Πίνακας περιεχομένων
Οι αιχμές είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των δεινοσαύρων. Πολλοί από τους δεινόσαυρους που έζησαν πριν από εκατομμύρια χρόνια ήταν εξαιρετικά θανατηφόροι και είναι μερικοί από τους πιο άγριους κορυφαίους θηρευτές στην ιστορία. Δεινόσαυροι όπως ο Βελοσιράπτορας, ο Τ-Ρεξ και ο Σπινόσαυρος είναι μερικά παραδείγματα των πιο θανατηφόρων δεινοσαύρων.
Οι σαρκοφάγοι δεινόσαυροι βασίζονταν σε μια ποικιλία ζώων για να τραφούν. Για να αμυνθούν πολλοί φυτοφάγοι δεινόσαυροι είχαν αιχμές και πανοπλία ως φυσική άμυνα. Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε για 9 διαφορετικούς δεινόσαυρους με αιχμές.
Τα απολιθώματα είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές για να μάθουμε για τους δεινόσαυρους και είναι χρήσιμα ακόμη και μετά από εκατομμύρια χρόνια. Οι δεινόσαυροι χρησιμοποιούσαν αιχμές ως άμυνα, αλλά υπάρχουν και άλλες θεωρίες για το γιατί αυτά τα αρχαία ερπετά έβγαζαν μεγάλες αιχμές από το σώμα τους. Εδώ είναι 9 δεινόσαυροι που έχουν αιχμές και τι πρέπει να γνωρίζετε για τον καθένα.
Δείτε επίσης: 17 Μαΐου Ζώδιο: ζώδιο, χαρακτηριστικά, συμβατότητα και άλλα1. Αγκυλόσαυρος
Μέλος της οικογένειας Ankylosauridae, ο Αγκυλόσαυρος είναι το μεγαλύτερο μέλος της οικογένειάς του. Το είδος αυτό ζούσε στη Βόρεια Αμερική κατά την Κρητιδική περίοδο. Οι ακίδες κάλυπταν το σώμα τους για να τους προστατεύουν από τους θηρευτές. Αυτοί οι δεινόσαυροι είχαν ύψος περίπου 1,7 μέτρα (5,6 πόδια) και ένα μακρύ σώμα περίπου 7,3 μέτρα (24 πόδια). Οι Αγκυλόσαυροι είναι φυτοφάγοι, τρώγοντας μια ποικιλία χαμηλών φυτών.
Ο Αγκυλόσαυρος ήταν φυτοφάγος και χρησιμοποιούσε τα σωματικά του όπλα μόνο για την άμυνα. Η ουρά αυτού του είδους μοιάζει με μεσαιωνικό ρόπαλο και μπορεί να αιφνιδιάσει γρήγορα κάθε απειλή που αποφασίζει να προκαλέσει αυτό το θηρίο. Τα αγκάθια καλύπτουν την πλάτη, το κεφάλι και την ουρά του Αγκυλόσαυρου, καθιστώντας τον επικίνδυνο να πλησιάσει κανείς.
2. Kentrosaurus
Ένα γένος της οικογένειας Stegosauridae, ο Knetrosaurus έζησε κατά τη διάρκεια της ύστερης Ιουρασικής Περιόδου στη σημερινή Τανζανία της Ανατολικής Αφρικής. Ο Kentrosaurus ήταν φυτοφάγος και τρέφονταν με χαμηλή βλάστηση που είχε ύψος περίπου 3 πόδια. Για να είναι ασφαλές, αυτό το είδος ταξίδευε σε μεγάλες ομάδες.
Ο Κνετορσάυρος είχε μήκος περίπου 4,57 μέτρα (15 πόδια) και ζύγιζε από 997,9 έως 2721,5 κιλά (2.200 έως 6.600 λίβρες). Ήταν ελαφρώς μικρότερος από τον Στεγόσαυρο της Βόρειας Αμερικής. Οι ακίδες κάλυπταν το σώμα και την ουρά τους. Οι μακριές ακίδες του Κνετορσάυρου δυσκόλευαν τα αρπακτικά να τους επιτεθούν με επιτυχία. Η προσέλκυση συντρόφων είναι μια άλλη πιθανή χρήση των ακίδων τους. Όπως και άλλοι θωρακισμένοι δεινόσαυροι, οιχρησιμοποιούσαν τις ουρές τους για να χτυπάνε και να κρατούν τους εχθρούς μακριά.
3. Παχυκεφαλόσαυρος
Ο Παχυκεφαλόσαυρος είναι ένας φυτοφάγος και δίποδος δεινόσαυρος. Το είδος αυτό έζησε πριν από 65 έως 100 εκατομμύρια χρόνια κατά την Ύστερη Κρητιδική περίοδο. Ο Παχυκεφαλόσαυρος κατοικούσε σε αυτό που είναι σήμερα η Βόρεια Αμερική. Απολιθώματα έχουν αποκαλυφθεί στην Αλμπέρτα του Καναδά, στη Μοντάνα, στη Νότια Ντακότα και στο Γουαϊόμινγκ. Οι Παχυκεφαλόσαυροι είναι δεινόσαυροι Ornithopoda, και οι αιχμές τους είναι πολύ λιγότερο εμφανείς από αυτές ενός θωρακισμένουδεινόσαυρος.
