তান জন্ম দিব নোৱাৰে, যাৰ ফলত ইহঁত ফলপ্ৰসূভাৱে বন্ধ্যা হৈ পৰে। কিন্তু শেহতীয়া প্ৰজননৰ প্ৰচেষ্টাই ইয়াৰ বিপৰীত ইংগিত দিয়ে। এতিয়া মাইকী লিগাৰ আৰু টাইগনে গৰ্ভধাৰণ কৰি জীয়াই থকা সন্তান জন্ম দিয়াৰ একাধিক উদাহৰণ আছে। এই দ্বিতীয় প্ৰজন্মৰ মেকুৰীবোৰ এই লেখাটোৰ সৈতে জড়িত নহ’লেও আমি দুটা জনাজাত হাইব্ৰিডৰ চমু বিৱৰণ অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছো।

লিটিগন

লিটিগন হৈছে মতা সিংহ আৰু মাইকী টাইগনৰ মাজত যোৰা লগোৱাৰ ফল। প্ৰথমটো জনাজাত লিটিগনৰ জন্ম হৈছিল ১৯৭১ চনত ভাৰতৰ কলিকতাৰ আলিপুৰ চিৰিয়াখানাত।যদিও কমেইহে আছে, অনুমান অনুসৰি ইহঁতৰ দীঘল ১১ ফুট পৰ্যন্ত আৰু ওজন ৭৯৮ পাউণ্ড পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে।

লিলিগাৰ

লিগাৰে মতা সিংহ আৰু মাইকী লিগাৰৰ সন্তানক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। জাৰ্মানীৰ মিউনিখৰ হেলাব্ৰুন চিৰিয়াখানাত ১৯৪৩ চনত প্ৰথম লিগাৰৰ জন্ম হৈছিল।বৰ্তমান কোনো তথ্য নাই যিয়ে অনুমান কৰিব পাৰে যে

ইহঁত কিমান ডাঙৰ হ'ব পাৰে।

টিটিগন

মতা বাঘে মাইকী টাইগনৰ সৈতে সংগম কৰিলে টিটিগন হয়। ১৯৮৩ চনত কেলিফৰ্ণিয়াৰ এক্টনৰ শ্বাম্বালা সংৰক্ষিত বনাঞ্চলত এটা টিটিগনৰ জন্ম হৈছিল।

টাইলিগাৰ

টিলিগাৰৰ নামমতা বাঘ আৰু মাইকী বাঘৰ সন্তান। বন্দী অৱস্থাত মাত্ৰ মুষ্টিমেয় টালিগাৰহে আছে, ইয়াৰে বেছিভাগেই আমেৰিকাত।

লাইগাৰ বনাম টাইগনৰ মাজত 6 টা মূল পাৰ্থক্য

লিগাৰ আৰু বাঘ: পিতৃ-মাতৃ

লিগাৰ আৰু বাঘ দুয়োটাই সিংহ আৰু বাঘৰ সন্তানক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। কিন্তু পিতৃ-মাতৃৰ বিভিন্ন যোৰৰ ফলত এইবোৰ হয়। লিগাৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ মতা সিংহই মাইকী বাঘৰ সৈতে সংগম কৰিব লাগিব। আনহাতে মতা বাঘে বাঘ বনাবলৈ মাইকী সিংহৰ লগত সংগম কৰিব লাগিব। প্ৰতিটো ডাঙৰ মেকুৰীৰ নাম নিজ নিজ নাম প্ৰতিজন পিতৃ-মাতৃৰ নামৰ অংশ লৈ সৃষ্টি কৰা হয়, লগতে...পুৰুষৰ নাম প্ৰথমে দেখা দিয়া। সেয়েহে “সিংহ/বাঘ”ই “লিগাৰ” উৎপন্ন কৰে, আনহাতে “বাঘ/সিংহ”ৰ ফলত “টিগন” হয়। এই সূত্ৰটো মানি চলালৈকে কোনটো প্ৰজাতিৰ সিংহ বা বাঘ ব্যৱহাৰ কৰি লাইগাৰ বা টাইগন সৃষ্টি কৰা হয়, সেইটো ডাঙৰ কথা নহয়।

লিগাৰ আৰু টাইগন: আকাৰ

আটাইতকৈ ডাঙৰ আৰু লক্ষণীয় পাৰ্থক্য লাইগাৰ বনাম টাইগনৰ মাজত নিজ নিজ আকাৰ। দুয়োটাৰ ভিতৰত লাইগাৰৰ জোখ লক্ষণীয়ভাৱে ডাঙৰ। আচলতে লাইগাৰ বিশ্বৰ আটাইতকৈ বৃহৎ বিড়ালৰ পোৱালি হিচাপে স্থান লাভ কৰিছে। লিগাৰৰ দৈৰ্ঘ্য সাধাৰণতে ৯.৮ৰ পৰা ১১.৮ ফুটৰ ভিতৰত আৰু মেদবহুল নহোৱা নমুনাৰ ওজন ৭১০ৰ পৰা ৯০০ পাউণ্ডৰ ওপৰত। কিন্তু মেদবহুল লাইগাৰ সহজেই ১২১০ পাউণ্ড পৰ্যন্ত ওজন হ’ব পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, হাৰকিউলিছ নামৰ এটা লাইগাৰে পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ জীৱিত অমেদবহুল মেকুৰীৰ অভিলেখ গঢ়িছে, যাৰ ওজন অবিশ্বাস্যভাৱে ৯২২ পাউণ্ড। সাধাৰণতে মাইকী সিংহৰ পৰা অহা কোনো বৃদ্ধি সীমিত কৰা জিন নথকাৰ বাবে লাইগাৰ দুয়োটা পিতৃ প্ৰজাতিতকৈ ডাঙৰ হয়। যিহেতু মতা সিংহ বা মাইকী বাঘৰ এই জিন নাথাকে, গতিকে লিগাৰৰ সন্তান গোটেই জীৱন বৃদ্ধি পাই থাকে।

