কাছ কেনেকৈ আৰু ক'ত শুয়?- আপুনি জানিবলগীয়া সকলো কথা।

কাছ হৈছে ৰোডেন্ট পৰিয়ালৰ মজলীয়া আকাৰৰ সদস্য। দুখন মহাদেশৰ বাহিৰে বিশ্বজুৰি কাছ পোৱা যায়; অষ্ট্ৰেলিয়া আৰু এন্টাৰ্কটিকা।

বেছিভাগ প্ৰাণীৰ দৰে কাছকো আশ্ৰয়, শুই থকা আৰু পোৱালি ডাঙৰ-দীঘল কৰাৰ বাবে নিৰাপদ ঠাইৰ প্ৰয়োজন হয়। এই লেখাটোত আমি দীঘলীয়া দিনৰ পিছত কাছবোৰে নিজৰ অতি প্ৰয়োজনীয় চকুটো বন্ধ কৰিবলৈ ক’লৈ যায় তাৰ সবিশেষ শ্বেয়াৰ কৰিম। কাছবোৰ কেনেকৈ আৰু ক’ত শুই থাকে জানো আহক।

কাছবোৰে শুই থাকেনে?

কাছ হৈছে অনন্য দিনৰ সক্ৰিয় জীৱ যিয়ে জীৱনৰ বৃহৎ শতাংশ শুই কটায়। কাছ পৰিয়ালটো তিনিটা প্ৰধান প্ৰকাৰৰ। উৰন্ত কাছ, মাটিৰ কাছ, গছৰ কাছ। এই কাছবোৰৰ এটা অনন্য বৈশিষ্ট্য হ’ল প্ৰত্যেকেই বেলেগ বেলেগ ঠাইত শুই থাকে। উদাহৰণস্বৰূপে, গছৰ কাছ জন্মৰ পিছত প্ৰায় ছয় সপ্তাহহে শুই থাকে আৰু কেৱল নিজৰ বাহত থাকে।

তাৰ পিছত ইহঁতে চকু মেলি চৌপাশৰ পৰিৱেশ চায় আৰু বাহৰ বাহিৰত সময় কটাবলৈ আৰম্ভ কৰে। যেতিয়া ইহঁত সম্পূৰ্ণ ডাঙৰ হয়, বেছিভাগ প্ৰকাৰৰ বাবে প্ৰায় দহ মাহত আৰু উৰন্ত কাছৰ বাবে আঠাইশ মাহত, ইহঁতে জীয়াই থাকিবলৈ আৰু শুবলৈ বাহ সাজিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ কাছ

আছে প্ৰায় ২০০ <৫>কাছ প্ৰজাতি । পৃথিৱীত এনে কোনো মহাদেশ প্ৰায়েই নাই য’ত ইহঁতক বিচাৰি পোৱা নাযায়।

উৰণীয়া কাছ

যদিও ইহঁতৰ নামটোৱেই তেনেকুৱা বুলি কয়, উৰণীয়া কাছ প্ৰকৃততে উৰি নাযায়। উৰি যোৱাকাছবোৰে এই জালৰ দৰে ছালৰ ফ্লেপবোৰ ব্যৱহাৰ কৰি এটা গছৰ পৰা আনটো গছৰ পৰা গ্লাইড কৰে। এই গতিবিধিয়ে উৰণৰ অনুকৰণ কৰে। উৰণ কাছবোৰে সৰু সৰু ডাল-পাত, পাত, বাকলি আৰু শৈবালৰে ঘৰ সাজে।

গছৰ কাছ

উৰণীয়া কাছৰ দৰেই গছৰ কাছবোৰেও ড্ৰেইত শুই থাকে। ডাল, ডাল, পাত ব্যৱহাৰ কৰি তৈয়াৰ কৰে। এই শ্ৰেণীৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ কাছ হ’ল শিয়াল, ধূসৰ আৰু ৰঙা কাছ।

মাটিৰ কাছ

জাৰ্নেল অৱ মেমেলজি অনুসৰি মাটিৰ কাছবোৰে দিনটোৰ ৮৪% সময় শুই থাকে। নামটোৱেই কোৱাৰ দৰে তেওঁলোক সদায় মাটিত থাকে।

কাছ বাহত থাকেনে?

