9 دایناسور با گردن دراز

نكات كليدي:

• دايناسورها مانند زرافه‌ها از گردن دراز خود براي مصرف گياهان زياد در درختان استفاده مي‌كردند.
• گردن Isisaurus در مقايسه با آن، دراز و همچنين بسيار ضخيم بود. به سایر دایناسورهای گردن دراز.
• Mamenchisaurus به طول حدود 65 فوت (19.8 متر) و ارتفاع 35 فوت (10.6 متر) رشد کرد. گردن آن بسیار بلند بود و بیشتر طول آن را تشکیل می‌داد.

میلیون‌ها سال پیش، دایناسورها به وفور در زمین وجود داشتند و یکی از انواع رایج آن ساروپود بود. این دایناسورها برخی از بلندترین گردن های تاریخ را داشتند و همچنین از بزرگترین حیواناتی هستند که تا به حال روی زمین راه رفته اند. در حال حاضر زرافه نر حیوانی است که بلندترین گردن را دارد.

در این مقاله با 10 گونه دایناسور آشنا خواهید شد که برخی از بلندترین گردن های تاریخ را داشته اند که برخی از آنها بسیار بزرگتر از زرافه هایی هستند که می بینیم. امروزه دایناسورها مانند زرافه ها از گردن دراز خود برای تغذیه از گیاهان در بالای درختان و حمایت از شیوه زندگی گیاهخواری خود استفاده می کردند. اولین ساروپودها در اوایل دوره ژوراسیک به وجود آمدند و میلیون ها سال بعد وجود داشتند. دایناسورهای موجود در این فهرست و دیگر غول‌هایی که میلیون‌ها سال پیش می‌زیستند، از بزرگترین حیواناتی هستند که تا به حال وجود داشته‌اند، قبل از انقراض کامل.

1. Brachiosaurus

Brachiosaurus در اواخر دوره ژوراسیک در آمریکای شمالی فعلی زندگی می کرد. گردنشون مثل بقیه بلند بودساروپودها و هر مهره 3 فوت (1 متر) طول داشت. براکیوزاروس قد 39 فوت (12 متر) و بدنی به طول 75 فوت (23 متر) داشت. تخمین زده می شود که براکیوساروس تا 40 تن (40000 کیلوگرم) وزن داشته باشد.

این دایناسور و سایر ساروپودها دارای خصوصیات مشابهی با یکدیگر بوده اند مانند:

• گردن بلند و دم
• چهار دست و پا راه رفتن
• رژیم گیاهخواری
• سرهای کوچک و مغز کوچک

گردن بلند Brachiosaurus به رسیدن به برگ های بلندترین درختان کمک می کند. زندگی در گله، غذا یکی از انگیزه های اصلی در واداشتن گله به سفر بود. در حالی که شناخت طول عمر واقعی Brachiosaurus غیرممکن است، دیرینه شناسان تخمین می زنند که آنها حدود 100 سال زندگی می کنند.

2. Isisaurus

یک دایناسور سوروپود بزرگ که در دوره کرتاسه می زیسته است ایزیسوروس است. این دایناسور در هند زندگی می‌کرد و فسیل‌های آن از کامل‌ترین فسیل‌ها در میان Titanosuaria هستند. تخمین زده می شود که ایزیزاروس طول زیادی در حدود 59.1 فوت (18 متر) داشته باشد. فسیل این گونه تقریباً کامل است و از نظر ظاهری یکی از نزدیک‌ترین گونه‌های دایناسور به زرافه‌های امروزی هستند.

گردن ایزیزاروس دراز بود و به جای عمودی، بیشتر به سمت جلو کشیده شده بود. گردن این گونه در مقایسه با سایر دایناسورهای گردن دراز نیز بسیار ضخیم بود. پاهای آن‌ها بلند بود، اما فسیل‌های ناقص کشف‌شده کافی نیستندبدانند که چقدر می توانند بزرگ شوند. علفزارها، جنگل ها و زیستگاه های تالاب از جمله مناطقی هستند که ممکن است در آنها زندگی کرده باشند.

