Η σημαία της Γαλλίας: Ιστορία, σημασία και συμβολισμός

Οι σημαντικότεροι τουριστικοί προορισμοί στη Γαλλία περιλαμβάνουν φανταστικά κάστρα, υπέροχους πύργους και υπέροχες πόλεις. Αυτό το ελκυστικό έθνος στο δυτικό άκρο της Ευρώπης φημίζεται για την υψηλής ποιότητας κουζίνα, τα κρασιά και τα ρούχα του. Με απλά λόγια, η Γαλλία είναι η παγκόσμια αντιπροσώπευση του ρομαντισμού και της αγάπης. Η Γαλλία είναι μια χώρα της Δυτικής Ευρώπης με μεσογειακές παραλίες, αλπικά χωριά και ιστορικές πρωτεύουσες.Η πιο πολυσύχναστη μητρόπολη, το Παρίσι, φημίζεται για τις μπουτίκ σχεδιαστών, τα μουσεία κλασικής τέχνης, όπως το Λούβρο, και τα αξιοθέατα, όπως ο Πύργος του Άιφελ.

Ωστόσο, με τις εντυπωσιακά πολύπλοκες πόλεις και τα τουριστικά αξιοθέατα της Γαλλίας, η σημαία της μπορεί να μην τραβάει τα βλέμματα στην αρχή - όχι μέχρι να μάθετε την ιστορία, τον συμβολισμό και το νόημα πίσω από τη δημιουργία του επίσημου εμβλήματος της χώρας. Τι σημαίνει λοιπόν η τρίχρωμη σημαία της Γαλλίας; Παρακάτω, θα αποκαλύψουμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την ιστορία, το νόημα, τον συμβολισμό της γαλλικής σημαίας και άλλεςενδιαφέροντα γεγονότα.

Ο σχεδιασμός της γαλλικής σημαίας

Η γαλλική σημαία έχει τρεις κάθετες λωρίδες που είναι μπλε, κόκκινες και λευκές. Αν και δεν είναι το αρχικό τρίχρωμο, το σχέδιο διαμορφώθηκε μετά τη Γαλλική Επανάσταση και εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά στην ιστορία. Πολλές άλλες χώρες στην Ευρώπη και πέρα από αυτήν υιοθέτησαν αργότερα το τρίχρωμο σχέδιο, το οποίο στάθηκε "σε συμβολική αντίθεση με τα αυταρχικά και κληρικαλιστικά βασιλικά πρότυπα τωνπαρελθόν", όπως αναφέρει η Encyclopedia Britannica.

Η γαλλική σημαία είναι το εθνικό έμβλημα της χώρας, όπως δηλώνεται στο γαλλικό σύνταγμα του 1958. Η σημαία ορίζεται ως "tierced in pale azure, argent, and gules" στο αγγλικό blazon.

Παραδοσιακά, η μπλε ζώνη ήταν ένα βαθύ ναυτικό μπλε. Ωστόσο, ο πρόεδρος Valéry Giscard d'Estaing την άλλαξε σε μια πιο ανοιχτή απόχρωση του μπλε (και του κόκκινου) το 1974. Έκτοτε, χρησιμοποιούνται και οι δύο μορφές- τα κτίρια που χρησιμοποιούνται από το κοινό, τα δημαρχεία και οι στρατώνες χρησιμοποιούν συχνά την πιο σκούρα εκδοχή της σημαίας. Ωστόσο, οι επίσημες κρατικές εγκαταστάσεις έχουν περιστασιακά κυματίσει την πιο ανοιχτή εκδοχή.

Σήμερα, το πλάτος της σημαίας υπερβαίνει το ύψος της κατά 1,5 φορά. Οι τρεις λωρίδες της σημαίας, οι οποίες δεν έχουν το ίδιο πλάτος, έχουν αναλογία 37:33:30, με την κόκκινη λωρίδα να είναι η μεγαλύτερη.

Συμβολισμός και σημασία της γαλλικής σημαίας

Η γαλλική σημαία, παρά την απλότητά της, έχει πολλές σημασίες. Η σημαία έχει μπλε, λευκές και κόκκινες κάθετες λωρίδες. Η λευκή λωρίδα προέρχεται από την αρχική γαλλική σημαία, ενώ οι κόκκινες και μπλε λωρίδες είναι από το οικόσημο του Παρισιού.

Ο θυρεός του Παρισιού έχει τα παραδοσιακά χρώματα της πόλης, τα οποία είναι το κόκκινο και το μπλε. Ο Άγιος Μαρτίνος συνδέεται με το μπλε και ο Άγιος Ντενί με το κόκκινο. Τα "επαναστατικά" χρώματα της ροζέτας της πολιτοφυλακής "εθνικοποιήθηκαν" με την προσθήκη λευκού, δημιουργώντας το κοκκαλάκι της Γαλλίας.

Οι τρεις κύριες τάξεις του Ancien Régime μπορούν επίσης να αντιπροσωπευθούν από τα χρώματα της γαλλικής σημαίας (λευκό για τον κλήρο, κόκκινο για την αριστοκρατία και μπλε για την αστική τάξη). Το κόκκινο, που αντιπροσωπεύει την αριστοκρατία, τοποθετείται τελευταίο και το μπλε, που αντιπροσωπεύει την τάξη, τοποθετείται πρώτο. Εκατέρωθεν του λευκού χρώματος, τα δύο ακραία χρώματα υποδηλώνουν μια ανώτερη ιεραρχία.