Σήμερα υπάρχουν δύο είδη αυτού του γένους:
- Pachycephalosaurus grangeri
- Pachycephalosaurus reinheimeri
Αυτός ο δεινόσαυρος είχε ύψος περίπου 1,8 μέτρα (6 πόδια) και μεγάλο μήκος μεταξύ 4,5 και 4,8 μέτρων (15 με 16 πόδια). Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του είναι το παχύ κρανίο του, το οποίο έχει πάχος 25 εκατοστά (10 ίντσες). Το κρανίο του Παχυκεφαλοσαύρου είναι 10 φορές παχύτερο από τον μέσο δεινόσαυρο. Μικρές αιχμές προεξείχαν από το κρανίο τους, καθώς και στο πρόσωπό τους. Το σκληρό κρανίο τους τους επέτρεπε να χτυπήσουνό,τι έμπαινε στο δρόμο τους, παρόμοια με ένα κριάρι.
4. Polacanthus
[ Δεινόσαυρος Polcanthus image-caption- ]
Οι Polacanthus είναι θωρακισμένοι δεινόσαυροι που έζησαν κατά την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο. Ζούσαν περίπου 130 έως 125 εκατομμύρια χρόνια πριν, κατοικούσαν στη δυτική Ευρώπη και άφησαν θραύσματα απολιθωμάτων εκεί. Αυτός ο δεινόσαυρος ήταν χερσαίος και επιβίωνε από μια φυτοφάγα διατροφή. Μόνο μερικά απολιθώματα αυτού του δεινόσαυρου έχουν ανακαλυφθεί, ωστόσο, άλλα παρόμοια είδη έχουν βοηθήσει να απεικονιστεί πώς θα μπορούσε να έμοιαζε αυτός ο δεινόσαυρος.όπως.
Δείτε επίσης: Οι 8 πιο τρομακτικές ράτσες σκύλωνΟι Polacanthus μεγάλωναν σε περίπου 16 πόδια (5 μέτρα), και είχαν επίσης μια σκληρή θωράκιση που τους κάλυπτε. Έχουν ύψος περίπου 2,13 μέτρα (7 πόδια), και έχουν αγκάθια κατά μήκος του σώματος και της ουράς τους για άμυνα. Τρέχουν με την ταχύτητα ενός ρινόκερου, και έχουν βάρος 2 μετρικούς τόνους (4409 λίβρες) όταν είναι πλήρως ανεπτυγμένοι.
5. Dacentrurus
Ο Dacentrurus έζησε κατά τη διάρκεια της Ύστερης Ιουρασικής περιόδου και είναι ένα μεγάλο είδος Stegosauridae. Έφτανε σε μήκος περίπου 23 έως 26 πόδια (7 έως 8 μέτρα) και ζύγιζε έως και 5 τόνους (10000 λίβρες). Ο Dacentrurus έζησε μέχρι το γεγονός της εξαφάνισης της ύστερης Κρητιδικής περιόδου και κατοικούσε σε αυτό που είναι σήμερα η Ευρώπη. 20 απολιθωμένα δείγματα αυτού του δεινόσαυρου έχουν ανακαλυφθεί. Η Ισπανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μερικές από τιςπεριοχές στις οποίες ανακαλύφθηκαν υπολείμματα αυτού του είδους.
Οι Dacentrurus ήταν φυτοφάγοι και κινούνταν στα τέσσερα. Όπως και άλλοι θωρακισμένοι δεινόσαυροι, είχαν πλάκες και αιχμές που κάλυπταν το σώμα τους. Οι αιχμές κατά μήκος του σώματος και της ουράς τους είναι σε δύο σειρές, σε αντίθεση με άλλα είδη των Stegosauridae, τα οποία συνήθως έχουν μόνο μία σειρά από αιχμές.
6. Δικραιόσαυρος
Όταν σκέφτονται έναν δεινόσαυρο με αιχμές, οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται είδη όπως ο Στεγόσαυρος ή ο Αγκυλόσαυρος, αλλά ο Δικραιόσαυρος είναι ένα γένος σαυρόποδων με μακρύ λαιμό που έχουν επίσης αιχμές πάνω τους. Ο Δικραιόσαυρος έχει αιχμές ή αγκάθια που προεξέχουν από την πλάτη του. Με ύψος 39 πόδια, (12 μέτρα) αυτό το είδος ήταν εξαιρετικά μεγάλο. Ακόμα και με το μεγάλο του μέγεθος, ήταν ακόμα μικρότερο από το μέσο μήκος τωνάλλα Σαυρόποδα, το οποίο είναι περίπου 15 μέτρα (50 πόδια).