3. Camarasaurus

Camarasaurus که در آمریکای شمالی زندگی می‌کند، یکی از رایج‌ترین دایناسورهایی است که می‌توان پیدا کرد. فسیل های این گونه از سال 1877 به طور مداوم کشف شده است و نمونه هایی از آن در سراسر ایالات متحده حفاری می شوند. چهار گونه کامارازوروس وجود دارد که عبارتند از C. supremus، C. grandis، C. lentus و C. lewisi.

این دایناسورها بزرگترین ساروپودها نیستند و طول آنها حدود 50 تا 65 فوت است. (15 تا 20 متر). با قد حدود 20 فوت (6 متر)، تخمین زده می شود که وزن آنها حدود 20 تن (40000 پوند) باشد. رژیم غذایی کاماراسوروس عمدتاً از درختان مخروطی تشکیل شده بود زیرا این گیاه غالب زمان خود بود. برای تولیدمثل مانند دایناسورهای دیگر، کاماراسوارها تخم گذاشتند و همچنین فسیل های تخمی را نیز پشت سر گذاشتند. برای افزایش بقا، آنها به صورت گروهی با سایر ساروپودها سفر کردند.

4. Anchisaurus

Anchisaurus از 150 تا 144 میلیون سال پیش در اواخر دوره ژوراسیک روی زمین راه رفت. این گونه در آمریکای شمالی زندگی می کرد و فسیل آن در نوا اسکوشیا، کانادا، کنتیکت و آریزونا کشف شد. Anchisaurus ها ساروپودها هستند اما بسیار کوچکتر از برخی از خویشاوندان خود هستند. برخلاف سایر ساروپودها، آنها قادر به راه رفتن بر روی دو و چهار پا هستند.

Anchisaurus دارای یکطول آنها بین 6.6 تا 13 فوت (2.011 متر) و وزن آنها حدود 60 پوند (27.2 کیلوگرم) است. گیاهان چیزی بودند که این گونه بیشتر از آن جان سالم به در برد، اما آنها گاهی گوشت می خوردند.

5. هاپلوکانتوزاروس

هاپلوکانتوزاروس دایناسور ساروپود است که در حدود 157 تا 153 میلیون سال پیش در آمریکای شمالی زندگی می کرد. فسیل های هالوکانتوزاروس در کلرادو و وایومینگ کشف شده است. هالوکانتوزاروس ها می توانند بیش از 49 فوت (14.8 متر) رشد کنند. در ابتدا این دایناسور هاپلوکانتوس نام داشت، اما از آنجایی که این نام به حیوان دیگری نزدیک بود، این نام تغییر کرد.

فقط چهار فسیل از این دایناسورها کشف شده است و همه آنها ناقص هستند. هاپلوکانتوسورها احتمالاً تا 25 تن وزن داشتند و از آنجایی که بسیار بزرگ بودند، برای تغذیه رژیم گیاهخواری خود به مقدار زیادی غذا نیاز داشتند. سرخس ها به احتمال زیاد بخش بزرگی از رژیم غذایی این دایناسور را تشکیل می دادند زیرا این گیاهان در دوره ژوراسیک فراوان بودند.

6. Mamenchisaurus

Mamenchisaurus دایناسورهای سوروپودهایی هستند که در دوره ژوراسیک در آسیا زندگی می کردند. فسیل های این گونه در چین و مغولستان کشف شده است. حدود 6 گونه در جنس Memenchisaurus وجود دارد، اما ممکن است در طول زمان با کشف شواهد فسیلی بیشتری در آینده تغییر کند.

طول این دایناسورها به حدود 65 فوت (19.8 متر) و ارتفاع می رسد. از 35 فوت (10.6 متر). گردن آنها استبسیار طولانی است و بیشتر طول آنها را تشکیل می دهد. این دایناسور خصوصیات مشابهی با سایر ساروپودها دارد، مانند راه رفتن روی چهار دست و پا و گیاهخوار بودن.