সকলো ধৰণৰ কাছ ড্ৰেই নামৰ বাহত থাকে। এই বাহটো সৰু সৰু ডাল, ঘাঁহ, পাত, শৈবালৰ আৱৰণেৰে তৈয়াৰ কৰা হয়। সাধাৰণতে ওখ গছৰ গাঁতৰ ভিতৰত ইয়াক নিৰ্মাণ কৰা হয়। কেতিয়াবা আমি বেছিভাগ সময়তে দেখা ঘৰৰ আট্টিকত নিৰ্মাণ কৰা হয়। শীতকালত কাছবোৰে ইজনে সিজনক গৰম কৰি ৰাখিবলৈ এই বাহবোৰত একেলগে শুই থাকে।

ৰাতি কাছ ক'ত শুয়?

কাছবোৰে ৰাতি গছত বা মাটিৰ তলৰ গাঁতত শুই থাকে . দিনটোৰ ব্যস্ততাৰে খেলা-ধূলা, খাদ্য বিচাৰি আৰু পুতি থোৱাৰ পিছত ৰাতি বাহলৈ পিছুৱাই গৈ শুই পৰে।

গছৰ কাছবোৰে ৰাতি গুহা বা বাহত শুই থাকে। কেতিয়াবা এই বাহবোৰ নিজেই সাজে, আৰু আন কেতিয়াবা, গছত পোৱা নিৰ্মিত বাহলৈ গুচি যায়। আনহাতে মাটিৰ কাছবোৰ এই কামত পাকৈতমাটিত গাঁত খান্দি পেলোৱা। ৰাতি ইহঁতে গৰম হৈ থাকিবলৈ আৰু শুবলৈ যায়।

কিছুমান কাছ, যেনে ধূসৰ কাছ, ক্ৰেপাস্কুলাৰ জীৱ যাৰ অৰ্থ হ’ল ইহঁত প্ৰধানকৈ গোধূলি আৰু ভোৰ হোৱাৰ সময়ত সক্ৰিয় হয়। ইয়াৰ বাবেই তেওঁলোকে দিনত কেইবা ঘণ্টা শুই থাকে আৰু ৰাতি কেইবাবাৰো চুটি টোপনি যায়। ৰাতি এই চুটি চুটি টোপনিবোৰ হৈছে নিজৰ শিকাৰুৰ পৰা অহা ভাবুকিৰ বিৰুদ্ধে নিজকে সজাগ কৰি ৰাখিবলৈ বিকশিত কৰা এক প্ৰতিৰক্ষা ব্যৱস্থা।

শীতকালত কাছ ক'ত থাকে?

কিছুমান কাছ শীতকালত হাইবাৰনেট কৰে, কিন্তু ই মূলতঃ কাছৰ প্ৰকাৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। মাটিৰ কাছবোৰে উৰি থকাৰ সময়ত শীতকালত শীতনিদ্ৰা কৰে আৰু গছৰ কাছবোৰে শীতনিদ্ৰা নকৰে। ইহঁতে যি কৰে সেয়া হ’ল ইহঁতৰ বাহবোৰ এনেদৰে মজবুত কৰা যাতে ই ঠাণ্ডা বতৰৰ পৰা ৰক্ষা কৰে। এই সময়ছোৱাত উৰন্ত কাছবোৰে গোটত একেলগে থাকিবলৈ পছন্দ কৰে।

