فهرست مطالب
سیاهگوش ها گربه های انفرادی هستند که در نواحی دوردست آمریکای شمالی، اروپا و جنگل های شمالی آسیا زندگی می کنند. خز ضخیم و زرق و برق دار آنها آنها را در طول ماه های سرد زمستان گرم نگه می دارد. رنگ کت بسته به آب و هوایی که در آن زندگی می کنند متفاوت است. آنهایی که در نواحی جنوبی هستند معمولا موهای کوتاه، پنجه های کوچکتر و پوست تیره دارند، در حالی که آنهایی که در سمت شمالی قرار دارند دارای کتهای ضخیم تر، پنجه های غول پیکرتر و روشن تر هستند.
چهار گونه مختلف از سیاهگوش وجود دارد. اینها شامل سیاهگوش اوراسیا یا سیبری (Lynx lynx)، سیاهگوش کانادایی (Lynx canadensis)، بابکت (Lynx rufus) و سیاهگوش اسپانیایی یا ایبری (Lynx pardinus) است. اگرچه سیاهگوش ایرانی یا سیاهگوش آفریقایی نامیده می شود، اما کاراکال بخشی از این تیره نیست.
دید عالی سیاهگوش جایگاه افسانه ای خود را در اساطیر بسیاری از تمدن ها به دست آورده است. گربه موجودی در اساطیر یونانی، اسکاندیناوی و آمریکای شمالی است که آنچه را که دیگران نمی‌توانند و می‌توانند اسرار پنهان را فاش کنند، می‌بیند.
همچنین ببینید: 40 نوع مار در آریزونا (21 نوع سمی)سیاه‌گوش‌ها شکارچیانی فوق‌العاده با شنوایی فوق‌العاده هستند (تکه‌های روی گوش‌های آنها به عنوان سمعک عمل می‌کنند) و بینایی آنقدر واضح است که می توانند موش را از فاصله 250 فوتی ببینند.
علاوه بر این موارد، چیزهای باورنکردنی در مورد این گربه شگفت انگیز وجود دارد که باید بدانید. در اینجا ده حقیقت شگفت انگیز سیاهگوش آورده شده است.
1. یک بچه سیاهگوش بدون مادرش نمی تواند زنده بماند
بدون مادر، سیاهگوش جوان اولین بار زنده نمی ماند.زمستان این به این دلیل است که بچه گربه ها بسیار آهسته رشد می کنند و تا ده روز چشمان خود را باز نمی کنند. آنها تا حدود پنج هفته پس از تولد نمی توانند بیرون بروند و پس از دو ماه از شیر گرفتن می آیند. سیاهگوش های جوان ممکن است در ده ماهگی به تنهایی زنده بمانند، اگرچه معمولاً نزدیک به یک سال با مادر خود می مانند و تا دو سالگی به بلوغ کامل نمی رسند.
2. سیاهگوش ها لانه نمی سازند
سیاهگوش های ماده لانه نمی سازند. آنها دوست دارند فرزندان خود را در یک لانه طبیعی و پنهان (پشت یک صخره، در غار درختی یا در پوشش گیاهی متراکم) پرورش دهند.
3. سیاهگوش ها شکارچیان عالی هستند
سیاهگوش ها شکارچیان مهیبی هستند. آنها به دنبال هر حیوانی که احساس کنند می توانند از بین ببرند می روند. آنها به اندازه برخی از بستگان گربه سان خود سریع یا قدرتمند نمی دوند. بنابراین با بینایی و شنوایی شکار می کنند. از آنجایی که از دویدن به دنبال طعمه بدشان می آید، آرام نزدیک می شوند و در زمان مناسب می پرند. آنها به جای تعقیب قربانی خود، آنها را تعقیب و سپس کمین می کنند. محیط ناهموار و جنگلی این کار را برای آنها آسان تر می کند. سیاهگوش ممکن است 6 فوت به هوا بپرد تا در حین پرواز به پرنده برخورد کند.