7. Diplodocus

با وزنی در حدود 33069 پوند (15000 کیلوگرم)، Diplodocus یکی از بزرگترین حیواناتی است که تاکنون روی زمین راه رفته است. این دایناسور گردنی بلند داشت، چهار دست و پا راه می رفت و دمی شلاق مانند داشت. این گونه در اواخر دوره ژوراسیک در ایالات متحده زندگی می کرد. در 155 تا 145 میلیون سال پیش، فسیل‌هایی در کلرادو، مونتانا، یوتا و وایومینگ کشف شده‌اند. Diplodocus یک فسیل بسیار رایج است که بیش از 100 نمونه مختلف در آن کشف شده است. سر آنها یک یافته بسیار نادر است، زیرا کوچک و تنها حدود 2 فوت (0.6 متر) بود.

بزرگ بودن به این گیاهخواران کمک کرد تا در طول دوره ژوراسیک از درختان بلند زیاد غذا بخورند. دندان های آنها شانه مانند بود و به راحتی می توانست برگ های درختان را مخملی کند. همگی همراه با گردن و دم، طولی در حدود 85 فوت (26 متر) داشتند. آنها سنگین ترین ساروپودها نبودند و حدود 11 تن وزن داشتند.

8. Dreadnoughtus

Dreadnoughtus نوعی سوروپود تیتانوسوری است و از اواخر دوره ژوراسیک تا زمان انقراض دایناسورها می زیسته است. این گونه ها یکی از بزرگترین حیواناتی هستند که روی زمین راه می روند و طولی در حدود 85 فوت (26 متر) دارند. چهار دست و پا راه می رفتند، توده بزرگی را حمل می کردندتقریباً 65 تن (130000 پوند). Dreadnoughtus در آرژانتین و سایر مناطق در آمریکای جنوبی ساکن بود.

اندازه بزرگ این دایناسور همان چیزی است که نام Dreadnoughtus را به آن داده است. از آنجایی که آنها بسیار بزرگ هستند، تقریباً غیرقابل لمس بودند، زیرا آنها بسیار بزرگتر از بسیاری از گونه های درنده هستند. دم و گردن بزرگ آنها باعث می شد که تحریک شوند. ساروپودها در جنگل هایی با درختان بزرگ و فراوان زندگی می کردند تا بتوانند اشتهای عظیم خود را تغذیه کنند. بیشتر فسیل‌های تیتانوزوری ناقص هستند، اما Dreadnougtus کامل‌ترین فسیل را در بین گونه‌های دیگر دارد و حدود 70 درصد از اسکلت آن بازیابی شده است.

9. Argentinosaurus

به طور کلی، Argentinosaurus بزرگ‌ترین دایناسوری است که تاکنون کشف شده است. این سوروپود نوعی تیتانوسور است که از بزرگترین دایناسورهایی است که تاکنون وجود داشته است. نام آرژانتینوسواروس از سایت اکتشاف آنها که در مزرعه ای در آرژانتین بود، گرفته شده است. 13 استخوان فسیل شده که در سال 1987 کشف شد، روشی است که می‌دانیم این گونه عظیم زمانی روی زمین راه می‌رفت.

تخمین زده می شود که این سوروپود بزرگ در صورت رشد کامل، 98 تا 130 فوت (29 تا 39 متر) رشد کند. آرژانتینوساروس بسیار بلندتر از زرافه معمولی شما، 70 فوت بالاتر از همه به نظر می رسید. این دایناسور تقریباً سنگین‌ترین دایناسوری است که تاکنون کشف شده است و بین 110000 تا 220000 پوند (49895.1 تا 99790.3 کیلوگرم) وزن دارد. نسل های کامپیوتری با استفاده از شواهد فسیلی به جا ماندهاین گونه است که چگونه تصاویر خود را دریافت می کند.

خلاصه 9 دایناسور با گردن دراز