Η ιστορία της γαλλικής σημαίας

Τα τρία χρώματα συνδυάστηκαν αρχικά σε σχήμα κοκκοφοίνικα κατά τα πρώτα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης. Τον Ιούλιο του 1789, λίγο πριν από την κατάληψη της Βαστίλης, στο Παρίσι επικρατούσε έντονη αναταραχή. Οργανώθηκε πολιτοφυλακή, με έμβλημά της ένα δίχρωμο κοκκοφοίνικα κατασκευασμένο από τις παραδοσιακές παριζιάνικες αποχρώσεις του κόκκινου και του μπλε.

Στις 17 Ιουλίου, η μπλε και κόκκινη κοκαΐνη παρουσιάστηκε στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ' στο Hôtel de Ville, όπου ο διοικητής της φρουράς, μαρκήσιος ντε Λαφαγιέτ, προέτρεψε να "εθνικοποιηθεί" το σχέδιο με τη συμπερίληψη μιας λευκής λωρίδας. Η τρίχρωμη κοκαΐνη έγινε μέρος της στολής της Εθνικής Φρουράς στις 27 Ιουλίου, αντικαθιστώντας την πολιτοφυλακή ως αστυνομική δύναμη της χώρας.

Η "tricolore" έγινε η επίσημη σημαία της χώρας στις 15 Φεβρουαρίου 1794. Η νομοθεσία απαιτούσε η μπλε σημαία να κυματίζει πιο κοντά στον ιστό της σημαίας, σύμφωνα με τη συμβουλή του ζωγράφου Ζακ Λουί Νταβίντ.

Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1848, η προσωρινή κυβέρνηση χρησιμοποίησε το "tricolore", αλλά ο λαός που επάνδρωσε τα οδοφράγματα κυμάτιζε μια κόκκινη σημαία σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Μια συναίνεση με επίκεντρο τα τρία χρώματα αναπτύχθηκε τελικά κατά τη διάρκεια της Τρίτης Δημοκρατίας. Κάθε 14η Ιουλίου από το 1880, η παρουσίαση των χρωμάτων στα ένοπλα στρατεύματα αποτελεί πηγή έντονης πατριωτικής συγκίνησης. Ο κόμης ντε Σαμπόρ, ο οποίος επιδίωξε τη γαλλικήμοναρχία, δεν αναγνώρισε ποτέ το "τρικολόρ", αλλά όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, οι βασιλικοί συσπειρώθηκαν πίσω από αυτό.

Η γαλλική σημαία σήμερα

Η "γαλανόλευκη και κόκκινη" σημαία καθιερώθηκε ως εθνικός θυρεός της Δημοκρατίας στο άρθρο 2 των συνταγμάτων του 1946 και του 1958.

Σήμερα, όλες οι κυβερνητικές δομές κυματίζουν με τη γαλλική σημαία. Τιμάται σύμφωνα με μια πολύ καλά καθορισμένη τελετή και κυματίζει σε ειδικές εθνικές περιστάσεις. Όταν ο Γάλλος πρόεδρος απευθύνεται στο κοινό, η γαλλική σημαία χρησιμεύει συνήθως ως φόντο. Μπορεί να κυματίζει μαζί με την ευρωπαϊκή σημαία ή τη σημαία άλλου έθνους, ανάλογα με την περίπτωση.

Τα δύο πρόσωπα της γαλλικής σημαίας

Από το 1976, η γαλλική κυβέρνηση χρησιμοποιεί δύο εκδοχές της εθνικής σημαίας σε διαφορετικό βαθμό: την αρχική (που διακρίνεται από τη χρήση του μπλε του ναυτικού) και μία με ένα πιο ανοιχτό μπλε χρώμα. Η παλαιότερη εκδοχή είναι η προεπιλεγμένη σε όλη τη Γαλλία από το 2020, συμπεριλαμβανομένου του παλατιού των Ηλυσίων. Η λωρίδα της γαλλικής σημαίας ήταν αρχικά μπλε του ναυτικού, αλλά το 1976 τροποποιήθηκε σε μια πιο ανοιχτή απόχρωση για να ταιριάζει με τοΟ Valéry Giscard d'Estaing, ο τότε πρόεδρος, έκανε αυτή την επιλογή.

Η εθνική σημαία που χρησιμοποιήθηκε από τη Δεύτερη Γαλλική Δημοκρατία, την Προσωρινή Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας, τη Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία, τη Γαλλική Τρίτη Δημοκρατία, το Γαλλικό Κράτος, τη Γαλλική Τέταρτη Δημοκρατία και τη Γαλλική Πέμπτη Δημοκρατία είναι ένα κατακόρυφο τρίχρωμο από ένα πιο σκούρο μπλε, λευκό και κόκκινο. Αυτή υιοθετήθηκε αρχικά στις 15 Φεβρουαρίου 1794.

Από το 1974 έως το 2020, μια ανοιχτότερη εκδοχή της εθνικής σημαίας της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας κυμάτιζε παράλληλα με την προεπιλεγμένη σκουρόχρωμη σημαία. Αυτή η παραλλαγή, η οποία εμφάνιζε μια πιο ανοιχτόχρωμη εκδοχή του αρχικού μπλε, λευκού και κόκκινου τρίχρωμου, εγκαταλείφθηκε από τον πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν τον Ιούλιο του 2020.

Επόμενο:

29 διαφορετικές χώρες με κόκκινες, λευκές και μπλε σημαίες

10 χώρες με μπλε και άσπρες σημαίες, όλες καταγεγραμμένες

6 χώρες με μπλε και κίτρινες σημαίες, όλες καταγεγραμμένες

Η σημαία της Ουρουγουάης: Ιστορία, σημασία και συμβολισμός