4. سیاهگوش ماده فقط یک ماه فرصت دارد تا باردار شود
برای سیاه گوش، فصل جفت گیری کوتاه است. این شبیه به دوران ووینگ دهه 1800 است. از فوریه تا مارس طول می کشد و دوره بارداری بین 63 تا 72 روز است. فقط یک پنجره کوچک ازفرصتی برای همسران بالقوه در جستجوی جفت، نرها به شدت رقابت می کنند. حیوان، که در غیر این صورت ساکت است، فریاد بلندی می کشد که با ناله ای طولانی خاتمه می یابد و با سایر نامزدهای نر درگیر جنگ های شدید می شود.
همچنین ببینید: 10 میمون بزرگ جهان5. سیاهگوش با خرگوش های کفش برفی رابطه نزدیک دارد
خرگوش های کفش برفی و سیاه گوش به قدری مرتبط هستند که با کاهش جمعیت خرگوش، جمعیت سیاهگوش نیز کاهش می یابد. سپس، اگر جمعیت دوباره افزایش یابد، جمعیت سیاهگوش نیز افزایش می یابد. سیاهگوش باید تقریباً به طور کامل به خرگوش ها (90 درصد رژیم غذایی خود) تکیه کند زیرا جایگزین های خوب بسیار کمی وجود دارد. این یک نمایش مستقیم از زنجیره غذایی است و محبوب ترین طعمه سیاهگوش خرگوش ها هستند. آنها همچنین به دنبال آهوها و پرندگان خواهند رفت، اما فقط به میزان کمتر. پرندگان ارزش این زحمت را ندارند، و آهوها برای خطر افتادن پا در سر تلاش زیادی دارند.
6. سیاهگوش ها کفش های برفی طبیعی دارند
سیاهگوش ها را می توان در آب و هوای سرد مانند آمریکای شمالی، اروپا و آسیا یافت. به لطف کت های ضخیم و پف کرده خود از سرما لذت می برند. آنها خز زیادی روی پنجه های خود دارند و اندام های خود را گرم نگه می دارند. سیاهگوش ها کفش های برفی داخلی دارند. هنگامی که پاهای آنها به زمین برخورد می کند، به سمت بیرون کشیده می شوند تا وزن خود را به درستی توزیع کنند، درست مانند زمانی که با کفش های برفی می روید تا پاهای خود را بزرگتر کنید تا روی یخ و برف لیز نخورید.
7.برخی از سیاهگوش ها آبی هستند
یک ناهنجاری ژنتیکی در سیاهگوش می تواند باعث آبی شدن آنها شود. آنها به عنوان سیاهگوش آبی شناخته می شوند، اگرچه این فقط یک جهش ژنتیکی است. رنگ های دیگر شامل همه چیز از قهوه ای مایل به قرمز تا خاکستری ساده است. اگر در طبیعت با سیاهگوش آبی روبرو شدید، خود را خوش شانس بدانید.
8. سیاهگوش ها از ادرار خود به عنوان نشانگر استفاده می کنند
سیاهگوش ها قلمرو خود را با سمپاشی درختان با ادرار خود یا خراشیدن زمین و تنه درختان با پای عقب خود مشخص می کنند. آنها همچنین با مالیدن سر و گردن خود بر روی اجسام مانند چندین گونه گربه دیگر، رایحه خود را ترک می کنند.
9. یک گونه نادر سیاهگوش در نیوفاندلند وجود دارد
در نیوفاندلند، زیرگونه سیاهگوش بزرگتری کشف شده است که به آن سیاهگوش نیوفاندلند می‌گویند. این یک گونه معمولی نیست، و شناخته شده است که کاریبو را که بسیار بزرگتر از یک خرگوش معمولی است، از بین می برد.
10. سیاهگوش ها دسته جمعی حرکت نمی کنند
سیاهگوش ها حیواناتی منفرد هستند که بیشتر عمر خود را به تنهایی می گذرانند. آنها دوست دارند به تنهایی سفر کنند و خود را حفظ کنند. آنها زمانی که سیاهگوش ماده در حال بزرگ کردن فرزندان خود است یا زمان جفت گیری است، دور هم جمع می شوند. بچه گربه هایی که اخیراً از مادرشان جدا شده اند ممکن است ماه ها قبل از جدایی با هم سفر و شکار کنند.