ইফালে টাইগন কেতিয়াও পিতৃ প্ৰজাতিৰ দুয়োটাতকৈ ডাঙৰ নহয়। tআচলতে যদিও ইহঁতে প্ৰায়ে যিকোনো এজন পিতৃ-মাতৃৰ দৰে একে আকাৰ জুখিব, মাজে মাজে ইহঁতৰ জোখ সৰু। গড় টিগনৰ জোখ ৪ৰ পৰা ৯ ফুটৰ ভিতৰত আৰু ওজন ২০০ৰ পৰা ৫০০ পাউণ্ডৰ ভিতৰত। সন্তানত কোনবোৰ জিন অধিক প্ৰধান দেখা যায় তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি আকাৰৰ এই পাৰ্থক্য ভিন্ন হয়। যদি সিংহজিনসমূহে আধিপত্য বিস্তাৰ কৰে, টাইগন সাধাৰণতে সৰু আকাৰলৈ বৃদ্ধি পায়। যদি বাঘৰ জিনে আধিপত্য বিস্তাৰ কৰে তেন্তে ইহঁত প্ৰাপ্তবয়স্ক বাঘৰ আকাৰলৈ বৃদ্ধি পাব পাৰে।

লাইগাৰ আৰু টাইগন: ৰং আৰু চিহ্ন

যদিও লাইগাৰ বনাম টাইগনৰ ৰং আৰু চিহ্ন একে যেন লাগে, প্ৰশিক্ষিত চকুৱে ইহঁতৰ মাজত কেইবাটাও জটিল পাৰ্থক্য দেখা পায়। সাধাৰণতে লিগাৰৰ ৰং টাউনি কমলা আৰু ৰং বাঘতকৈ সিংহৰ লগত বেছি মিল থাকে। ইহঁতৰ পিঠিত ক্ষীণ ৰেখা আৰু পেটত দাগ থাকে। ইহঁতৰ বেছিভাগ চিন ক’লা, বাদামী বা বালিচহীয়া-বেইজ ৰঙৰ দেখা যায়। আনহাতে বাঘ সিংহ মাতৃতকৈ বাঘ পিতৃৰ দৰে দেখা যায়। ইহঁতৰ কোট সাধাৰণতে গাঢ় কমলা ৰঙৰ হয় আৰু ইহঁতৰ পিঠিত লিগাৰতকৈ ক'লা ৰেখা থাকে। টাইগনৰ পেট সাধাৰণতে দাগেৰে আবৃত হয় আৰু লিগাৰৰ ৰোজেটতকৈ ক'লা, অধিক বিশিষ্ট চিহ্ন প্ৰদৰ্শন কৰে।

লাইগাৰ আৰু টাইগন: মেন

মতা লিগাৰ আৰু টাইগন দুয়োটাৰে মেন বৃদ্ধি কৰাৰ সম্ভাৱনা থাকে। কিন্তু ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে ইহঁতৰ চুলিৰ গুৰি সদায় লক্ষ্যণীয় যেন লাগে। ইয়াৰ উপৰিও কিছুমান মতা চৰাইৰ চুলিৰ গুৰি গঢ় লৈ উঠিব বুলি কোনো নিশ্চয়তা নাই। উদাহৰণস্বৰূপে, চুলিৰ গুৰি থকা আৰু চুলি নথকা দুয়োটাতে মতা লিগাৰ আছে। যদি লিগাৰৰ চুলি গজে তেন্তে ই সাধাৰণ সিংহৰ চুলিৰ দৰে সম্পূৰ্ণ নহ’ব। উদাহৰণস্বৰূপে, পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ লিগাৰ হাৰকিউলিছৰ চুলিৰ গুৰি নাথাকে। যেতিয়া লিগাৰে মানুহক ডাঙৰ কৰে, তেতিয়া সাধাৰণতে দেখা দিবইহঁতৰ শৰীৰৰ দৰে একে ৰঙৰ। আনহাতে টাইগনে প্ৰায় সদায় চুলিৰ গুৰি গজে। এইখিনিতে ক’ব পাৰি যে ইয়াৰ চুলিখিনি বাঘৰ ৰফৰ সৈতে অধিক মিল থকা যেন লাগে আৰু সিংহৰ চুলিৰ দৰে সম্পূৰ্ণকৈ বৃদ্ধি নহয়।