মাটিৰ কাছ শীতকালত দীৰ্ঘদিনীয়া টোপনিৰ অৱস্থালৈ যায়। এই সময়ছোৱাত মাটিৰ কাছবোৰ নিজৰ গাঁতৰ ভিতৰলৈ গৈ শুবলৈ যায়। এই সময়ত তেওঁলোকৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা কমি যায়, আৰু তেওঁলোকৰ হৃদস্পন্দন লেহেমীয়া হয়। বেছি সময় শুই শক্তি ৰাহি কৰে। এই সময়ছোৱা পাঁচ মাহলৈকে থাকিব পাৰে।

কিন্তু এই সময়ছোৱাত ইহঁত সম্পূৰ্ণৰূপে নাইকিয়া নহয়, কাৰণ ইহঁতে প্ৰতি সপ্তাহত গড়ে ১২ -২০ ঘণ্টা সাৰ পাই থাকে খাদ্যৰ বাবে।

বৰষুণ দিলে কাছ ক'ত শুয়?

কাছই সুৰক্ষা দিয়েবৰষুণ দিলে বাহত লুকাই তিতি যোৱাৰ পৰা নিজকে তিতিব নোৱাৰে। যিহেতু ইহঁত সৰু প্ৰাণী, তিতিলে ইহঁতৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা নিয়ন্ত্ৰণ কৰাটো কঠিন হৈ পৰে।

কিন্তু বৰষুণৰ পৰা নিজকে ৰক্ষা কৰিবলৈ কাছবোৰে ব্যৱহাৰ কৰা এটা কৌশল হ’ল ঠেংখন কোনো ধৰণৰ ব্যৱহাৰ কৰা ছাতিৰ। যদিও ইহঁতৰ ঠেং তিতি যাব পাৰে, তথাপিও ইহঁতৰ শৰীৰৰ বাকী অংশ তুলনামূলকভাৱে শুকান কৰি ৰখা হয়। ই কেৱল পাতল বৰষুণৰ পৰা সুৰক্ষা হিচাপে কাম কৰে।

প্ৰচণ্ড বৰষুণ আৰু ধুমুহাৰ সময়ত কাছবোৰে নিজৰ বাহত লুকাই থাকে। এইটো সম্ভৱ কাৰণ ইহঁতৰ বাহৰ অৱস্থান যিটো সেই ধাৰাসাৰ বৰষুণৰ পৰা সৰ্বোচ্চ সুৰক্ষা প্ৰদান কৰিব পৰাকৈ কৌশলগত।

আপুনি আপোনাৰ চোতালত কাছবোৰক খুৱাব লাগেনে?

কাছবোৰে নিজৰ দৈনন্দিন কাম খেলা, ইজনে সিজনক খেদি খেদি খেদি খেদি খেদি খেতি কৰা আৰু খাদ্য গোটোৱাটো চাই মজা লাগে। ইহঁতে পেকান বা আন কোনো গছৰ বাদাম উপভোগ কৰা দেখিলে মানুহ এজনক ভাল লাগে – তেওঁলোকে স্পষ্টভাৱে প্ৰতিটো কামোৰ উপভোগ কৰে! আপোনাৰ ডেকৰ ৰেলত কেইটামান কেঁচা বাদাম এৰি দিয়াটো যথেষ্ট প্ৰলোভনজনক যাতে আপুনি ইয়াক ফাটি খোলাৰ আগতে আনন্দৰে ইয়াক ঘূৰাই ঘূৰাই ঘূৰাই চাব পাৰে। ইমান মৰমলগা আৰু ইমান প্ৰশংসাসূচক যেন লাগে! কাছক খুৱাই দিয়াটো ভাল নেকি? দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে, হয়তো নহয়।