Οι Δικραεοσαύροι ζούσαν στην Αφρική, κατά την ύστερη Ιουρασική περίοδο. Ήταν φυτοφάγοι και τρέφονταν με χαμηλή βλάστηση. Οι Δικραεοσαύροι ονομάστηκαν έτσι από τα αγκάθια που έβγαιναν από την πλάτη τους και ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1914, από τον Γερμανό παλαιοντολόγο Werner Janesch. Ένας γίγαντας της εποχής του, ο Δικραεοσαύρος εκτιμάται ότι ζύγιζε 8,8 τόνους (8.000 κιλά). Περπατούσαν στα τέσσερα και το μεγάλο τους μέγεθος επιβράδυνε τηντους μειώσει τρομερά.
7. Chungkingosaurus
Το 1977 ο Chungkingosaurus ανακαλύφθηκε και ανασκάφηκε στην Κίνα γύρω από τον Ανώτερο Σχηματισμό Shaximiao. Το είδος αυτό έζησε κατά την ύστερη Ιουρασική περίοδο. Ως ένα από τα πολλά μέλη της οικογένειας Stegosauridae, ο Chungkingosaurus ήταν φυτοφάγος και περπατούσε στα τέσσερα. Ζούσε σε δασικού τύπου ενδιαιτήματα. Το είδος αυτό ζούσε σε ομάδες με άλλους παρόμοιους δεινόσαυρους.
Οι Chungkingosaurs είχαν αιχμές κατά μήκος της πλάτης τους τοποθετημένες σε ζεύγη. Οι αιχμές προεξείχαν από την πλάτη τους και από τα πλάγια της ουράς τους. Όπως και άλλα παρόμοια είδη, οι αιχμές στην ουρά τους χρησιμοποιούνταν για να αμύνονται από άλλα χερσαία αρπακτικά.
8. Γαστόνια
Η Γαστόνια είναι ένας δεινόσαυρος που έζησε πριν από 139 έως 125 εκατομμύρια χρόνια, σε αυτό που σήμερα θεωρείται Βόρεια Αμερική. Το είδος αυτό ήταν ένας αγκυλοσάυρος δεινόσαυρος, που μοιράζεται κοινά χαρακτηριστικά με άλλους αγκυλοσάυρους, όπως το περπάτημα στα τέσσερα, η φυτοφάγος διατροφή και η πανοπλία που κάλυπτε το σώμα του. Τα απολιθώματα της Γαστόνιας ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στον κατώτερο σχηματισμό Cedar Mountain της Γιούτα. Το 1998 ο Ρόμπερτ Γκάστον ανακάλυψε αυτό τοδεινόσαυρος και ενέπνευσε επίσης το όνομα αυτού του είδους.
Οι γαστόνια είχαν μεγάλες αιχμές που κάλυπταν το σώμα και την ουρά τους. Αυτές οι αιχμές βοηθούσαν το είδος να επιβιώσει ενώ ζούσε ανάμεσα σε θηρευτές. Οι γαστόνια ήταν ένα μεσαίου μεγέθους είδος, ζύγιζαν περίπου 4.200 λίβρες (1905 κιλά) και είχαν μεγάλο μήκος 16 πόδια (4,8 μέτρα).
9. Στεγόσαυρος
Οι Στεγόσαυροι ήταν μεγάλοι δεινόσαυροι με εμβληματική εμφάνιση με ακίδες και πλάκες. Ζώντας κατά την ύστερη Ιουρασική περίοδο πριν από 155-145 εκατομμύρια χρόνια, οι Στεγόσαυροι είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους δεινόσαυρους στον κόσμο. Απολιθώματα έχουν βρεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, τη Νότια Αφρική, την Ινδία και την Ευρώπη.
Υπάρχουν τρία γνωστά είδη Στεγόσαυρων, S. stenops, S. ungulatus , και S. sulcatus .
Ο Στεγόσαυρος ήταν ένα μεγάλο είδος, με μήκος από 21 έως 30 πόδια (6,5 - 9 μέτρα). Επιβίωνε με φυτοφάγο διατροφή και είχε εκτιμώμενο βάρος περίπου 6.800 λίβρες (3084,42 κιλά). Περπατώντας στα τέσσερα, η ουρά τους ήταν μακριά και χοντρή. Οι αιχμές στην άκρη της ουράς τους έδιναν τη δυνατότητα να αμύνονται από τους πιο άγριους θηρευτές. Στην πλάτη τους κάθονταν μεγάλες πλάκες, τις οποίες χρησιμοποιούσαν για ναΟ Στεγόσαυρος είχε ένα εξαιρετικά μικρό κεφάλι για το μέγεθός του και είχε εγκέφαλο στο μέγεθος ενός καρυδιού.