লাইগাৰ আৰু টাইগন: স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা

বহু সংকৰ সন্তানৰ দৰে লিগাৰ আৰু টাইগনেও অসংখ্য স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ সন্মুখীন হয়। জন্মগত অক্ষমতা কেঁচুৱাৰ ক্ষেত্ৰত সাধাৰণ, আৰু বহুতে প্ৰাপ্তবয়স্কতা চাবলৈ জীয়াই নাথাকে। কিন্তু লাইগাৰ আৰু টাইগন দুয়োটাই পিতৃ-মাতৃৰ পৰা উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে পোৱা বিশেষ জিনৰ সৈতে জড়িত নিৰ্দিষ্ট স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ সন্মুখীন হয়। উদাহৰণস্বৰূপে, লিগাৰসকলে সঘনাই বিশালতাৰ সৈতে জীয়াই থাকে। ইয়াৰ কাৰণ হ’ল ইহঁতে কোনো এজন পিতৃ-মাতৃৰ পৰাই বৃদ্ধি ৰোধকাৰী জিন উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে লাভ নকৰে। ইয়াৰ উপৰিও ইয়াৰ ফলত তেওঁলোক মেদবহুলতাৰ প্ৰতি বিশেষভাৱে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়, গতিকে লিগাৰসকলে অতিমাত্ৰা খাদ্য গ্ৰহণ নকৰাটো নিশ্চিত কৰিবলৈ প্ৰচুৰ পৰিমাণে ব্যায়াম আৰু যত্ন লোৱাৰ প্ৰয়োজন হয়। ইফালে বাঘবোৰে সিংহ মাতৃৰ পৰা উত্তৰাধিকাৰী সূত্ৰে পোৱা বৃদ্ধি বাধা দিয়া জিনৰ বাবে প্ৰায়ে বামন ৰোগৰ সৈতে জীয়াই থাকে। ইয়াৰ উপৰিও পোৱালিৰ ডাঙৰ আকাৰৰ বাবে টাইগনৰ ক্ষেত্ৰত জন্মগত অক্ষমতা আৰু জটিলতা অধিক সঘনাই দেখা দিয়ে। ইহঁতৰ ডাঙৰ আকাৰৰ বাবে মাইকী সিংহৰ প্ৰসৱৰ ওপৰত অধিক চাপ পৰে, যাৰ ফলত মাতৃ আৰু কেঁচুৱাৰ মৃত্যুৰ হাৰ অধিক হয়।

লাইগাৰ আৰু টাইগন: কামোৰ বল

কামোৰ বল হৈছে আন এটা পাৰ্থক্য যিয়ে এটা লাইগাৰ বনাম টাইগনক পৃথক কৰে। ইহঁতৰ মূৰৰ নিজ নিজ আকাৰৰ বাবে ইহঁতৰ কামোৰ বলৰ পাৰ্থক্য থাকে। গড়ে এটা লিগাৰৰ মূৰটো...টাইগনৰ তুলনাত বহুত বহল আৰু ডাঙৰ আৰু ১৮ ইঞ্চি পৰ্যন্ত বহল হ’ব পাৰে। ইয়াৰ অধিক বিশিষ্ট মূৰৰ বাবেই এটা লিগাৰে প্ৰতিটো কামোৰৰ লগে লগে বহুত বেছি চেপি ধৰা শক্তি প্ৰদান কৰিব পাৰে। অনুমান অনুসৰি লাইগাৰৰ কামোৰ বল ৯০০ পি এছ আই পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। ইহঁতৰ আকাৰ সৰু হোৱাৰ বাবে টাইগনৰ বিট বলৰ শক্তি লাইগাৰৰ আধা শক্তি কষ্টেৰে জুখিব পাৰে। অনুমান কৰা হৈছে যে গড় টিগনৰ কামোৰ বল ৪০০ৰ পৰা ৪৫০ পি.এছ.আই.

লাইগাৰ বনাম টাইগন সম্পৰ্কে সঘনাই সোধা প্ৰশ্ন

লাইগাৰ আৰু টাইগন কিমান দিন জীয়াই থাকিব পাৰে?

টাইগনৰ আয়ুস অনুমান কৰা কোনো গৱেষণা নাই। যদি ইহঁতে প্ৰাপ্তবয়স্ক হোৱালৈকে জীয়াই থাকে, তেন্তে লিগাৰবোৰ সাধাৰণতে ১৩ৰ পৰা ১৮ বছৰৰ ভিতৰত জীয়াই থাকে। কিন্তু কিছুমান নমুনা ২০ বছৰৰ ওপৰত জীয়াই থাকিব পাৰে।

লিগাৰে কিমান খায়?

ইহঁতৰ বিশাল আকাৰৰ বাবে – আৰু ভোকৰ বাবে – বেছিভাগ মেকুৰীয়ে খাদ্য শেষ কৰাৰ বহুদিনৰ পিছতো লিগাৰে খাই থাকিব। এটা লিগাৰে সঘনাই এটা আহাৰত ৫০ পাউণ্ড পৰ্যন্ত কেঁচা মাংস খাব। <১>