যেতিয়া সু-উদ্দেশ্যপূৰ্ণ মানুহে কাছক খাদ্য দিবলৈ আৰম্ভ কৰে, তেতিয়া সিহঁত বিনামূলীয়া বুফেৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল হৈ পৰে – আৰু যেতিয়া ই বন্ধ হৈ যায় – তেতিয়া সিহঁতে হয়তো আকৌ নিজৰ যত্ন ল’ব নোৱাৰিব। আন এক সম্ভাৱ্য সমস্যা– মুখৰ পৰা মুখলৈ – গ্ৰেভি ট্ৰেইনখন উপভোগ কৰা কাছবোৰে নিজৰ সকলো লোমশ বন্ধুক এই বিষয়ে কয়। আপুনি হয়তো এমুঠিমান বাদাম লৈ বাহিৰলৈ ওলাই যাব পাৰে আৰু ভিৰৰ সৈতে সাক্ষাৎ হ’ব পাৰে।

এলেহুৱা, শিৰোনামযুক্ত কাছবোৰ অধিক আক্ৰমণাত্মক হ’ব পাৰে – কেৱল আপোনাৰ কোনো খাদ্য নাথাকিলে হেণ্ডআউটৰ বাবে আপোনাৰ ওচৰলৈ খোজ কাঢ়ি আহিব পাৰে। ই এক প্ৰকৃত সমস্যা হৈ পৰিব পাৰে। যদি আপুনি কাছ আৰু চৰাইবোৰক সহায় কৰিব বিচাৰে আৰু আপোনাৰ বাৰীত ইহঁতক চাই ভাল পাব বিচাৰে – তেন্তে চৰাইৰ গা ধোৱাৰ চেষ্টা কৰক। কাছবোৰে পানী গিলি যোৱাটো চাই যিমান মজা লাগে সিমানেই মজা লাগে তাত চৰাইবোৰে খেলা-ধূলা কৰাটোও সিমানেই মজা লাগে।

কাছৰ বিষয়ে মজাৰ তথ্য

কাছ অতি আচৰিত জীৱ। ইহঁতৰ কেইবাটাও অনন্য বৈশিষ্ট্য আছে। আমি ইয়াত সেইবোৰৰ কিছুমান চাম:

• কাছবোৰৰ দৃষ্টিশক্তি অতি উত্তম বুলি জনা যায়। ইহঁতৰ চকু দুটা এনেদৰে স্থাপন কৰা হয় যাতে ইহঁতে পিছফালৰ বস্তুবোৰ দেখা পায়।

• কাছ ঠাণ্ডা বতৰৰ বাবে বাদাম আৰু কুঁহিয়াৰ জমা কৰাৰ বাবেও বিখ্যাত। প্ৰিন্সটন বিশ্ববিদ্যালয়ে কৰা এক অধ্যয়নত আঙুলিয়াই দিয়া হৈছে যে ধূসৰ কাছবোৰে পুতি থোৱা বাদামবোৰৰ গোন্ধৰ দ্বাৰা ঠাই বিচাৰি উলিয়াব পাৰে। তেওঁলোকে পুতি থোৱা বাদামবোৰৰ সঠিক স্থানো মনত ৰাখিব পাৰে। মতা কাছে গৰমত মাইকী চৰাইৰ গোন্ধ পাব পাৰে যিটো হয়তো এক মাইল দূৰত অৱস্থিত।

• কাছ ই সাপ্তাহিকভাৱে প্ৰায় ১.৫ পাউণ্ড খাব পাৰে, যিটো মোটামুটিভাৱে ইহঁতৰ শৰীৰ ওজন।

• ইহঁতৰ ঠেংখন ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ বাবে আৰু জাঁপ মাৰিলে কোনো ধৰণৰ পেৰাচুট হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

• কাছবোৰে দূৰত্ব জপিয়াব পাৰে২০ ফুট পৰ্যন্তৰ। ইহঁতৰ পিছফালৰ ভৰি দুখন দীঘল, পেশীবহুল আৰু আগফালৰ ভৰি দুখন চুটি যিয়ে একেলগে কাম কৰি জাঁপ মাৰিবলৈ সহায় কৰে।